Ελενη Κοινωνια
Στυλιανὸς Μακρῆς
Λοιπόν, ὅταν ἡ Ἐκκλησία ψάλλει "...τοῦ παρέχοντος ΤΟΙΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙ τὴν ἀνάπαυσιν", "Ἀνάπαυσον Σωτὴρ ἡμῶν Ζωοδότα, ὃν ΜΕΤΕΣΤΗΣΑΣ ἀδελφῶν ἡμῶν, ἐκ τῶν προσκαίρων κράζοντα Δόξα Σοι", "...τὸν ΜΕΤΑΣΤΑΝΤΑ ἐξ ἡμῶν ἀνάπαυσον, ἔνθα πάντων ἐστι, εὐφραινομένων ἡ κατοικία", γιὰ ποιούς ὁμιλεῖ; γιὰ σωματικῶς μεταστάντες; Ὄχι βέβαια, ἀλλὰ γιὰ κεκοιμημένους ἁπλῶς καὶ μόνον.
Ὅταν λέμε μετάστασις, ἐννοοῦμε τὴν ἀλλαγὴ τῆς κατάστασης τῆς ψυχοσωματικῆς ἑνότητος, δηλαδὴ τὴν κοίμηση, τὸν θάνατο, καὶ τὴν μετάθεση τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν παρόντα βίο στὴν "ἄλλη ζωή". Μετάστασις ἴσον κοίμησις.
Βεβαίως ὅμως ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὡς "Ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα", ὡς Μήτηρ τῆς σωτηρίας, ὡς καὶ σωματικῶς Πανάσπιλη, Παναγία, Πάναγνη, Ἀειπάρθενος, δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ εἶναι χωρὶς αὐτὸ τὸ ὑπερένδοξο καὶ πανάγιο σῶμα της δίπλα στὸν ἀναστάντα Υἱό της, διότι αὐτὸ τὸ σῶμα χάρισε σὲ Ἐκεῖνον τὴν ἐνσάρκωση, σὲ ἐμᾶς δὲ τὴν δυνατότητα τῆς θεώσεως.
Πάντως ὅταν λέμε Μετάστασις τῆς Θεοτόκου ἐννοοῦμε δύο τινά:
ἐν πρώτοις τὴν κοίμηση, κατὰ δεύτερον τὴν μετὰ σώματος ἀνάσταση καὶ ἀνάληψή της...
Panagiotis Michalopoulos
https://www.facebook.com/profile.php?id=1787018810
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου