Μαλακίας, το Ανάγνωσμα, Πρόσχωμεν! «Όσο περισσότερο καίγονται οι λαμπάδες μπροστά από τις Εικόνες, τόσο περισσότερο καίγονται οι αμαρτίες εκείνου που με πίστη τις φέρνει.»

Εικονογραφίες (www.iconspainter.com) shared a link.
2 hrs ago

Διαβάζω:
Μαθαίνουμε από τον Συναξαριστή του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου, ότι υπήρχε κάποιος ονόματι Ονησιφόρος, στον τάφο του Αγίου, ο οποίος είχε την διακονία να ανάβει και να σβήνει τις λαμπάδες και τα κεριά που έφερναν οι Χριστιανοί μπροστά στην εικόνα του Αγίου, όταν πήγαιναν να προσκυνήσουν.
Εκείνος λοιπόν, βιαζόταν και τα έσβηνε πριν αυτά καούν επαρκώς.
 
Μια νύκτα, φάνηκε σε αυτόν στον ύπνο του ο Άγιος και του είπε:
«Γνώριζε Ονησιφόρε, ότι αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει. Γνώριζε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο και τον εαυτόν σου βλάπτεις, αλλά και εκείνους που φέρνουν τα κεριά και τις λαμπάδες. Γιατί, όσο περισσότερο καίγονται οι λαμπάδες μπροστά από τις Εικόνες, τόσο περισσότερο καίγονται οι αμαρτίες εκείνου που με πίστη τις φέρνει. Όταν όμως τις αφαιρούν, και εκείνος ο οποίος τις φέρνει, χάνει τον μισθό του, και εκείνος που τις αφαιρεί θα έχει κολάσει την ψυχή του».

eikonografies.gr

ΣΧΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ:
Αγαπητέ κ. Παναγιώτη από χαζομάρες άλλο τίποτε, που όμως τις θεοποιήσαμε.
Γιατί άραγε μόνο εσύ κι εγώ και μερικοί άλλοι μπορούμε να τα βλέπουμε καθαρά; Γιατί ο πολύς ο κόσμος θολοπλέει στη δυσειδαιμονία;
Αν το σκεφτεί κάποιος, ακόμα και το κεράκι και το καντηλάκι που σε άλλες εποχές ήταν μέσο φωτισμού, τώρα έγινε λατρευτικό αντικείμενο και βεβαίως το κερί μέσο εσόδων των ναών. Ας διέθεταν τουλάχιστον στο παγκάρι αντί για κεριά, κουπόνια για την πληρωμή της ΔΕΗ ώστε ο κάθε πιστός να συνεισφέρει στον φωτισμό του ναού.
Πρόλαβα σε ορεινά χωριά που δεν είχε πάει ο ηλεκτρισμός, τους πολυελαίους -στην κυριολεξία με πολύ έλαιον-, δηλ. στη θέση των σημερινών λαμπών, υπήρχαν πολλά καντήλια με λαδάκι και φυτίλι. Ο καντηλανάφτης (καντηλάφτης) ανέβαινε στη σκάλα και τα άναβε, με ένα δε μακρύ ειδικό καλάμι που είχε ένα γάνζο ή ένα ανάποδο χωνί τακτοποιούσε το φυτίλι ή τα έσβηνε. Υπήρχαν και φωτιστικά με κεριά, όπως και τα επιδαπέδια μανουάλια όπου οι πιστοί, ανάβοντας το κερί τους δεν έπρατταν κάτι άλλο από το να συνεισφέρουν στον φωτισμό του ναού. Τώρα τα κεριά που ανάβουμε τι παριστάνουν; Καλά μας κάνουν και βγάζουν τα μανουάλια έξω από κάποιους ναούς, στον πρόναο, αφού δεν υπάρχει λόγος ύπαρξής τους μέσα στο Ναό!!!
Αυτά, και εκείνα που αναφέρετε και αρκετά άλλα, τα ειδωλολατρικά, τα μετατρέψαμε σε "ευσεβή" και "θεοτικά" οι θεοεμπαίκτες, πιστεύοντας σε ξόανα ως υποκατάστατο της πίστης στον Ένα Θεό και στον ενανθρωπήσαντα Υιό Του τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. 

[...] Για τα κεριά όμως που ανάβει "υποχρεωτικά" ο πιστός; Εκεί θα μου επιτρέψετε να επιμείνω ότι αφενός δεν προσφέρουν κάτι, αφετέρου κάνουν κακό γιατί είναι υποκατάστατα της πίστης και της λατρείας, ως "δήθεν απαραίτητα". 
Ποιος χριστιανός δεν θεωρεί απαραίτητο να ανάψει κερί, και αισθάνεται ενοχή έναντι του Θεού αν δεν ανάψει; 
Γι΄ αυτό όπως κατάντησαν είναι απορριπτέα, όπως και για το ότι δεν είναι μελισσοκέρια αλλά από παραφίνη που θεωρείται ότι με την καύση της δημιουργεί στο περιβάλλον καρκινογόνες εισπνεόμενες ουσίες κατά την καύση τους. 
Δηλητηριάζουμε τους πιστούς δηλαδή για ένα "έθιμο"; Και, δεν είναι αστείο να αξιολογείται η πίστη μας από το μέγεθος της λαμπάδας ... (σαν το μπόι μας)... κάτι που ως πράξη τάματος το αποδέχονται οι επίσκοποι, όπως αποδέχονται και τα άλλα τάματα και τα χαϊμαλιά.
Επισκέπτης
25 Ιουλίου 2014 - 5:57 μ.μ. 
http://xairete.blogspot.gr/2014/07/blog-post_85.html