ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, Και: Κρίση, κατάκριση, σχολιασμός αδικιών, κουτσομπολιό, αγιογραφικά εδάφια, και άλλα πολλά! (Από όλα αυτά, σας παρουσιάζω μερικές σκηνές από μια σημερινή συζήτηση στο facebook)
Κ Ρ Ι Ν Ω – Κ Ρ Ι Σ Η
ΚΡΙΝΩ
1/ νομίζω, θεωρώ, φρονώ
2/ σχηματίζω γνώμη
3/ βγάζω δικαστική απόφαση, αποφαίνομαι
4/ επιδρώ αποφασιστικά
5/ επιπλήττω, κατακρίνω («μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε»).
6/ διατυπώνω γνώμη
7/ βασανίζω, παιδεύω, συζητώ
8/ δικάζω, ανακρίνω («κρίναι ζώντας και νεκρούς»)
9/ προτιμώ, προκρίνω
10/ ερμηνεύω, εξηγώ
11/ χωρίζω, ξεδιαλέγω, διακρίνω
12/ εκλέγω, διαλέγω
ΚΡΙΣΗ
1/ νοητική ενέργεια διαμόρφωσης γνώμης ή απόφασης
2/ ικανότητα διάκρισης σχέσεων μεταξύ εννοιών
3/ διαφορά, φιλονικία
4/ δίκη
5/ δικαστική απόφαση («και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον»)
6/ κρίσιμη φάση
7/ διαδικασία εκλογής στο αξίωμα
8/ Δευτέρα παρουσία («η ημέρα της κρίσεως»)
9/ παροξυσμός χρόνιας πάθησης
10/ έντονη εκδήλωση συναισθήματος
11/ στιγμή μεγάλης δυσχέρειας
12/ ορθοφροσύνη, σύνεση
13/ βάσανος, τιμωρία
14/ εκδίκηση, ικανοποίηση
15/ δικαιοσύνη
16/ εκλογή
17/ καταδίκη
18/ εντολή
19/ αποτέλεσμα υπόθεσης
20/ ερμηνεία ονείρων
21/ συναγωνισμός
ΚΡΙΝΩ ΣΤΗΝ Κ.Δ.
1/ «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε» (Ματθ. 7. 2) = μη κατακρίνετε, για να μη κατακριθείτε.
2/ «τι δε και αφ’ εαυτών ου κρίνετε το δίκαιον» (Λουκ. 12. 57) = γιατί δεν κρίνετε (=ξεχωρίζετε) μόνοι σας ποιο είναι το σωστό;
3/ «ο πιστεύων εις αυτόν ου κρίνεται, ο δε μη πιστεύων ήδη κέκριται» (Ιω. 3. 18) = εκείνος που πιστεύει εις αυτόν, δεν καταδικάζεται, εκείνος, που δεν πιστεύει, ήδη έχει καταδικαστεί.
4/ «μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Ιω. 7. 24) = μη κρίνετε (= σχηματίζετε γνώμη) επιφανειακά, αλλά με σωστά κριτήρια.
5/ «ότι ο άρχων του κόσμου τούτου κέκριται» (Ιω. 16. 11) = διότι ο άρχων του κόσμου τούτου έχει καταδικαστεί.
6/ «διο εγώ κρίνω μη παρενοχλείν τοις από των εθνών επιστρέφουσιν επί τον Θεόν» (Πράξ. 15. 19) = δια τούτο έχω τη γνώμη να μη φέρουμε δυσκολίες σ’ εκείνους από τους εθνικούς που επιστρέφουν εις τον Θεόν.
7/ «Διό αναπολόγητος ει, ω άνθρωπε πας ο κρίνων. Εν ω γαρ κρίνεις τον έτερον, σεαυτόν κατακρίνεις, τα γαρ αυτά πράσσεις ο κρίνων» (Ρωμ. 2. 1) = αλλά κι εσύ, άνθρωπέ μου, που κατακρίνεις τον άλλον, δεν είσαι λιγότερο ένοχος, γιατί κρίνοντας τον άλλον, καταδικάζεις τον ίδιο τον εαυτό σου, αφού κι εσύ ο κριτής τα ίδια κάνεις.
8/ «Μηκέτι ουν αλλήλους κρίνωμεν, αλλά τούτο κρίνατε μάλλον, το μη τιθέναι πρόσκομμα τω αδελφώ ή σκάνδαλον» (Ρωμ. 14. 13) = ας μη κρίνωμεν λοιπόν πλέον ο ένας τον άλλον, αλλά τούτο μάλλον αποφασίσατε: το να μη βάζετε εις τον αδελφόν πρόσκομμα που θα κλονίσει την πίστη του.
9/ «τι γαρ και τους έξω κρίνειν; Ουχί τους έσω υμείς κρίνετε; τους δε έξω ο Θεός κρίνει. και εξαιρείτε το πονηρόν εξ υμών αυτών» (Κορ. Α΄ 5. 12-13) = διότι ποιάν αρμοδιότητα έχω να κρίνω τους εκτός (Εκκλησίας). Εκείνους που είναι εντός (Εκκλησίας) δεν τους κρίνετε εσείς; τους εκτός (Εκκλησίας) θα τους κρίνει ο Θεός. Βγάλτε το κακό από ανάμεσά σας.
10/ «Τολμά τις υμών, πράγμα έχων προς τον έτερον, κρίνεσθαι επί των αδίκων και ουχί επί των αγίων; Ουκ οίδατε ότι οι άγιοι τον κόσμον κρινούσι; Και ει εν υμίν κρίνεται ο κόσμος, ανάξιοι εστε κριτηρίων ελαχίστων; Ουκ οίδατε ότι αγγέλους κρινούμεν; Μήτι γε βιωτικά;» (Κορ. Α΄ 6. 1-3) = τολμά κανείς από σας, όταν έχει κάποια διαφορά με άλλον, να κρίνεται από εθνικούς δικαστές και όχι από τους αγίους (της Εκκλησίας); Δεν ξέρετε ότι οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο; Και εάν ο κόσμος θα κριθεί από σας, δεν είσθε άξιοι να κρίνετε ασήμαντες υποθέσεις; Δεν ξέρετε ότι θα κρίνουμε αγγέλους, πόσο μάλλον κοσμικές υποθέσεις; 11/ «συ τις ει ος κρίνεις τον έτερον;» (Ιακ. 4. 12) = ποιος είσαι εσύ που κρίνεις τον άλλον;
I. ΚΑΡΔΑΣΗΣ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου