Αυτά, Κύριε!

Διαβάζω:
Αναστασία Αντώνιος Δημόπουλος

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου Πνεύμα αργίας, περιεργείας,φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,υπομονής και αγάπης χαρισαί μοι τω σω δούλω.Ναί, Κύριε, Βασιλεύ,δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα,και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
https://www.facebook.com/entofoti/posts/877026912355059
Σχολιάζω:
«Δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου»… 
Διότι πρέπει να είμαι αναμάρτητος Κύριε για να έχω την δυνατότητα ορθής κρίσης! 
Κι έτσι Κύριε, με τον ύμνο αυτόν με την προσευχή αυτή, διορθώνω το Ευαγγέλιο Σου… Διορθώνω εσένα και τα λόγια Σου, που είπες ότι πρέπει να παρακάμπτουμε την βιτρίνα, τους δήθεν, και να κρίνουμε ορθά… Ορθά, ακόμα και εμείς οι απλοί άνθρωποι! 
Δεν θέλουμε Κύριε να μας πεις ξανά «Πολύ σωστά έκρινες»… 
Διότι μια τέτοια κρίση μας ίσως δεν θα συνέφερε τους σκανδαλοποιούς, αυτούς για τους οποίους είπες ότι θα ήταν καλύτερα να πάνε και να πνιγούν, αυτούς που σήμερα έχουν αναρριχηθεί σαν μαϊμούδες σε ύψιστα εκκλησιαστικά αξιώματα και από εκεί ψηλά, μας δείχνουν ξεδιάντροπα τα γυμνά κόκκινα οπίσθια τους! 
Δεν θέλουμε Κύριε να μας πεις ξανά «Πολύ σωστά έκρινες»… 
Διότι μια τέτοια ορθή κρίση μας, δεν θα συνέφερε το σημερινό σάπιο εκκλησιαστικό κατεστημένο… 
Αυτό το κατεστημένο που τα τελευταία χρόνια αντικαθιστά σταδιακά και μεθοδικά τον θείο Λόγο σου με τον λόγο ανόητων γερόντων που για εμπορικούς λόγους τους αγιοποιεί αθρόα στις πονηρές μέρες μας! 
Αυτά, Κύριε!