Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Η ακτινογραφία μιας… «αγιογράφησης» (της… «Γοργόνας Παναγιάς»)!

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , ,

7 σχόλια:

P. MICHALOPOULOS είπε...

Διαβάζω:

Δέκα παλληκάρια (του στιχουργού, Λευτέρη Παπαδόπουλου)

Στο τραγούδι αυτό, δέκα παλικάρια στήνουνε χορό στου Καραϊσκάκη το κονάκι και κάτω από τις πενιές του Θεοδωράκη (ή Μιχαλάκη) λένε τραγούδια για τη λευτεριά (ή λεβεντιά), η Παναγία έχει τη μορφή γοργόνας και συμμετέχει στο τραγούδι των παλικαριών ...

...(«κι όλη νύχτα λέγαμε / τραγούδια για τη λευτεριά / κι όλη νύχτα κλαίγαμε / Γοργόνα Παναγιά»).

Η μορφή της Γοργόνας-Παναγιάς πηγάζει, κατευθείαν, από την ελληνική λαϊκή παράδοση, όπου συγχωνεύεται η γοργόνα – το θαλάσσιο ον της ελληνικής μυθολογίας – με τη «θαλασσινή Παναγία» ενός ναυτικού Λαού, όπως οι Έλληνες.

4 Οκτωβρίου 2011 στις 4:27 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Από το μπλογκ «Γκρινιάρης μια ζωή»:

Η Παναγιά η Γοργόνα

Την Παναγιά τη Γοργόνα ίσως την ξέρετε ως ένα μυθιστόρημα του Στρατή Μυριβήλη. Ένα βιβλίο που μιλάει για μια χιλιοειπωμένη ιστορία του ελληνισμού, τον ξεριζωμό από τη Μικρά Ασία και την εγκατάσταση στα ελληνικά χώματα, για την προσφυγιά, για το διωγμό από το σπίτι το χτίσιμο ενός καινούριου σε μια "ξένη" γη.

Μια ιστορία κοινή για πολλούς κατοίκους του νησιού.

Η Λέσβος βλέπετε, λόγω της θέσης της (απέναντι από το Αϊβαλί), έγινε η νέα πατρίδα πολλών Μικρασιατών.

Η Σκάλα Συκαμιάς (ή Συκαμινέας), στα βορειοανατολικά του νησιού, είναι ένα μικρό ψαροχώρι ξεχασμένο από τον χρόνο. Πληροφοριακά, "σκάλα" ονομάζονται τα ψαροχώρια χωριών που βρίσκονται πιο μέσα στο νησί.

Υπάρχει η Συκαμιά και η Σκάλα Συκαμιάς, ο Πολυχνίτος και η Σκάλα Πολυχνίτου κλπ.

Εκεί λοιπόν, στην άκρη του μικρού λιμανιού, πάνω σε έναν βράχο, βρίσκεται σα βότσαλο ριγμένο στη θάλασσα ένα εκκλησάκι της Παναγίας, η Παναγιά η Γοργόνα.

Δίπλα στους ψαράδες που επισκευάζουν τα δίχτυα τους, κοντά σε πολύχρωμες τράτες και τεμπέλικες γάτες, ένα μικρό εκκλησάκι με λίγες εικόνες και μερικά αναμμένα κεριά αγναντεύει το πέλαγος και πέρα μακριά τις χαμένες πατρίδες.

Όταν είχα επισκεφτεί το μέρος πριν μερικά χρόνια με είχε αγγίξει πολύ αυτή η εικόνα και αυτό το ήσυχο λιμανάκι δε θα μπορούσε να μην είναι ο προορισμός της πρώτης μου εκδρομής στο νησί, και γιατί όχι, της πρώτης μου φωτογραφίας στο blog μετά τον επαναπατρισμό μου.

Ένας ξένος στην ουσία κι εγώ, ξαναλέω "όπου γης και πατρίς" και προσπαθώ ακόμα μία φορά να χτίσω βάσεις από την αρχή.

http://gkriniaris.blogspot.com/2009/03/blog-post_29.html

4 Οκτωβρίου 2011 στις 4:30 μ.μ.
stavroula είπε...

ok k gw mikrh eixa diavasei to mu8istorhma tou Starth Murivhlh. Apla anhkei sthn laikh mas paradosh k einai ena polu wraio mu8hstorhma apo ta polla tote pou diavazame mikra. Opws 3enopoulo Lountemh klp.
Les na pistepsame se kamia Panagia Gorgona?

5 Οκτωβρίου 2011 στις 1:25 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

«Les na pistepsame se kamia Panagia Gorgona?».

Ναι, αυτό λέω!
Σε μια τέτοια Παναγία πιστεύετε Σταυρούλα, όλοι όσοι τα ανέχεστε αυτά τα βλάσφημα «αγιογραφήματα», όλοι όσοι προσκυνάτε την εικόνα της που την παριστάνει σαν... γοργόνα!

5 Οκτωβρίου 2011 στις 9:27 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Σε μια τέτοια Παναγία πιστεύετε Σταυρούλα, όλοι όσοι τα ανέχεστε αυτά τα βλάσφημα «αγιογραφήματα»...

http://xairete.blogspot.com/2011/10/blog-post_4276.html

5 Οκτωβρίου 2011 στις 9:33 μ.μ.
stavroula είπε...

Ypervaleis ligo k kata rxhn den pisteuw se kamia Panagia Gorgona.
Anafer8hka sto Mu8istorhma gt peri tetoiou prokeite.
Ean 8eloun merikoi na proskunoun Panagies Gorgones as pane na tis vroun

6 Οκτωβρίου 2011 στις 4:38 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Εγώ υπερβάλω με την Παναγία;

Εγώ την έκανα καρτούν της σειράς κόμικς, του Μπομπ του Σφουγγαράκη;
Εγώ την αγιογράφησα μισή γυναίκα και μισή ψάρι;
Εγώ έκανα εικόνισμα το εξώφυλλο από το μυθιστόρημα; Εγώ το έβαλα στο προσκυνητάρι μέσα σε ορθόδοξο ναό; Εγώ το προσκυνώ;
Εγώ είμαι η Εκκλησία που τα ανέχεται όλα αυτά;

6 Οκτωβρίου 2011 στις 5:16 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)