Από το άλλο χέρι, κάτι κρατάει κι απ' εκεί…
Κάτι που φοράει στέμμα κι αυτό…
Θέλουν να πιστέψουμε ότι είναι ο μικρός Χριστός, και γι αυτό έχουν γράψει αυτό το ΙC XC από πάνω από ένα κεφαλάκι εστεμμένο κι αυτό όπως είπαμε…
Η άποψή μας (και ό,τι μας κάνει εντύπωση), να λέγεται και να καταγράφεται
Χαίρετε!
Με την χαρά, νικούμε την θλίψη από τα κακώς κείμενα στον τόπο μας και στην τοπική μας εκκλησία και στην Εκκλησία γενικότερα!
Με χαρά εργαζόμαστε, και, προς την κατεύθυνση της ομολογίας της Πίστεώς μας, της ενίσχυσης του πλησίον μας, αλλά και προς την κατεύθυνση της κάθαρσης…
Ώστε, να απολαμβάνουμε τη χαρά της χριστιανικής ζωής μέσα σε μια καθαρή εκκλησία, και έτσι να δικαιούμαστε να ακούσουμε και το: «μακάριοι, άγιοι, είστε εσείς που αγαπάτε την ευπρέπεια του οίκου του Θεού»
Κινητό: 698. 098.04.06
Σταθερό: 210. 96.46.971
ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ
Και η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ όλων αυτών που εκμεταλλεύονται τον γέροντα Παΐσιο είναι ότι σε υποχρεώνουν να τον πιστέψεις σαν αλάθητο σε όσα είπε ή είπαν ότι είπε, διαφορετικά σε κατατάσσουν στους αιρετικούς, αφού λένε δεν παραδέχεσαι ΟΛΕΣ τις απόψεις ενός ΑΓΙΟΥ (;;;!!!) της Εκκλησίας μας..
Και ποιοι τα λένε αυτά (ότι «πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»);
Τα λένε κάποιες «ομάδες», λαϊκών κυρίως, ύποπτης προέλευσης, που εμφανίστηκαν πρόσφατα και δρουν με τις ευλογίες υψηλά ισταμένων εκκλησιαστικών προσώπων, ομάδες - σφουγγοκωλάριοι της Δεσποτοκρατίας αλλά και υποστηρικτές της ομοφυλοφιλίας στον εκκλησιαστικό χώρο!!!..
http://kalogeropaisios.blogspot.com/2008/07/blog-post_3715.html
...Στα Ιστολόγια του Παναγιώτη θα βρείτε την αντίσταση στις... «λεγεώνες» του κακού (εκκλησιαστικού και όχι μόνο) κατεστημένου.
Ο Παναγιώτης (του Νέου) προς τον κ. Άγγελο (Παλαιού):
Υπάρχει ένα κοσμικό ρητό επ' αυτού, το: «δεν μας χέζεις, ρε Νταλάρα!»..
Το χαβά σας εσείς! Είμαστε αιρετικοί εμείς, και ορθόδοξοι εσείς οι παλαιοημερολογίτες διότι δεν τρώτε και εσείς από την κρατική κουτάλα!
Αυτή είναι η «δογματική» σας σε τελική ανάλυση, αυτό και το πρόβλημα σας για το οποίο κατά βάθος κόπτεστε!
ΧΑΙΡΕΤΕ!
Με την χαρά, νικούμε την θλίψη από τα κακώς κείμενα στον τόπο μας και στην τοπική μας εκκλησία και στην Εκκλησία γενικότερα!
Με χαρά εργαζόμαστε, και, προς την κατεύθυνση της ομολογίας της Πίστεώς μας, της ενίσχυσης του πλησίον μας, αλλά και προς την κατεύθυνση της κάθαρσης…
Έτσι, ώστε να απολαμβάνουμε τη χαρά της χριστιανικής ζωής μέσα σε μια καθαρή εκκλησία, και έτσι να δικαιούμαστε να ακούσουμε και το:
«μακάριοι, άγιοι, είστε εσείς που αγαπάτε την ευπρέπεια του οίκου του Θεού»Τελείως απνευμάτιστη η τοπική μας εκκλησία, και πλήρως εκκοσμικευμένη, διατείνεται ότι επιτελεί… «μυστήρια» στις διάφορες τελετές «γάμου» και «βάφτισης» στις οποίες εντελώς θεατρικά παίρνει μέρος…
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΧΑΙΡΕΤΕ»:
http://xairete.blogspot.com/2008/07/blog-post_3790.html
http://xairete.blogspot.com/2010/09/1-2010_25.html
Εκατοντάδες χρόνια, στις χιλιάδες ορθόδοξες εκκλησίες όλου του κόσμου, οι ιερείς έπαιρναν το Φως από την «ακοίμητη κανδήλα», η οποία βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα του κάθε ιερού. Αυτό ήταν το θαύμα: η φλόγα στο αναμμένο καντήλι γινόταν αναστάσιμο Φως. Τώρα, η «ακοίμητη κανδήλα» δεν αρκεί. Για να είναι άγιο το Φως πρέπει να μεσολαβήσουν υπουργοί, αστυνομία, στρατός, η Ολυμπιακή και το κόκκινο χαλί.
http://xairete.blogspot.com/2010/04/blog-post_9259.html
Με όλα αυτά που βλέπουν τα μάτια μας, αναρωτιόμαστε αν τα 2.000 χρόνια αυτά, άλλαξε πράγματι η θρησκεία στην Ελλάδα, ή αν απλά άλλαξαν ρούχα εκείνοι οι ιερείς των ειδώλων και εμφανίζονται πλέον σαν ιερείς του Χριστού, χωρίς ωστόσο να έχουν απαρνηθεί τους θεούς εκείνους όπως τον Ερμή και την Αφροδίτη.
http://xairete.blogspot.com/2009/11/blog-post_2891.html
3 σχόλια:
Δηλαδή μόνο "βυζαντινή" μπορεί να είναι η εκκλησιαστική τέχνη;μόνο με ανατολικορωμαϊκό τρόπο υμνείς το Θεό;όλα τ'άλλα γιατί να είναι εκτός;
Ξέρετε κάτι αγαπητέ Ανώνυμε;
Η υμνολογία της Εκκλησίας μου, της Ορθόδοξης (δεν ξέρω εσείς πού ανήκετε), είναι και λέγεται βυζαντινή…
Έτσι εξελίχθητε, έτσι την παραλάβαμε, έτσι την συνηθίσαμε…
Κάτι άλλο στη λατρεία, κάποια άλλη μουσική τεχνοτροπία, θα μας ξένιζε…
Αυτά, για τον τρόπο που υμνούμε τον Θεό μέσα στο ναό, στα πλαίσια της λατρείας.
Έξω από αυτά τα πλαίσια, σε μια εκδρομή να πούμε, ή στα Κατηχητικά Σχολεία, έχουμε και τα θρησκευτικά λεγόμενα τραγούδια…
Πάμε τώρα στις εικόνες, στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. Στις εικόνες, που κι αυτές συνηθίσαμε να τις λέμε βυζαντινές…
Στις εικόνες μας, που δεν είναι πίνακες ζωγραφικής…
Μιλάμε για τις εικόνες της Εκκλησίας, αυτές μέσα από τις οποίες ασκούμε την τιμητική λεγόμενη προσκύνηση, αυτήν που μεταβαίνει στο πρωτότυπο…
Εδώ, δεν υπάρχει μια ελευθεριάζουσα άποψη στην τεχνοτροπία τους…
Εμείς πχ, δεν δείχνουμε τον Θεό ξεβράκωτο με τον κώλο τουρλωμένο σε ομοφυλοφιλική πρόκληση, όπως κάνουν οι παπικοί στη Καπέλα Σιξτίνα τους…
Ούτε ξεβράκωτα αγγελάκια ζωγραφίζουμε να υπερίπτανται ενώ από κάτω παπικοί άγιοι τα ατενίζουν με μια ξελιγωμένη διάθεση για τον ποπό τους…
Ούτε την Παναγία «Μαντόνα», με εκείνο τον κρίνο που τάχα μύρισε και συνέλαβε τον Χριστό…
Καταλάβατε;
Ελπίζω πως καταλάβατε…
Ωστόσο, μου κάνει εντύπωση το ότι εσάς δεν σας παραξένεψε η «εκκλησιαστική τέχνη», αυτή που παρουσιάζει τον Χριστό σαν εστεμμένη Μπουλίτσα!
Τι να υποθέσω γι αυτή σας την στάση;
Εσείς είστε κυρία Ζανέτ; Η ψευδο-Μάρτυρας του Ιεχωβά από την Γλυφάδα (εσείς που περάσατε χθες με το αγοράκι σας τον Κωνσταντίνο), εσείς η γειτόνισσα από την Γλυφάδα…
Εσείς είστε που γράψατε το πιο πάνω ανώνυμο σχόλιο, ή ο σύζυγος σας που ασχολείται και με τα ηλεκτρονικά;
Δημοσίευση σχολίου