η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις
του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει Σοι
αγαπητόν Σε Υιόν ονομάζουσα
και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς
εβεβαίου του λόγου το ασφαλές
Ο επιφανής Χριστέ ο Θεός
Και τον κόσμον φωτίσας δόξα Σοι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
1 σχόλιο:
Sotiropoulos Philemon:
«... προς τον Θεόν των Ζώντα, όστις έκαμε τον ουρανό και την γη και την θάλασσα και πάντα τα εν αυτοίς... καίτοι δεν άφηκε αμαρτύρητον εαυτόν, αγαθοποιών, δίδων εις ημάς ουρανόθεν βροχάς και καιρούς καρποφόρους, γεμίζων τροφής και ευφροσύνης τας καρδίας ημών.» (Πράξεις Αποστόλων ιδ΄, εδ. 15,17.)
Σε κάθε καλλιτέχνη υπάρχει μια ξεχωριστή στιγμή, είναι η στιγμή ακριβώς μετά το τέλος του έργου του. Στέκει και το κοιτάζει και αυτό που κάνει είναι η σύγκριση του έργου που έχει μπροστά του, με το μοντέλο που υπάρχει στην ψυχή του.
Στο βιβλίο της Γένεσης κεφ. α΄, εδ. 31 αναφέρεται «Και είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε και ιδού ήσαν καλά λίαν.»
Αυτή η φράση εκφράζει την πληρότητα όσο και την τελειότητα της καλλιτεχνίας του Θεού που πηγάζουν από την καλοσύνη της βούλησης Του και αποδεικνύουν τον αγαθοποιό χαρακτήρα Του.
Δεν μπορεί κανείς ν' αρνηθεί αυτά που βλέπει, αυτά που αγγίζει, όσα οσφραίνεται κι ακούει! Όλη η κτίση διηγείται τη δύναμη, τη σοφία και τη δόξα του Θεού και δεν δικαιούται κανένας να είναι απαθής ή και αχάριστος. Η λογική και φυσική στάση μας δεν μπορεί να είναι άλλη παρά ο σεβασμός, η παραδοχή και η ευχαριστία.
«Επειδή ό,τι δύναται να γνωρισθεί περί Θεού είναι φανερό εις αυτούς (ανθρώπους), διότι ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς. Επειδή τα αόρατα Αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αιδιος Αυτού δύναμις και η θειότης ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι.» Ρωμαίους κεφ. α΄, εδ. 19-20.
(4 ώρες πριν)
https://www.facebook.com/profile.php?id=1498121894
Δημοσίευση σχολίου