«κλικ» στη φωτογραφία
Χρόνια πολλά στον σύζυγο σου, λοιπόν, Σταυρούλα! Που αυτός, είναι, πατέρας!
Διότι είναι και κάτι άλλοι πατέρες, κατ’ ευφημισμόν πατέρες!
Που η κόρη τους (εκτός από το γιο) δεν τους μιλάει εδώ και επτά χρόνια (από τα 12 της) με καθοδήγηση της μάνας επειδή ο πατέρας δεν της έγραφε και το τελευταίο περιουσιακό του στοιχείο (το σπιτάκι του)!
Πατέρες (κατ’ ευφημισμόν πατέρες) που όταν έμειναν άνεργοι, τα παιδιά συμμάχησαν με την μάνα να τον διώξουν από το δωμάτιο του διότι το… χρειάζονταν! …Και που φρόντισαν με διαβολές να τον κλείσουν στο Δρομοκαΐτειο για να αλωνίζουν, αυτοί, στο σπίτι του. Πατέρες (κατ’ ευφημισμόν πατέρες) με κόρες έχιδνες και γιους Πητ Μπόυλ!
Είναι, λοιπόν, πατέρες, και, αυτοί; Πατέρες που τάχα γιορτάζουν σήμερα; …Και που οφείλουμε να τους ευχηθούμε και… «χρόνια πολλά»;
Χα!
Διότι είναι και κάτι άλλοι πατέρες, κατ’ ευφημισμόν πατέρες!
Που η κόρη τους (εκτός από το γιο) δεν τους μιλάει εδώ και επτά χρόνια (από τα 12 της) με καθοδήγηση της μάνας επειδή ο πατέρας δεν της έγραφε και το τελευταίο περιουσιακό του στοιχείο (το σπιτάκι του)!
Πατέρες (κατ’ ευφημισμόν πατέρες) που όταν έμειναν άνεργοι, τα παιδιά συμμάχησαν με την μάνα να τον διώξουν από το δωμάτιο του διότι το… χρειάζονταν! …Και που φρόντισαν με διαβολές να τον κλείσουν στο Δρομοκαΐτειο για να αλωνίζουν, αυτοί, στο σπίτι του. Πατέρες (κατ’ ευφημισμόν πατέρες) με κόρες έχιδνες και γιους Πητ Μπόυλ!
Είναι, λοιπόν, πατέρες, και, αυτοί; Πατέρες που τάχα γιορτάζουν σήμερα; …Και που οφείλουμε να τους ευχηθούμε και… «χρόνια πολλά»;
Χα!
21 Ιούνιος 2009 10:48 πμ
ΑΡΧΕΙΟ: Δρομοκαΐτειο
Κάντε «κλικ» στη φωτογραφία για να εμφανισθεί το θέμα
.jpg)
4 σχόλια:
Φίλε Παναγιώτη,
μην στενοχωριέσαι !
Θα τα ακολουθεί σ΄όλη τους την ζωή αυτή η σκληροκαρδία που δεν θένε να δούν τον πατέρα τους.
εσύ όμως έχει ήσυχη την συνειδησή σου....
οσο για την κυρία Ελένη, ... να προσεύχεσαι να την συγχωρήση ο Θεός, ο διάβολος την έχει τυφλώσει εδώ,...
Κουράγιο φίλε μου, κουράγιο !
Εσύ έχεις εμας τούς φίλους σου εδώ, που σε εκτιμούμε και σε θαυμάζουμε !
Καλό ξημέρωμα !
Καλό ξημέρωμα ! :D
Διαδικτυακός φίλος:
Ti να σου πω, Παναγιώτη μου, τέτοιες ιστορίες τις θεωρούσα τραβηγμένα σενάρια κάποιων ταινιών, αλλά να που συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Και δεν καταλαβαίνω γιατί τα άτομα αυτά, οι δικοί σου άνθρωποι και ειδικά τα παιδιά σου (αίμα σου και σαρξ εκ της σαρκός σου) έφθασαν σε τέτοιο σημείο συμπεριφοράς.
Παναγιώτης:
Πώς έφτασε ο Ιούδας στην προδοσία; Κάτι μπήκε (λέει η Γραφή) μέσα του…
Διαδικτυακός φίλος:
Και να σου πω και κάτι? Καλύτερα να φύγουν και να σε αφήσουν ήσυχο, τέτοιοι που είναι. Άλλωστε, με τα σημερινά δεδομένα, ένας άνθρωπος της ηλικίας σου δεν θεωρείται «γέρος». Αν έχεις την υγεία σου, την οικονομική ανεξαρτησία σου και τα ενδιαφέροντά σου, είσαι, κατά κάποιο τρόπο, καλυμμένος.
Παναγιώτης:
Έχουν φύγει από το σπίτι, εδώ και 7 μήνες.
Διαδικτυακός φίλος:
Ειλικρινά λυπάμαι για την κατάσταση αυτή αλλά παράλληλα ελπίζω ότι θα βρεις το σθένος (και την άνωθεν βοήθεια) να την ξεπεράσεις.
Και μία τελευταία ερώτηση (αν θέλεις απαντάς).
Οι δικοί σου φίλοι, συγγενείς κλπ τι λένε για όλα αυτά? Είχες κάποια βοήθεια / συμπαράσταση?
Παναγιώτης:
Συγγενείς εγώ δεν είχα. Μόνο μια γερόντισσα μητέρα είχα, 87 ετών τότε που έκανα το γάμο μου, το 1987, και η οποία πέθανε τότε, το 1987.
Φίλους τελευταία, δεν είχα. Αυτοί που γνώριζα – οι πολλοί - ήταν «του κατηχητικού», οι επιλεγόμενοι και «ευσεβείς βλαμμένοι», οι άνθρωποι των χριστιανικών οργανώσεων με τους οποίους ξέκοψα σταδιακά όταν αποστασιοποιήθηκα από τα ιεραποστολικά με τα οποία ασχολούμουν από τα νιάτα μου. Άρχισα να ξεκόβω από το 1970, τα έδωσα όλα για την καριέρα μου, και έκανα οικογένεια το 1987… Αφοσιώθηκα από τότε ολοκληρωτικά στην οικογένεια… Αυτοί (η οικογένεια μου) ήταν οι φίλοι μου, η παρέα μου, όλη μου η ζωή…
Έμειναν βέβαια κάποιοι – ελάχιστοι από αυτούς τους παλιούς εν Χριστώ αδελφούς – με τους οποίους είχα μια κάποια επικοινωνία, αλλά την τελευταία δεκαετία που η κυρία μου κήρυξε τον πόλεμο (για τη φυσική και ηθική μου εξόντωση), τους πλησίαζε κρυφά – μεθοδικά, και με διέβαλε σε αυτούς… Σατανικά, πίσω από την πλάτη μου, ώστε να με αποκόψει από κάθε υποστήριξη… Παράλληλα, συνωμότησε με κάποια αποβράσματα - δικά της βύσματα - και μάζευε "χαρτιά" για να με τυλίξει με ραδιουργίες και με συκοφαντίες και να με κλείσει στο ψυχιατρείο…
Την προσωπική σου ιστορία θα την ζήλευε και ο Χίτσοκ, φίλε Παναγιώτη...
Εχω επίσης ακούσει πραγματικές ιστορίες παρόμοιες με την δική σου, τις οποίες όμως θεωρούσα εξαιρέσεις του κανόνα, που θέλει τα μέλη μίας οικογένειας αγαπημένα και αλληλοϋποστηριζόμενα, άσχετα από κάποιες, φυσιολογικές θα έλεγα, διαφωνίες.
Ομως, η δική σου είναι, όπως προανέφερα, ένα θρίλερ.
Προσπάθησε να πάρεις δυνάμεις από μέσα σου και να στηριχθείς στα πόδια σου.
Προσπάθησε επίσης να ζητήσεις την Θεϊκή βοήθεια, όχι δια μέσου των ανθρώπων, οι οποίοι είμαστε αδύναμοι και ατελείς, αλλά καθαρά και απευθείας από Εκείνον. Και εδώ θα σε βοηθήσουν οι θεολογικές σου γνώσεις.
Εχεις το δίκιο με το μέρος σου και μία μέρα, αργά ή γρήγορα, θα το βρεις.
Δημοσίευση σχολίου