Μνημόσυνο θα τελέσει (ατάκα και επί τόπου) –θαυματουργικά βέβαια, ο ίδιος για τον εαυτό του ο γέροντας Παΐσιος –βγαίνοντας προς τούτο από το μνήμα του...
(δες σχετική φωτο, από την πρόβα).
Αυτό έχει προγραμματιστεί να γίνει (επίσημα) αύριο Παρασκευή, εκεί στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης...
Διότι και ο Άγιος το θέλει –καλού κακού- το συχώριο του, τα κόλλυβα του!
Χα!
.jpg)
3 σχόλια:
Δεν μπορεί να τελέσει μνημόσυνο ο ίδιος! Δεν ήταν κληρικός. Κακώς οι πιστοί του τον αποκαλούν "πάτερ". Και σε ποιον τάφο, στον προφητευθέντα και ετοιμασθέντα στο άγιο όρος, ή στο γυναικείο μοναστήρι όπου ενδιέτριβε ζων, απέθανε και ετάφη ο αγιορείτης μοναχός;
Για την ιστορία, άλλος εκοπίασε, (αλλά άγνωστο γιατί, πήρε των οματιών του κι έφυγε) κι άλλος το χάρηκε το γυναικείο μοναστήρι.
http://www.imalex.gr/1781A513.el.aspx
Γιατί δεν καταδικάζει η Εκκλησία την πρακτική, κληρικοί και πνευματικοί να ωθούν ευσεβή κορίτσια σε ισόβιο εγκλεισμό σε "μονές" και συνοδείες υπό την ηγεσία τους (παρθενοσυλλέκτες).
ΣΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΛΙΝΚ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ, ΔΙΑΒΑΖΩ:
[... ]Πλήθος αποδεικτικών γραπτών στοιχείων υπάρχει παρ’ ημίν δια την γνησιότητα της κτιτορικής ιδιότητος μου στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής και της πνευματικής μου πατρότητας επί 22 συναπτά έτη στην Αδελφότητα του Ησυχαστηρίου (από το 1961 εν τω κόσμω ακόμη, μέχρι το έτος 1983).
Θα καταθέσω μόνον την ομολογία του ιδίου του π. Παϊσίου όπως την γράφει στο βιβλίο του «Ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» στην έκδοση του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής του έτους 1975:
Σελίς 8 γράφει: «...ο φίλος μου πατήρ Πολύκαρπος -ο Κτίτωρ και Γέροντας της Μονής αυτής-......»
Σελίς 11 γράφει: «... είχε παρουσιασθή σε μια αδελφή ο Πατήρ Αρσένιος καθώς και σε άλλη -όπως θα αναφέρω λεπτομερώς- και ο Πνευματικός, όταν τα έμαθε, αφού θόλωσε τα νερά στις αδελφές για να μη βλαφθούν, επικοινώνησε μαζί μου. Του απήντησα και πάλι να τα αφήσουμε στον Θεό, χωρίς να γίνη λόγος».
Αυτές βέβαια οι μαρτυρίες του ιδίου του π. Παϊσίου αλλοιώθηκαν στις επόμενες εκδόσεις του βιβλίου αυτού και το όνομα π. Πολύκαρπος δεν αναφέρεται καν.
Διαμένων εις την Ιεράν Μονήν της «Παναγίας του Έβρου» 28 έτη (1983-2010), έλυσα την σιωπήν μου, όχι δια να δικαιωθώ εκ των ανθρώπων, η δικαιοσύνη και το έλεος του Θεού είναι τα ποθούμενα, αλλά πρώτον για την ιστορική αλήθεια:
α) Ποιος εγνώρισε τον π. Παΐσιο και πως τον συνέδεσε με την Αδελφότητα της Σουρωτής.
β) Ποιος συγκέντρωσε το έμψυχο υλικό του Ησυχαστηρίου και από πότε.
γ) Ποιος ίδρυσε εξ αρχής μέχρι το έτος 1983 το Ησυχαστήριο κτιριακά.
Και δεύτερον για τον τερματισμό του σκανδαλισμού χιλιάδων πιστών, εκ του πλήθους των σκόπιμων ιστορικών αναληθειών που κυκλοφορούν εκ του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής με αποτέλεσμα την πνευματικήν ζημίαν.
Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Ματζάρογλου
Εν τη Ι. Μονή Παναγία του Έβρου
Εορτή του Τιμίου Σταυρού 2010
http://www.imalex.gr/1781A513.el.aspx
Εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, τότε που αναζητούσα υποψήφια σύζυγο, γνώρισα μια κοπέλα.
Για την ακρίβεια, μου την σύστησε η μητέρα της (η κυρία Λούκου, αν θυμάμαι καλά το όνομα) που ήθελε να την παντρέψει και να την αποτρέψει να γίνει καλόγρια όπως την είχαν πείσει να γίνει κάποιοι κύκλοι…
Η μητέρα της λοιπόν, που είχε μάθει για μένα, μας πήρε μια μέρα (εμένα και την κόρη της) με το αυτοκίνητο της, και μας πήγε μια βόλτα μέχρι στο Σούνιο (μαζί ήταν και η μητέρα μου), εκεί στην καφετέρια στα αρχαία...
Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που την είδα την (χαριτωμένη ομολογουμένως) κοπέλα.
Η κοπέλα, έπαιρνε μεγάλη σύνταξη -σαν ανύπαντρη από τον πατέρα της που ήταν ανώτατος κρατικός υπάλληλος.
Αν παντρευόταν θα την έχανε...
Αν καλογέρευε, τα χρήματα θα πήγαιναν υπέρ του μοναστηριού.
Τα συμπεράσματα, δικά σας.
Δημοσίευση σχολίου