Της κωλοτουμποκρατίας.... Κυριακή των Πατέρων αύριο. Και βέβαια ο νους μας πηγαίνει...

Κυριακή των Πατέρων αύριο.

Και βέβαια ο νους μας πηγαίνει, πρώτα-πρώτα, στους Πατέρες της Εκκλησίας. Που κάποτε ήταν αληθινοί πατέρες, αφού αγκάλιαζαν όλα τα ανθρώπινα προβλήματα.

Ενώ οι τωρινοί απλά υποκρίνονται. Τουλάχιστο οι περισσότεροι. Γιατί κάποιοι όλο και κάτι προσπαθούν να κάμουν για τον δεινοπαθούντα λαό.

Αλλά αυτά,που κάνουν, με την ελεημοσύνη, είναι απλώς μπαλώματα και μερεμέτια. Όταν το πρωταρχικό και το ουσιαστικό, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, καθήκον τους, είναι η δικαιοσύνη:

Αφού, ο Χριστός συνιστά το: «Ζητείτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν».

Αλλά , στην τωρινή συγκυρία, όταν μιλούμε για πατέρες η σκέψη μας, πηγαίνει, περισσότερο, στους, λεγόμενους, εθνοπατέρες. 

 
Απ’ τους οποίους οι περισσότεροι μάλλον εθνοπροδότες θα έπρεπε να λέγονται. Ή, ακόμη καλύτερα, λυκοπατέρες.
Γιατί δεν έπεσαν, απλά, ως άνθρωποι, σε κάποια λάθη. Έτσι ώστε να έχουν δικαίωμα στη συγγνώμη μας. Αλλά ενήργησαν, όπως όλα δείχνουν, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου. Μαζί με τη συμμορία των τοκογλύφων.
Για να κερδίζουν οι τοκογλύφοι, αλλά και ταυτόχρονα αυτοί οι ίδιοι αστρονομικά ποσά, τζογάροντας πάνω στην εξαθλίωση του λαού και το ξεπούλημα της πατρίδας.

Και, για να καταλάβουμε το βαθμό της εξαχρείωσής τους, ας κάνουμε τον κόπο να τους συγκρίνουμε με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Καποδίστρια:

Με βάση κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα, που μας πρόσφερε ο φίλος Παναγιώτης Ανανιάδης:
Ο γιατρός του Καποδίστρια, λέει το ένα παράδειγμα, του συνέστησε ότι έπρεπε να βελτιώσει την διατροφή του. Και ο Καποδίστριας απάντησε:

«Ουδέποτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου βελτίωση της τροφής, παρά μόνον τότε, όταν θα είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που να πεινάει…». 

Το Πανελλήνιο(γνωμοδοτικό σώμα που ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια), εξάλλου, και η Γερουσία ψήφισαν το μισθό, που έπρεπε να δίνεται στον Κυβερνήτη. Και τις δύο φορές ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό.

«Αποστρέφομαι, απάντησε, το να προμηθεύω εις τον εαυτόν μου τας αναπαύσεις του βίου, αι οποίαι προϋποθέτουν την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων. Περικυκλωμένοι από πλήθος ολόκληρον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν…

Οι μισθοί όσων εξ υμών συμμετάσχουν εις την κυβέρνησιν…..πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της».

Για συγκρίνετε, λοιπόν, τον Καποδίστρια με τους σημερινούς μεγαλοπατεώνες. Που χωρίς ντροπή και φιλότιμο βλέπουν το λαό να υποφέρει και να αυτοκτονεί από απελπισία και του πετάνε κατάμουτρα το «μαζί τα φάγαμε!!!»! Και πολλές παρόμοιες αθλιότητες.

Τη στιγμή, που, εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται. ότι έχουν ρουφήξει ακόμη και το μεδούλι του λαού…

Και κατηγορούν εκείνους που θέλουν να κάνουν μονομερή, υπέρ του λαού, καταγγελία του μνημονίου. Όταν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις αποτελούν αίσχιστη υπέρ των τοκογλύφων μονομέρεια.
Και πηγαινοέρχονται, με αλλεπάλληλες κωλοτούμπες από κόμμα σε κόμμα. Φτύνοντας αυτούς, που πρωτύτερα έγλειφαν και γλείφοντας αυτούς, που προηγουμένως είχαν φτύσει. Οι κατάπτυστοι!…

Έτσι ώστε, στη χώρα της δημοκρατίας, να επιβληθεί του λοιπού πολίτευμα της κωλοτουμποκρατίας.

Και το πλέον παράδοξο είναι ότι το ένα από τα κόμματα των αλλεπάλληλων σκανδάλων, της ανεξάντλητης κωλοτούμπας και εν τέλει της έσχατης προδοσίας, είναι, λέει, ένα από τα φαβορί για την επικράτηση στις επόμενες εκλογές…

Γιατί λένε ότι στη συνείδηση κάποιων ψηφοφόρων οι κάποιες λεκτικές ακροβασίες των αντιμνημονιακών βαραίνουν περισσότερο από τα βοώντα και κράζοντα κακουργήματα των μνημονιακών.

Για να μας θυμίζουν, έτσι, τον απόστολο Παύλο, που στην αυριανή περικοπή των Πράξεων των Αποστόλων, θα μας μιλήσει για τους βαρείς λύκους, που πέφτουν αχόρταγοι πάνω στο λαό.
Και, ενώ τον κατασπαράζουν, παρουσιάζονται ως οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του και εγγυητές του μέλλοντός του…

Αφού, υπόσχονται, για μια ακόμη φορά, ότι, του λοιπού, θα βόσκουν χορταράκια και δεν θα κατασπαράζουν τα εύπιστα αρνάκια…

παπα-Ηλίας

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2012/05/blog-post_26.html