Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή του «χαίρετε», και τα λέμε… (μερικά από τα σχόλια, πριν από λίγο)

ΤΑΚΗΣ:
ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΛΑΒΕ ΤΕΛΟΣ. 
ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ Κ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΜΕΡΕΜΕΤΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΦΟΥ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ... 
ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ Κ ΑΠΟΝΗΡΕΥΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ Κ ΠΑΠΑΔΕΣ. 
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ ΦΙΛΕ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Xa – xa!
Άλλοι πονηρεύονται - ορέγονται (με) παπάδες και δεσποτάδες είτε είναι ξύπνιοι είτε κοιμούνται! Εσύ τους ξέρεις καλύτερα από τον καθένα μας…
Εγώ, φίλε, τους τρώω στην μάπα όταν ενημερώνομαι για την επικαιρότητα, και τότε δεν μένω απαθής.
Είδες Τάκη τι γίνεται με τον νεαρό του μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία;
Άντε να προλάβω να σε βοηθήσω να βάψεις το σπίτι σου πριν με βάλουν (το δίδυμο Γώγος Ππαρης – Παναγιώτης Φούντας) φυλακή!
Xa – xa!

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ:

mia kalhnuxta k apo mas k kalo S/K :)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Καλή σας νύχτα, φίλοι στη Βιρτζίνια!
Καλό Σαββατοκύριακο!

http://xairete.blogspot.com/2011/05/d_27.html



ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ:
po po
Se ligo 8a deis neous Rompen twn
A8hnwn na 3alafrwnoun ta eikonostasia k na to moirazoun stous ftwxous. na mou to 8umh8eis

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

Όπως δηλαδή έχει γίνει αρκετές φορές τώρα, με τις επιθέσεις «απαλλοτρίωσης τροφίμων» σε κάποια σουπερμάρκετ στην Αθήνα, ε;
Και από ντόπιους φυσικά, και όχι αλλοδαπούς…
Όπως ντόπιος ήταν και ο δράστης – φτωχούλης του Θεού - στην πολυτελέστατη αυτή εκκλησία του Βόλου.
Έτσι δεν είναι;

Κάτι παρόμοιο δηλαδή προβλέπεις να γίνεται και με το άλλο, το MEGA σουπερμάρκετ, το «γωνιακό μαγαζί» όπως έχουν αποκαλέσει την Εκκλησία της Ελλάδος οι δυο προηγούμενοι (πεθαμένοι και θαμμένοι) αρχιεπίσκοποι, ο Σεραφείμ Τίκας και ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης…



ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ:
Koita3e na deis twra.
Ean exete pallhkaria san ton Moirarakh mhn fovaste ka8olou :D

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Koitaw, kai blepw twra, oti:
Ean exoume pallhkaria san ton Moirarakh den fovomaste ka8olou :D

http://xairete.blogspot.com/2011/05/2.html

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ:
Amen!!!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Σπιτάκι, ξανά ευλογημένο!..
Amen!!!

http://xairete.blogspot.com/2011/05/blog-post_3472.html

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή του «χαίρετε», και τα λέμε… 

Δεν υπάρχουν σχόλια: