Τρίτη, 8 Ιουλίου 2014
Εκείνα τα χρόνια τα παλιά (μέσα από τα καταχωνιασμένα άλμπουμ): Νέα σχετική εργασία, σε νέο αμερικανικό γραφείο… Νέα κατηχητική περίοδος…
Ο Θοδωρής λοιπόν με βοηθούσε με τα μεγάλα παιδιά, και παράλληλα αναλαμβάνει ο ίδιος και το κατώτερο κατηχητικό.Μιλάμε για το σχολικό έτος 1975 – 1976.
Στο Κατηχητικό, που με είχε τοποθετήσει ο ίδιος ο Δεσπότης…
Στο Μέσο, τα παιδιά του γυμνασίου ήταν 5 ή 6, και γρήγορα τα ανεβάσαμε σε 50.
Παρά ταύτα, όταν έρχονταν τα παιδιά, βρίσκαμε κλειδωμένη πολλές φορές την πόρτα στο καμαράκι… Τάχα ότι είχε ξεχάσει ο νεωκόρος να την ανοίξει… Άλλοτε, το καμαράκι ήταν άδειο από καθίσματα διότι τα είχαν πάρει για κάποιο μνημόσυνο στην εκκλησία (την παλιά, την μικρή) εκεί δίπλα…
Στις περιπτώσεις αυτές, έπαιρνα τα παιδιά, και ανεβαίναμε στο βουνό, πάνω από την λεωφόρο Κύπρου, και εκεί καθόμασταν στα βράχια και κάναμε εκεί το μάθημα μας…
Τέλος, μια ομάδα από τα μεγάλα αυτά παιδιά (σχετική, η πιο πάνω φωτο), μετά την λήξη των μαθημάτων, κάποια που δεν είχαν φύγει για διακοπές, με επισκέπτονταν στο σπίτι τα Σάββατα, την ώρα του κατηχητικού, και κάναμε διάφορα σύντομα μαθήματα στον κήπο μου. Σε κάποιες από τις συναντήσεις αυτές, είχε έρθει για συνδρομή, και ο κ. Θρασύβουλος Πάστος, κατηχητής στον Άγιο Βασίλειο Μπραχαμίου.
Τακτικός δε, και ο Θοδωρής μας, με την αρραβωνιαστικιά του την Παρασκευούλα…
Το ζευγάρι, που μετά το πάντρεψε ο παλιόφιλος ο Δημήτρης ο Πατεστής, από το Αιγάλεω κι αυτός, που στο μεταξύ είχε γίνει πάτερ Ιερόθεος.
http://xairete.blogspot.gr/2014/07/blog-post_893.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου