τόσο νωρίς ;
που τρυγυρνάς παναγιώτη και χάνεσαι τελευταία ;
καλό σου βράδυ φίλε μου ..καλό ξημέρωμα !
ΥΓ Η Σταυρούλα πως και δεν ..κυκλοφορεί εδώ τελευταία ;
23 Δεκεμβρίου 2013 - 10:46 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Τι εννοείς με το «τόσο νωρίς»; Είπαμε ότι δίνω, πάντα, το παρόν (το "παρών"), ...με τα χαιρετίσματα μου!..
Προηγουμένως, σας είπα καλησπέρα. Και από το πρωί, κάνω και αναρτήσεις.
Είπαμε, ότι γράφω μόνο, όταν στο σερφάρισμά μου, βρίσκω κάτι που να με ενδιαφέρει.
Ένας άλλος λόγος που απασχολούμαι λιγότερο στο μπλογκ -σήμερα για παράδειγμα, είναι το ότι βρήκα (λόγω του εορταστικού προγράμματος) κάτι καλό και στην τηλεόραση, νωρίτερα, και χάζεψα λίγο και εκεί.
Η Σταυρούλα, εμφανίστηκε ξανά… Δηλαδή, άναψε πάλι το φωτάκι της πόλης της από χθες, στο πρόγραμμα επισκεπτών του μπλογκ…
Όπως θα έχεις μάθει, εκεί στην περιοχή της, στην ευρύτερη περιοχή αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, συμβαίνουν εδώ και πάνω από ένα μήνα, επανωτά –εντονότατα, καιρικά φαινόμενα, σωστές θεομηνίες…
Έτσι, μέσα στην τόση ταλαιπωρία του κόσμου εκεί, το λιγότερο που μας απασχολεί είναι η ενεργή παρουσία των φίλων μας από εκεί…
Μας αρκεί να είναι καλά, να μας επισκέπτονται και να μας διαβάζουν. Είμαι δε σίγουρος ότι σύντομα θα έχουμε νέα τους. Είτε με την ευκαιρία των ευχών, είτε με κάποιο μήνυμα μέσα από κάποια ανάρτηση μου που θα τους αρέσει ιδιαίτερα.,
Άλλωστε τα δυο αυτά πρόσωπα, ο κ. Καρδάσης και η κ. Σταυρούλα, είναι άτομα πολύ φιλακόλουθα…
Τις ημέρες αυτές λοιπόν, θα είναι πιο κοντά και πιο συχνά στην εκκλησία, στις λειτουργίες, στις διάφορες ακολουθίες, και θα μας έχουν έτσι ξεχάσει για λίγο.
Και ο μεν κ. Καρδάσης είναι συνταξιούχος, άλλα πιθανόν να είναι στο χωριό του τώρα, ή να έχει περισσότερη απασχόληση με τα εγγόνια του…
Η δε κ. Σταυρούλα, είναι εκπαιδευτικός εκεί, σε ελληνικό σχολειό, και σίγουρα θα έχει πιο φορτωμένο πρόγραμμα (εορτές κλπ) αυτόν τον καιρό.
Είπαμε και χθες: Μας αρκεί να είναι καλά, και τα δυο αυτά αγαπητά μας πρόσωπα.
24 Δεκεμβρίου 2013 - 12:03 π.μ.
stavroula είπε...
Ξερω εχω καιρο να περασω, αλλα μια που μπηκα στο ΧΑΙΡΕΤΕ, λεω να σου ευχηθω
Καλα κι ευλογημενα Χριστουγεννα!
Ναι, επιτελους κλεισαμε τα Ελληνικα κι οχι μονο αλλα κι Αμερικανικα σχολεια. Οπου τυχαινει να εργαζομαι κι εκει.
Με υγεια λοιπον παντα να σχολιαζουμε στο ΧΑΙΡΕΤΕ :D
24 Δεκεμβρίου 2013 - 6:33 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Αμήν! Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα!
Είναι η ώρα, που ξημερώνει εδώ, η ώρα που βγαίνουν τα παιδιά για τα κάλαντα (παραμονή Χριστουγέννων), η πιο κατάλληλη ώρα δηλαδή για να «τα πούμε»!
Ευκαιρία δε να μας ακούσουν και κάποιοι περίεργοι αναγνώστες μας… Είχαμε παλιά την κυρία Ευγενία από τον Καναδά που σε παρακολουθούσε (τα είπαμε και με εκείνην προχθές), τώρα έχουμε και έναν ανώνυμο φίλο που ανησυχεί όταν δεν σε βλέπει!
Χα!
24 Δεκεμβρίου 2013 - 7:25 π.μ.
http://xairete.blogspot.gr/2013/12/blog-post_8457.html

2 σχόλια:
Φίλε Παναγιώτη
ετσι είναι η ζωή.....
στ΄αλήθεια αδελφέ, πόσα χριστούγεννα πρόκειται να ζήσυμε ακόμα σ΄αυτη την ζωή ; ...
Ο Θεός ξέρει......
Τουλάχιστον ας τα ζήσομε ευτυχισμένα... ευτυχισμένοι.....
ο "Ανώνυμος" φίλος σου
Γεια σου ανώνυμε φίλε!
Δεν ξέρω την ηλικία σου, για να υπολογίσω για σένα, με βάση τα στατιστικά στοιχεία. -)
Εγώ πάντως, θεωρώ ότι το έχω παρακάνει…
Ότι έχω ήδη ζήσει χιλιάδες φορές, και όχι μόνο μια!
Έτσι αισθάνομαι με όλη αυτήν την ιστορία, τα γεγονότα, τις καταστάσεις, από το 1945 μέχρι σήμερα…
Αλλά φίλε, «αυτή η ζωή», δεν είναι τίποτε! Είναι απλά η πρόσκαιρη ζωή ενός σώματος, ενός χώματος ενός πηλού!
Η αληθινή ζωή, είναι κάτι άλλο, κάτι το αφάνταστο, το απερίγραπτο! Προερχόμαστε σαν ψυχές από το θεό… Και σαν αθάνατες υπάρξεις, σε Εκείνον είναι ο προορισμός μας… Η κατάληξη, μέσα από το σύντομο αυτό ταξιδάκι, «αυτής της ζωής»!
Προορισμός, σε μια ατελεύτητη ζωή, με ένα άλλο σώμα άφθαρτο…
Εκεί, όπου θα συνεχίσουμε να γιορτάζουμε, θα συνεχίσουμε αυτήν την παρούσα ευτυχία…
Ανώνυμε φίλε!
Εμείς δεν περιμένουμε να δείξει 25 Δεκεμβρίου το ημερολόγιο για να αισθανθούμε εορταστικά, να χαρούμε, να νοιώσουμε Χριστούγεννα!
Αυτήν την χαρά εμείς, την έχουμε καθημερινά, με τον Χριστό να έχει κάνει φάτνη την καρδιά μας!
Επίσης, με την αγάπη και τον σεβασμό μας προς την Παναγία μητέρα του, έχουμε ένα συνεχές 15γουστο πανηγύρι στη ζωή μας!
Και κάθε Κυριακή, νοιώθουμε τη χαρά της Ανάστασης!
Δημοσίευση σχολίου