Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012
Ο διευθυντής, του εξηγεί: - Γεμίζουμε μια μπανιέρα με νερό, του δίνουμε ένα κουταλάκι ένα φλυτζανάκι του καφέ και έναν κουβά, και του λέμε να αδειάσει την μπανιέρα!...
(ΑΝΕΚΔΟΤΟ)
Ένας δημοσιογράφος, στα πλαίσια μιας έρευνας της εφημερίδας του, σχετικά με τα (σωστά ή όχι) κριτήρια για τον εγκλεισμό κάποιου στο τρελοκομείο, επισκέπτεται ένα διευθυντή ψυχιατρικής κλινικής, και του θέτει το ερώτημα:
- Πώς βγάζετε απόφαση ότι ένας άνθρωπος είναι ψυχικά ασθενής και χρειάζεται να εισαχθεί (και μάλιστα βίαια) στη κλινικής σας;
Ο διευθυντής, του εξηγεί:
- Γεμίζουμε μια μπανιέρα με νερό, του δίνουμε ένα κουταλάκι ένα φλυτζανάκι του καφέ και έναν κουβά, και του λέμε να αδειάσει την μπανιέρα!...
Αν ο εξεταζόμενος είναι νορμάλ άνθρωπος, πώς λέτε εσείς - ένας έξυπνος δημοσιογράφος και σώφρων πολίτης - ότι θα αντιδράσει;
Απαντάει ο δημοσιογράφος:
- Εύκολη η απάντηση… Παίρνει τον κουβά, λόγω μεγάλης χωρητικότητας, και με αυτόν αρχίζει να αδειάζει…
Ο διευθυντής, με μια νευρική κίνηση, διακόπτει τον δημοσιογράφο, και κοιτάζοντας τον με βλέμμα βλοσυρό, του λέει με φωνή οργισμένη:
-Κρίμα, που πίστευα ότι εσείς δεν είστε τρελός! Και το λέω αυτό, διότι ένας normal άνθρωπος θα τράβαγε την τάπα από την μπανιέρα για να φύγει το νερό.
Απευθυνόμενος δε ο διευθυντής σε δυο βοηθούς του με άσπρες μπλούζες (μπρατσαράδες νοσοκόμους που καραδοκούσαν εκεί στη συνέντευξη), τους διατάζει:
-Πάρτε τον κ. δημοσιογράφο, και «περιποιηθείτε» τον… Δώστε του ένα κρεβάτι δίπλα σε παράθυρο…
(2 ώρες πριν)
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Ετικέτες
Ανέκδοτα,
Δρομοκαΐτειο,
Σκίτσα,
χιούμορ,
KYRIA-ELENH
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
ΔΙΑΒΑΖΩ:
- Τι σας εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;
- Το γεγονός ότι βαριούνται την παιδική ηλικία, βιάζονται να μεγαλώσουν … και μετά ποθούν να είναι παιδιά.
Ότι χάνουν την υγεία τους για να βγάλουν λεφτά … και στη συνέχεια χάνουν τα χρήματά τους για να επανακτήσουν την υγεία.
Το γεγονός ότι σκέφτονται με φόβο για το μέλλον και ξεχνούν το παρόν και έτσι δεν ζουν ούτε το παρόν ούτε το μέλλον.
Ότι ζουν σαν να μην πεθάνουν ποτέ και πεθαίνουν σαν να μην έχουν ζήσει.
Τότε ρώτησα:
- Ως πατέρας, ποιά είναι μερικά μαθήματα ζωής που θέλετε να διδάξετε στα παιδιά, γενικα;
- Να μάθουν ότι διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα το να ανοχτουν βαθιές πληγές στην καρδιά αυτών που αγαπάνε … και χρειάζονται αρκετά χρόνια για να επουλωθούν.
Να μάθουν ότι πλούσιος άνθρωπος δεν είναι εκείνος που έχει τα περισσότερα, αλλά αυτός που του χρειάζονται τα λιγότερα.
Να μάθουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν, αλλά απλώς δεν ξέρουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Να μάθουν ότι δύο άνθρωποι μπορούν να βλέπουν το ίδιο πράγμα και να το ερμηνεύουν διαφορετικά.
Να μάθουν ότι δεν είναι αρκετό να συγχωρούν τους άλλους, αλλά επίσης, ότι πρέπει να ζητούν κι αυτοί συγνώμη για τα δικά τους φταιξίματα ...
Δημοσίευση σχολίου