Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Σήμερα (Κυριακή, 21 Ιούλιος 2013 11:05), το άρθρο αυτό («Ιερά Λείψανα Αγίων»), το είδαμε και στο «αγιορείτικο βλήμα»… Δημοσιευμένο, σαν δικό του κείμενο (με την πατέντα «desk agioritikovima»), κλεμμένο προφανώς… Χωρίς καμία αναφορά στην πηγή ή στην συγγραφέα...

 
Για αιώνες οι ντόπιοι (στη Σαντορίνη) έβρισκαν κατά την εκταφή τα σώματα των νεκρών τους αναλλοίωτα και πίστευαν ότι είχαν μετατραπεί σε βρυκόλακες

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ιερά Λείψανα Αγίων
Συγγραφέας: Ράνια Ιωάννου (melian)
 

Κάπως έτσι άρχισαν να λατρεύονται τα ιερά λείψανα, λατρεία που κατά καιρούς έλαβε διαστάσεις μαζικής υστερίας. [...]
Επιπλέον, οι χριστιανοί αυτοκράτορες ορκίζονταν υπό την παρουσία των λειψάνων, ενώ τα ίδια τα λείψανα θεωρούνταν κομμάτι του δημόσιου θησαυρού. 
 
Συχνά τα ιερά λείψανα κοσμούσαν τους διάφορους ναούς και τα νεκροταφεία, ενώ κάθε εκκλησία έπρεπε να διαθέτει τουλάχιστον ένα ιερό λείψανο ώστε να μπορεί να προσελκύει τους πιστούς και κατ’ επέκταση να συγκεντρώνει χρήματα.

Οι σκεπτικιστές είναι πεπεισμένοι ότι η αφθαρσία των λειψάνων μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά. 

Υπάρχουν δύο βασικοί μηχανισμοί οι οποίοι μπορούν να καθυστερήσουν την αποσύνθεση: η φυσική ή ξηρά μουμιοποίηση και η σαπωνοποίηση. Η φυσική ή ξηρά μουμιοποίηση, ιδιαίτερα γνωστή στους επιστημονικούς κύκλους, επέρχεται διατηρώντας αναλλοίωτο το νεκρό σώμα υπό τις κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες, όταν δηλαδή επικρατεί ξηρό κλίμα στο χώρο ταφής και υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και κατ’ επέκταση έλλειψη βακτηριδίων. Ο δεύτερος και πιο συχνός μηχανισμός είναι η σαπωνοποίηση (saponification).

Πρόκειται για χημική αντίδραση κατά τη διάρκεια της οποίας το ανθρώπινο ή ζωικό λίπος έρχεται σε επαφή με μία ισχυρή αλκαλική βάση, με αποτέλεσμα η σορός του νεκρού να διατηρείτε αναλλοίωτη παίρνοντας μια κέρινη όψη (grave ή mortuary wax). Η διαδικασία αυτή ενεργοποιείται σε μέρη με εξαιρετικά υγρό κλίμα.

Η αποσύνθεση μπορεί επίσης να καθυστερήσει σε μέρη όπου το έδαφος περιέχει μεγάλες ποσότητες θείου, όπως το έδαφος της Σαντορίνης που έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε θείο λόγω της ηφαιστειακής της δραστηριότητας. Για αιώνες οι ντόπιοι έβρισκαν κατά την εκταφή τα σώματα των νεκρών τους αναλλοίωτα και πίστευαν ότι είχαν μετατραπεί σε βρυκόλακες. Τόσο έντονη ήταν μάλιστα αυτή η πεποίθηση και τόσο τρόμο τους προκαλούσε που για να γλιτώσουν από τους βρυκόλακες έθαβαν τους νεκρούς στο κοντινό νησάκι Καμμένη, καθώς πίστευαν ότι οι βρυκόλακες δεν μπορούν να διασχίσουν το νερό. Εκείνη την εποχή δεν είχε αναπτυχθεί η επιστήμη, ώστε να μπορούν να αντιληφθούν ότι πρόκειται για φυσικό φαινόμενο και όχι για κάτι υπερφυσικό ή δαιμονικό.

Μηχανή δημιουργίας αγίων;

Ο Ezio Fulcheri είναι ένας από τους πολλούς επιστήμονες – παθολόγους, ραδιολόγους, χημικούς – που το ίδιο το Βατικανό όρισε για να ελέγξει την αυθεντικότητα των ιερών λειψάνων που είχε στην κατοχή του και να συμβάλλει στη διατήρησή τους. Το 1986 του ζητήθηκε να βοηθήσει στη διαδικασία διατήρησης του σώματος του Ουκρανού καρδιναλίου Jozef Slipyj, που είχε πεθάνει δύο χρόνια πριν. Αν, λοιπόν, η Καθολική Εκκλησία χρησιμοποιεί στις μέρες μας τέτοιου είδους πρακτικές, γιατί να μην τις χρησιμοποιούσε και στο παρελθόν;

Αυτή την ερώτηση ακριβώς έθεσε και ο ίδιος ο Fulcheri στον εαυτό του και ξεκίνησε να ερευνά και άλλα γνωστά ιερά λείψανα. Σύντομα ανακάλυψε την πιο γνωστή περίπτωση τεχνητής μουμιοποίησης, αυτής της Αγίας Μαργαρίτας της Κορτόνα. Η Αγία Μαργαρίτα πέθανε το 1279 και το σώμα της βρέθηκε αναλλοίωτο κατά την εκταφή λίγα χρόνια αργότερα.

Ο Fulcheri και οι συνάδερφοί του που εξέτασαν τη σορό ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι έφερε μεγάλες τομές στην κοιλιακή χώρα, ένδειξη ότι η διατήρηση του σώματος ήταν προϊόν ταρίχευσης. Ψάχνοντας στα εκκλησιαστικά έγγραφα ο Fulcheri ανακάλυψε ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι της Κορτόνα είχαν ζητήσει από την εκκλησία να διατηρήσει το σώμα της αγίας. Φαίνεται, λοιπόν, ξεκάθαρα από αυτό το περιστατικό ότι η Εκκλησία γνώριζε πολύ καλά τη τεχνική διατήρησης ενός νεκρού σώματος την οποία μάλιστα και εφάρμοζε. Ακόμα χειρότερα, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Fulcheri, δεν πρόκειται για φαινόμενο του παρελθόντος, αλλά για πρακτική που εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα γεγονός που αναμφίβολα θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις.

Η περίπτωση του ιερομόναχου Βησσαρίωνα
Το Μάιο του 2006 ήρθε ξαφνικά στη δημοσιότητα η είδηση της ανακάλυψης ενός άφθαρτου σώματος. Επρόκειτο για τη σορό του μοναχού Βησσαρίωνα Κορκολιάκου, το σώμα του οποίου, 15 χρόνια μετά τη ταφή του, βρέθηκε σχεδόν αναλλοίωτο στην Ιερά Μονή Αγάθωνος, στη Φθιώτιδα. Με το που έγινε γνωστή η είδηση πλήθος πιστών άρχισε να συρρέει στο μοναστήρι για να προσκυνήσει το λείψανο του μοναχού. Ο αρμόδιος Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος δήλωσε ότι η κατάσταση του σώματος ναι μεν θα μπορούσε να είναι ένδειξη αγιοποίησης αλλά έσπευσε να δηλώσει ότι «δεν σκοπεύουμε ν’ ανακηρύξουμε αυτόν τον άνθρωπο σε άγιο ή να καλέσουμε τους πιστούς να τον προσκυνήσουν».

Η μητρόπολη Φθιώτιδος κάλεσε στο σημείο τέσσερις τοπικούς γιατρούς για να ελέγξουν την κατάσταση της σορού, κανένας όμως δεν μπόρεσε να δώσει κάποια επιστημονική εξήγηση. «Αν ξαναθάβαμε τη σορό, είναι πολύ πιθανόν ότι η διαδικασία της αποσύνθεσης θα συνεχιζόταν» δήλωσε ο Νίκος Καρακούκης, ο πέμπτος επιστήμονας που κλήθηκε από την Αθήνα, ο οποίος έκανε λόγο για περίπτωση φυσικής μουμιοποίησης, και συνέχισε λέγοντας «αν το σώμα δεν άρχιζε να αποσυντίθεται, μόνο τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ανεξήγητο γεγονός.» Παρ’ όλα αυτά, οι υπεύθυνοι εκκλησιαστικοί παράγοντες αποφάσισαν να εκθέσουν το σώμα σε λαϊκό προσκύνημα, στάση διόλου διακριτική.

Το αποτέλεσμα ήταν να επικρατήσει πανδαιμόνιο στη Μονή, με τα πλήθη των πιστών να συρρέουν μαζικά για να προσκυνήσουν το σκήνωμα του μοναχού, ενώ έξω από τη Μονή οι διάφοροι επιτήδειοι άρχισαν να στήνουν εμπορικούς πάγκους με σκοπό να επωφεληθούν της κατάστασης. Εικόνες που σίγουρα δεν τιμάνε με κανένα τρόπο την Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία και το ποίμνιό της.
 

Αρχική Πηγή:
http://www.metafysiko.gr/?p=9
 

Σήμερα (Κυριακή, 21 Ιούλιος 2013 11:05), 
το άρθρο αυτό 
(«Ιερά Λείψανα Αγίων»), 
το είδαμε και στο «αγιορείτικο βλήμα»… 
Δημοσιευμένο, σαν δικό του κείμενο 
(με την πατέντα «desk agioritikovima»), 
κλεμμένο προφανώς… 
Χωρίς καμία αναφορά στην πηγή ή στην συγγραφέα... 
Εδώ:
http://www.agioritikovima.gr/perizois/25285-iera-leipsana-a

Δεν υπάρχουν σχόλια: