«Είναι σοβαρό παιδαγωγικό σφάλμα να μιλάμε στα μικρά παιδιά με κάθε λεπτομέρεια για τους δαίμονες, διότι, αν ένα παιδί ακούσει μια φορά πώς ακριβώς είναι, είναι αδύνατο να μην αρχίσει να τους φαντάζεται.»
(Πώς είναι οι δαίμονες; Με κέρατα και ουρά, ε; ...Μη ξεχνάμε, ότι οι παιδικές ταινίες στην τηλεόραση, δείχνουν πιο φοβερές μορφές!)
«Γενικά πρέπει να στρέφουμε το μυαλό των παιδιών προς τον Χριστό, τους αγίους και τους αγγέλους.»
(1. τον αμερικανικού τύπου Χριστό, αυτόν με τις ξανθιές μπούκλες και τα γαλανά μάτια, τον γνωστό σταρ του Χόλυγουντ.)
(2. τους αγίους, και κατά προτίμηση τους μισολιωμένους, σαν τον Βησσαρίωνα, να πούμε.)
(3. τους αγγέλους, και ιδιαίτερα αυτούς στις ζωγραφιές που είναι σαν μικρά ξεβράκωτα φτερωτά παιδάκια.)
«Η ιδέα της κολάσεως φοβίζει τα παιδιά. Όταν μιλάμε για την κόλαση -όχι, φυσικά, σε μικρά παιδιά- πρέπει να τονίζουμε ότι η κόλαση δεν είναι ένας τόπος όπου ο Θεός θέλει να στείλει τους κακούς ανθρώπους, κόλαση είναι ο πόνος που επιβάλλουμε στον εαυτό μας με την απόρριψη της αγάπης του Θεού.»
(δεν υπάρχει κόλαση, παιδάκια! Μπορείτε να τρώτε το φαγάκι σας χωρίς τέτοιο φόβο, ότι αν δεν φάτε θα σας τιμωρήσει ο θεός!)
«Όσον αφορά τα ζώα, τα παιδιά θέλουν να ξέρουν αν το αγαπημένο τους ζώο θα έχει μια θέση στον ουρανό. Δεν υπάρχει λόγος να εξηγήσουμε θεολογικά αυτή τη στιγμή σ' ένα παιδί σε τι διαφέρει η ψυχή ενός ζώου από την ψυχή ενός ανθρώπου.»
(έχει λοιπόν ψυχή, και, το ζώο! αλλά διαφέρει από αυτήν του ανθρώπου! Άλλη ψυχή είχε ο άνθρωπος σαν μαϊμού, πριν εξελιχτεί!)
«Δε θέλουμε τα παιδιά μας να φοβούνται το θάνατο. Πρέπει να μιλάμε γι' αυτόν ως ένα κομμάτι της ζωής μας -το κατώφλι της ουράνιας ζωής- το σκαλοπάτι προς την αιώνια ζωή με τον Χριστό.»
(όταν μεγαλώσουν, τότε θα τα τρομοκρατήσουμε σαν παπάδες, για να εξαρτώνται από εμάς, να μας πληρώνουν για μνημόσυνα, τρισάγια κ.λπ.)
Πηγή: Από το βιβλίο «Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα», Αδελφής Μαγδαληνής
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5808.html
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου