Ερώτηση: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα (της αγίας Παρασκευής), και ποιοι αύριο (του αγίου Παντελεήμονα); Απάντηση: Όλοι («κουτσοί – στραβοί») γιορτάζουμε -και τις δυο αυτές τις μέρες, ω, εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές!..

Ερώτηση: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα (της αγίας Παρασκευής), και ποιοι αύριο (του αγίου Παντελεήμονα); 
Απάντηση: Όλοι («κουτσοί – στραβοί») γιορτάζουμε -και τις δυο αυτές τις μέρες, ω, εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές!..
 
Διότι όλοι -όσοι είμαστε αόμματοι (ψυχικά ή σωματικά), θέλουμε ένα θαύμα για να βρούμε το φως μας…
Και διότι ότι όλοι –όσοι χωλαίνουμε (ψυχικά ή σωματικά), θέλουμε ένα θαύμα για να βαδίζουμε και πάλι σωστά!..
 
Αυτή λοιπόν η αγία (η Παρασκευή), και αυτός ο κοντινός της Άγιος -μια μέρα διάφορα έχουν (ο Παντελεήμονας), φημίζονται για την θαυματουργική ίαση τέτοιων παθήσεων, των σχετικών με τα μάτια δηλαδή, και με τα πόδια…
Και γιαυτό, δικαιολογημένα τιμούνται τόσο ιδιαίτερα και γιορτάζονται με ξεχωριστή λαμπρότητα αυτό το διήμερο, που πανηγυρίζουμε τη μνήμη τους…
 
Και φαντάζομαι, ότι και οι δυο, δεν θα κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε πρώτης τάξεως ασθένειες, ασθένειες βαριάς αναπηρίας όπως οι πιο πάνω…
Φαντάζομαι, ότι η φιλάνθρωπη δράση τους δεν θα περιορίζεται σε δυο μόνο παθήσεις…
Θέλω να πιστεύω (και διορθώστε με αν κάνω λάθος στον πιο κάτω συλλογισμό μου) ότι όταν θέλουν να προσφέρουν βοήθεια σε δυστυχούντες –πιστούς στη χάρη τους, ανθρώπους, αντιμετωπίζουν ισάξια (με ανάλογα θαύματα) και άλλες –δευτέρας τάξεως ας τις πούμε, παθήσεις.
 
Για παράδειγμα (υποθετικό βέβαια, αλλά όχι και τελείως απίθανο):
Όταν ένας άνθρωπος κινδυνεύει πχ να σκάσει από την δυσκοιλιότητα, έχει στουμπώσει, και υποφέρει για μέρες από πόνους στην κοιλιά, και ξαφνικά ο θεός ακούει την απεγνωσμένη του προσευχή, και πχ ανήμερα μιας τέτοιας γιορτής, του δίνει την ίαση και «ελευθερώνεται» ο άνθρωπος (έστω και σε βάρος της τουαλέτας που μπορεί και να βουλώσει εκείνη τη στιγμή), τι μπορεί να υποθέσει κανείς; 
Ποιος μπορεί να υποθέσει κάτι το διαφορετικό από ένα θαύμα, τη στιγμή μάλιστα που δεν χρησιμοποιήθηκε κανένα καθαρτικό φάρμακο;
 
Μόνο που φοβάμαι ότι στα τάματα θα υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα στην περίπτωση αυτή. 
Διότι στις δυο πιο πάνω «καθαρές» περιπτώσεις, έχουμε κάτι αντίστοιχο όπως επάργυρα μάτια, και επάργυρα πόδια…
Στην τρίτη όμως αυτή περίπτωση, δηλαδή στο να μπορέσει να ενεργηθεί άνετα ξανά -ένας γέροντας πχ ή μια γερόντισσα (και να μην «πάει» από το άλλο -εκτός από το πέσιμο, -δυο θανατηφόρα σε αυτήν την ηλικία περιστατικά), τι τάμα θα μπορούσε να προσφέρει ο -ούτω πως, θεραπευμένος αυτός πιστός ή πιστή; 

Υπάρχει κάποιο ανάλογο αφιέρωμα; Κάτι σε επάργυρο ποπό, να πούμε;
Ιδού η απορία! Εσείς τι λέτε;

 

Τα πιο πάνω, είναι εν μέρει εμπνευσμένα και από την παλιά ελληνική ταινία "Παπατρέχας" (του 1966), που την είδαμε και χθες το βράδυ, αλλά και σήμερα το μεσημέρι από την τηλεόραση του ALFA. 

O Θανάσης Βέγγος -ως θυρωρός Πολύδωρας, απευθύνεται σε μια σκηνή (φωτο) στον ηλικιωμένο κύριο και του λέει: 

Πρόσεξε παππού, διότι ο γέρος... ή από πέσιμο μπορεί να πάει, η από χέσιμο!