Θυμιατά, κεριά, λιβάνια, τάματα… Όλα τα είδη της… προκοπής! Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή!

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:
Παρασκευή, 25 Ιουλίου 2014

Τα μυστήρια, της παγανιστικής Εκκλησίας «μας»: Ο Άγιος Σώστης, σώζει, ο Άγιος Φανούριος φανερώνει, το ρύζι ριζώνει τον γάμο, και ο Άγιος Προκόπιος φέρνει προκοπή στους νεόνυμφους! Χα!

Ο Εκλεκτός Σχολιαστής μας, είπε:
Συμβολική αλλά και λατρευτική σημασία, είχαν στην Παλαιά Διαθήκη η επτάφωτος λυχνία (ας πούμε η κανδήλα) και το θυμίαμα, όπως όμως, τότε, λατρευτική αξία είχαν και οι θυσίες ζώων.
Στην Καινή Διαθήκη όμως; Δεν γίνονται πλέον θυσίες ζώων ως προσφορά στο Θεό. Άλλαξε ο τρόπος λατρείας "εν πνεύματι και αληθεία". Στις Πράξεις, στις Επιστολές και στα Ευαγγέλια δεν αναφέρεται ούτε διδάσκεται η χρήση ως λατρευτικών αντικειμένων εικόνων, θυμιάματος, κεριών, καντηλών, ούτε υπήρχαν τέτοια στην ιστορία των πρώτων χρόνων της Εκκλησίας. Οπωσδήποτε στις νυκτερινές συνάξεις είχαν τα φωτιστικά είδη της εποχής αλλά ως εκεί. Ένα κερί, να φωτίζει το χειρόγραφο Ευαγγέλιο που διαβαζόταν, κυρίως, στη θ. Λειτουργία (έμεινε, και σ' εμάς, κάποιες φορές το "παπαδάκι" ή ο νεωκόρος να κρατάει το κερί μπροστά στο Ευαγγέλιο) αλλά εμείς ... του δώσαμε άλλο συμβολισμό!
 
Και το θυμίαμα, όπως και τα βυζαντιές αυτοκρατορικές στολές, δεν τα επικροτώ, αλλά λέμε "κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου", επίσης για τα καντήλια, είναι κατανοητο ότι δεν είναι εύκολα αποδεκτή κάθε άλλη άποψη κατά το "δεν βάζουν καινούρια μπαλώματα σε παλιά ρούχα, δεν βάζουν νέο κρασί σε παλιά ασκιά (τα προ Χριστού που κακώς διατηρήσαμε ή τα εξ ανατολικών θρησκειών που ζηλέψαμε και λιγουρευτήκαμε).
 
Για τα κεριά όμως που ανάβει "υποχρεωτικά" ο πιστός; Εκεί θα μου επιτρέψετε να επιμείνω ότι αφενός δεν προσφέρουν κάτι, αφετέρου κάνουν κακό γιατί είναι υποκατάστατα της πίστης και της λατρείας, ως "δήθεν απαραίτητα". 
Ποιος χριστιανός δεν θεωρεί απαραίτητο να ανάψει κερί, και αισθάνεται ενοχή έναντι του Θεού αν δεν ανάψει; 
Γι΄ αυτό όπως κατάντησαν είναι απορριπτέα, όπως και για το ότι δεν είναι μελισσοκέρια αλλά από παραφίνη που θεωρείται ότι με την καύση της δημιουργεί στο περιβάλλον καρκινογόνες εισπνεόμενες ουσίες κατά την καύση τους. 
Δηλητηριάζουμε τους πιστούς δηλαδή για ένα "έθιμο"; 
Και, δεν είναι αστείο να αξιολογείται η πίστη μας από το μέγεθος της λαμπάδας ... (σαν το μπόι μας)... κάτι που ως πράξη τάματος το αποδέχονται οι επίσκοποι, όπως αποδέχονται και τα άλλα τάματα και τα χαϊμαλιά.

http://xairete.blogspot.gr/2014/07/blog-post_45.html

ΣΧΕΤΙΚΟ: 
Παρασκευή, 25 Ιουλίου 2014

Λύχνος τοις ποσί μου ο νόμος σου και φως ταις τρίβοις μου. (Ψαλμός Δαβίδ)