Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Πολυέλαιοι, με κεριά (της ΔΕΗ, φυσικά). Έτσι, για να διατηρείται η παράδοση που θέλει το κερί (βουδιστικής βέβαια προέλευσης, κι αυτό) σαν καλό και άγιο για το παγκάρι!

Πατερ Αντωνιος
8 ώρες πριν
 
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=131377660538681&set=pcb.131377693872011&type=1&theater
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δέκα εκατομμύρια Έλληνες, πιστεύουν ότι είναι κίνηση ευλαβείας και πίστεως, και μάλιστα υποχρεωτική το να ανάψουν το κεράκι τους κάθε φορά που εισέρχονται σε ορθόδοξο ναό, κάθε φορά που προσκυνούν σε ένα "προσκυνηματικό ναϊδριο". Αν ρωτούσαμε τον Κύριο Ιησού Χριστό, τι θα μας έλεγε; Δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε, γνωρίζουμε ότι ο Κύριος δεν μας είπε να ανάβουμε κεριά και η μόνη αναφορά στο Ευαγγέλιο είναι η χρηστική σημασία των κεριών και των λαμπάδων, για φωτισμό.

Στην προ ηλεκτρισμού εποχή, πολυέλαιοι με καντήλια με πολύ έλαιον, λαμπάδες και κεριά φώτιζαν το ναό, και οι πιστοί, συμμετείχαν φέρνοντας λαμπάδες, λάδι για τα καντήλια και κεριά, ή αγοράζοντας τα κεριά από το παγκάρι και προσφέροντάς τα για το φωτισμό του ναού. Τώρα που η χρηστική αυτή ανάγκη εξέλιπε, αντί οι πιστοί απλώς να ρίξουν την οικονομική συμμετοχή τους στο παγκάρι, για το λογαριασμό της ΔΕΗ για το άναμμα των ηλεκτρικών πολύφωτων (πολυλελαίων κατ΄όνομα), για την καθαριότητα, κ.λπ. ρίχνουν μεν το ευρώ τους, αλλά ... ανάβουν και το κεράκι τους... όχι πλέον για φωτισμό, αλλά νομίζοντας ότι είναι πράξη ευλαβείας και μάλιστα υποχρεωτική! Ο μύθος αυτός συντηρείται από το οικονομικό όφελος. Με συνέπεια, νέφη από καυσαέρια από δηλητηριώδη αποπνικτική (όταν καίγεται) παραφίνη, δημιουργώντας μόλυνση της ατμόσφαιρας, αύξηση του διοξειδίου και μονοξειδίου του άνθρακα, ζαλάδες, λιποθυμίες, μαύρισμα των τοίχων... αλλά αυτά είναι ελάχιστα, το μέγιστο ατόπημα είναι ότι δέκα εκατομμύρια Έλληνες θεωρούν ότι το "κερί" είναι πράξη ευλαβείας, πράξη πίστεως, πράξη αγιοτική, πράξη υποχρεωτική, πράξη ευσεβής, πράξη θρησκευτική, το άναμμα ενός κεριού "για τους ζωντανούς" ενός "για τους πεθαμένους", μιας λαμπαδούρας "για τον άγιο", μιας λαμπάδας "σαν το μπόϊ" για το τάμα, ... νομίζουν ότι θα σώσουν την ψυχή τους αν ανάψουν κεριά, και δεν βρίσκεται κανένας να απομυθοποιήσει το ατόπημα.

Ο καλός κατηχητής μας που μας τα ανέλυε αυτά, μας είχε πει χαρακτηριστικά: Οι αρχαίοι χριστιανοί, συμμετείχαν στον φωτισμό των τόπων ιερών συνάξεων, αρχικά οικιών, έπειτα των "κυριακών", έπειτα επί Βυζαντίου των ναών, με ένα κεράκι, με μια λαμπάδα... αντίστοιχα στην εποχή μας είναι σαν να άναβε ο καθένας ένα φακό !!!

Επισκέπτης

20 Αυγούστου 2015 στις 10:42 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Σας ευχαριστούμε θερμά, φίλτατε!
Είστε και φέτος η όαση του ιστολογίου μας, μέσα σε αυτόν τον εποχιακό αλλά και πνευματικό καύσωνα!
Να είστε πάντα καλά, να είστε πάντα μαζί μας!

21 Αυγούστου 2015 στις 2:11 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)