Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Φίλοι Ι.Μ.Αγ.Γεωργίου Αρμά

Η συκοφαντία είναι το απαισιότερο φάσμα του μίσους και της κακότητας και το οδυνηρότερο τραύμα γι' αυτόν που την υφίσταται. Η συκοφαντία είναι το αμυντικό όπλο της κατωτερότητας. Επειδή δεν μπορεί να σκεπάσει τη γύμνωση και ευτέλειά της, προσπαθεί να αμαυρώσει αυτούς που βρίσκονται πιο ψηλά για να δικαιωθεί, όπως νομίζει. (Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)

(πριν από μία ώρα περίπου στην περιοχή Athens, Attiki) 

https://www.facebook.com/profile.php?id=100001993373649&sk=wall

Panagiotis Michalopoulos

ΔΙΑΒΑΖΩ:

Σύμφωνα με τα πρακτικά της Ιεράς Συνόδου της Κύπρου, κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ιωσήφ στο νησί, οι μοναχές κατήγγειλαν στο Μητροπολίτη Πάφου Χρυσόστομο πως τις παρενοχλούσε σεξουαλικά. Απαιτούσε να κοιμάται μαζί τους, με το επιχείρημα πως πρέπει να εκπαιδευτούν να μην σκανδαλίζονται και να μην ντρέπονται όταν τους πιάνει το στήθος ή τα γεννητικά όργανα, γιατί είναι κομμάτι του σώματος που έδωσε ο Θεός, όπως το χέρι και το πόδι. Οι μοναχές, μάλιστα, είχαν πάθει μολύνσεις από τον Ιωσήφ και είχαν καταφύγει στο φαρμακοποιό που τους είχε δώσει φάρμακα.

Ανατριχιαστική είναι όμως η κατάθεση μιας καθηγήτριας 29 ετών, η οποία, σε ηλικία 12 ετών, είχε πέσει στα χέρια του Ιωσήφ. Οι γονείς της θεωρούσαν ασφαλές και αρκετά ιερό να την παραδώσουν σε έναν άγιο άνθρωπο όπως ο Ιωσήφ. Η συμπεριφορά του Ιωσήφ όμως, όπως περιγράφει η ίδια, δεν είχε στοιχεία ιερότητας αλλά παιδεραστίας. Την πήγαινε στην εκκλησία, την έβαζε πάνω στα πόδια και έβαζε το χέρι του στα γεννητικά της όργανα. Έβγαζε τα εσώρουχά της και την έβαζε να ξαπλώνει δίπλα του. Ανατριχιαστική είναι η διήγηση που περιγράφει πώς ο Ιωσήφ την ξάπλωσε στο κρεβάτι, άνοιξε στα πόδια της και έκοψε τρίχες από την παιδική ήβη για να τις κάνει φυλαχτό:

«Μου έλεγε “εγώ είμαι ο πατερούλης σου, είναι φυσικό και δεν υπάρχει τίποτα κακό. Είσαι το κοριτσάκι μου, είσαι η αγάπη μου”. Πολλές φορές που καθόμουν πάνω στα γόνατά του είχε το χέρι του στα γεννητικά μου όργανα, τραβούσε και τα μαλλιά και έλεγε θα τα κόψω να τα κάνω φυλαχτό. Με έστειλε και του έφερα ψαλιδάκι. Με έβαλε να ξαπλώσω στο κρεβάτι. Έβγαλέ μου το εσώρουχο. Μου ’πε να ανοίξω τα πόδια μου και έκοψε ο ίδιος τα μαλλιά. Δεν αντιδρούσα, γιατί όλα αυτά μου φαινότανε φυσικά. Άρχισα να πονηρεύομαι όταν σκεφτόμουνα αν ήμουν παρθένα…».

Στην Ιερά Σύνοδο κατατέθηκε και χειρόγραφη επιστολή που είχε στείλει ο Ιωσήφ στη μικρή Μαρία. Ένα απαύγασμα αηδιαστικής παιδοφιλίας, κρυμμένης πίσω από επικλήσεις στο Χριστό και στην Παναγία, σίγουρα, πάντως, όχι αγιοσύνης…

ΠΗΓΗ: koutipandoras

Panagiotis Michalopoulos

ΔΙΑΒΑΖΩ:

Ο Ιωσήφ έπαιζε το ρόλο πνευματικού του Βατοπαιδίου. Κανένας δεν γνώριζε το παρελθόν. Άρχισε να συγγράφει βιβλία που από τους Βατοπαιδινούς διαφημίζονταν ως το ίδιο το κήρυγμα του Θεού. Στην πραγματικότητα ήταν εσχατολογικές αντιλήψεις, χωρίς καμιά θρησκευτικότητα, και κηρύγματα βγαλμένα από το Μεσαίωνα. Δεν αντέχουν σε καμιά θεολογική κριτική. Ιδού ένα απόσπασμα από τα «θεόπνευστα» βιβλία, με τα οποία ο Ιωσήφ κηρύσσει την τυφλή υπακοή:

«Ένας γέροντας έστειλε τον υποτακτικό του στα βατράχια που φώναζαν. Του λέει: “Παιδί μου, πήγαινε στα βατράχια και πες είπε ο γέροντας να σταματήσετε, γιατί θέλουμε να διαβάσουμε την ακολουθία”. Ο υποτακτικός δεν είπε όχι, έδειξε, όπως έπρεπε, υπακοή. Πήγε λοιπόν και τους είπε: “Να σταματήσετε, είπε ο γέροντας”. Τότε μίλησε ένα βατράχι και λέει: ”Πες του γέροντα τώρα τελειώνουμε εμείς τη δοξολογία του Θεού και όταν πάμε να ξεκουραστούμε συνεχίστε εσείς”».

Σε μια άλλη θεόπνευστη συγγραφή, ο Ιωσήφ διηγείται πως ένας άλλος πήγε για ψάρεμα, ενώ το απαγόρευσε ο γέροντας, και βγήκε ένα θηρίο από τη θάλασσα, ο διάβολος και άρχισε να τον κυνηγά. Σκοταδισμός και συλλογιστική δημοτικού που βαφτίζονται θεόπνευστο μήνυμα. Κανένας δεν τα πρόσεχε. Όλοι κολυμπούσαν στα κύματα της αόριστης αγιότητας του Εφραίμ ίσως για να ξεφύγουν από το πέλαγος των αμαρτιών τους. Όσοι τον κριτικάρουν τους έχει βάλει ο διάβολος. Απλοί λογαριασμοί και προεξοφλημένοι.

Ο Ιωσήφ βαφτίστηκε ιερή και προφητική μορφή. Ήταν ενορατικός και άγιος. Έβλεπε οράματα και είχε το χάρισμα της προφητείας. 
Πολλά πνευματικά του τέκνα έπαιρναν γράμματα που περιείχαν προφητείες-στιχάκια. Η πιο γνωστή είναι αυτή που ο τηλεπωλητής Δημοσθένης Λιακόπουλος δημοσίευσε σε ένα βιβλίο που εξέδωσε, το Ο Καιρός γαρ Εγγύς. Ένα στιχούργημα που προβλέπει πως η Ελλάδα θα λάμψει, αφού η Ρωσία μπει στην Τουρκία, γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, σφαχτεί το ένα τρίτο των Τούρκων και πνιγεί στο αίμα το σύμπαν. Όλα αυτά το 2024 και με τη νίκη των Ελλήνων πάντα. Ο Ιωσήφ διαψεύστηκε στην προφητεία του ότι θα εκθρονιστεί ο Χρυσόστομος Πάφου, αλλά για τον κόσμο είναι σίγουρος. Όπως και ο Λιακόπουλος.

ΠΗΓΗ: 

Bατοπαίδι – Συνωμοσία, Αποκρυφισμός και Εξουσία

11 Απρ 2010

Έρευνα του Κώστα Βαξεβάνη για το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ

ΡΑΣΑ ΜΕ ΣΠΕΡΜΑ, ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΟΡΑΣΕΙΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Panagiotis Michalopoulos 

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Η ιστορία, σαν κακό παραμύθι, ξεκινά το 1978. Στην Κύπρο φτάνει ο καλόγερος Ιωσήφ ο οποίος προέρχεται από το Άγιο Όρος. Υποστηρίζει πως είναι πνευματικό παιδί ενός άλλου Ιωσήφ, του Σπηλαιώτη, μιας γνωστής μορφής του Όρους. Ο Ιωσήφ εγκαθίσταται στην Πάφο και ζητάει από το Μητροπολίτη Πάφου Χρυσόστομο –τώρα είναι Αρχιεπίσκοπος Κύπρου–, να τον αφήσει να φτιάξει το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι του Σταυρού στη Μίνθη. Ο Χρυσόστομος δέχεται και τον χρίζει ηγούμενο της μονής. Οι πνευματικοί πατέρες του Αγίου Όρους δεν συναινούν στην απόφαση αυτή. (Όπως είπαν αργότερα, ο Ιωσήφ είχε κώλυμα ιεροσύνης, γιατί στα 16 του χρόνια είχε βιάσει ένα δωδεκάχρονο κοριτσάκι και γι’ αυτό κατέφυγε σε μοναστήρι.)

Ο Ιωσήφ γίνεται ηγούμενος, έχοντας στο πλευρό του το θεολόγο Βασίλη Κουτσού (Εφραίμ του Βατοπαιδίου) και το διάκονο Αθανάσιο (Αθανάσιος Λεμεσού, πια). Λίγο αργότερα, ο Ιωσήφ πρωτοστατεί στη δημιουργία μιας γυναικείας μονής κοντά στο δικό του μοναστήρι. Αναλαμβάνει το πνευματικό έργο στη γυναικεία μονή και πολλές φορές μένει εκεί. Στην Κύπρο αποκτά φήμη ως Αγιορείτης μοναχός. Φροντίζει, μάλιστα, ο ίδιος να λέει πως δεν έγινε ηγούμενος στο Άγιο Όρος, γιατί θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο και ταπεινό. Η Κύπρος είναι σίγουρη πως ένας άγιος άνθρωπος, με ευλογία Θεού, είχε φτάσει στο νησί για να προσφέρει.

Ξαφνικά όμως, το 1981, ο Ιωσήφ με τον Αθανάσιο και τον Βασίλη Κουτσού (Εφραίμ) φεύγουν από την Κύπρο, φροντίζοντας μάλιστα να πάρουν την οικοσκευή και τα χρήματα της μονής. Υπεύθυνος για το διωγμό τους θεωρείται ο μέχρι τότε προστάτης του Μητροπολίτης Πάφου. Υπάρχουν φήμες για ηθικά παραπτώματα του Ιωσήφ αλλά τίποτα παραπάνω. Φεύγοντας, ο Ιωσήφ εξακοντίζει μια απειλή, την οποία ονομάζει προφητεία: «Θα επιστρέψουμε, θα εκθρονίσουμε τον Πάφου και θα πάρουμε την Εκκλησία της Κύπρου».

Μετά από χρόνια, το 1992, ο Αθανάσιος επιστρέφει πραγματικά στην Κύπρο, γίνεται μητροπολίτης για να διεκδικήσει το αρχιεπισκοπικό αξίωμα.

Κώστας Βαξεβάνης