Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

1. Κολ. β΄ 8-12 Λουκ. β΄ 20-21, 40-52 Περιτ. Χριστοῦ

3. Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8 Μάρκ. α΄ 1-8 Η΄ πλ. α΄

6. Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7 Ματθ. γ΄ 13-17 Ἅγια Θεοφάνεια 

7. Πράξ. ιθ΄ 1-8 Ἰωάν. α΄ 29-34 Προδρόμου

10. Ἐφεσ. δ΄ 7-13 Ματθ. δ΄ 12-17

17. Ἑβρ. ιγ΄ 17-21 Λουκ. ιθ΄ 1-10 

18. Ἑβρ. ιγ΄ 7-16 Ματθ. ε΄ 14-19 Ἀθανασίου και Κυρίλλου

24. Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15 Λουκ. ιη΄ 10-14

25.  Ἑβρ. ζ΄ 26 - η΄ 2 Ἰωάν. ι΄ 9-16 Γρηγ. Θεολόγου

27. Ἑβρ. ζ΄ 26 - η΄ 2 Ἰωάν. ι΄ 9-16 Ἰωάννου Χρυσοστόμου

30. Ἑβρ. ιγ΄ 7-16 Ματθ. ε΄ 14-19 Τριῶν Ἱεραρχῶν

31. Α΄ Κορ. στ΄ 12-20 Λουκ. ιε΄ 11-32 

http://www.imka.gr/files/items/1/119/2010.pdf










Τετάρτη, 7 Ιανουαρίου 2004
Αγαπητέ κ. Πήτ Παπαδάκο, χαίρετε!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Είμαι ο Παναγιώτης που συναντηθήκαμε σήμερα στο πολυκατάστημα στον Άλιμο. Είμαι τεχνικός (Μηχανολόγος – σχεδιαστής μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή), αλλά έχω και εγώ μεταφυσικά ενδιαφέροντα, και γι΄ αυτό επιθυμώ την επικοινωνία μας αυτή, ώστε να ανταλλάξουμε απόψεις, αν βέβαια και εσείς το επιθυμείτε. 
Παίρνω αφορμή την εορταστική περίοδο που συναντηθήκαμε. Μια μέρα μετά τα Θεοφάνια! Τα Φώτα που λένε. Και το ζητούμενο είναι ο φωτισμός μας περί τα μεταφυσικά, ο διαχωρισμός ανάμεσα στο Φως της Αλήθειας και στο σκοτάδι που είναι το Ψέμα. 
Αν θυμάμαι καλά, σας έχω δει στην τηλεόραση να συμμετέχετε σε συζητήσεις με θέμα την μελλοντολογία. Δεν είμαι σίγουρος αλλά νομίζω ότι η θέση σας ήταν αυτή που πρεσβεύει η Αστρολογία. Έτσι είναι; Ούτως ή άλλως, η ουσία του προβλήματος είναι σε τι διαφέρει ο Ιησούς, ο αληθινός Σωτήρας, από τους διαφόρους θρησκευτικούς αρχηγούς, και από τους διαφόρους επαγγελματίες ή μη, που επικαλούνται μεταφυσικές - παραθρησκευτικές ικανότητες (αστρολόγους, μέντιουμ κλπ).
Επιτρέψτε μου λοιπόν όχι να… «ανοίξω τα χαρτιά μου», αλλά την καρδιά μου...
Εγώ, πιστεύω ότι ζούμε το «νυν» για το «αεί». Το νυν είναι το τώρα. Η ζωή ξεκινά από το νυν και πορεύεται προς το αεί. Προς το πάντοτε, προς το αιώνιο. Έχω την εντύπωση ότι και εσείς υποστηρίζετε την χριστιανική σας ιδιότητα. Έτσι, θα είναι χαραγμένο στη μνήμη σας αυτό που συνεχώς ακούμε στη θεια Λειτουργία, το «νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν». Το νυν είναι αυτή η στιγμή, αυτή η ημέρα, αυτή η εβδομάδα, αυτός ο μήνας, αυτός ο χρόνος. «Ιδού νυν ημέρα σωτηρίας». Νυν είναι και ολόκληρη η ζωή μας, η παρούσα, η επίγεια. Νυν είναι και όλη η ζωή της Καινής Διαθήκης, της «καινής ημέρας». Όλο το διάστημα μέχρι τη συντέλεια του κόσμου είναι το νυν. Είναι «ο νυν αιών». Το ζήτημα για μας (τους πνευματικών ενδιαφερόντων) κ. Πήτ, είναι το πώς θα ζήσουμε τον «νυν αιώνα». Χτες στην εκκλησία, προκληθήκαμε μέσα από το ιερό ανάγνωσμα να ζήσουμε έτσι τον νυν αιώνα, ώστε να γίνουμε κληρονόμοι του αιώνα των αιώνων, της αιώνιας ζωής! Ας αναλογιστούμε φίλε μου, πόσο μικρό είναι το «νυν» σε σύγκριση με το «αεί»… Είναι μια σταγόνα σε σύγκριση με τον ωκεανό! Μια νιφάδα χιονιού (επίκαιρο ε;) σε σύγκριση με το κάτασπρο στρώμα της χιονισμένης κορφής! Ένας κόκκος άμμου σε σύγκριση με τις απέραντες αμμουδιές! Ένα φύλλο δέντρου σε σύγκριση με το απέραντο δάσος!
Όποιος κερδίζει το «νυν», κερδίζει και το «αεί». Όποιος ζει τώρα, όπως θέλει ο Θεός, αυτός θα ζει με το Θεό πάντοτε. Και εδώ είναι ο μεγάλος προβληματισμός. Το ότι σαν άνθρωποι μπερδεμένοι και αδύναμοι, δεν γνωρίζουμε τι και πώς, δεν προσέχουμε «που πατάμε», και κινδυνεύουμε: Για το μικρό να χάσουμε το μεγάλο. Για μια στραβοτιμονιά, για μια στιγμιαία αμαρτία, να χάσουμε την απέραντη αιωνιότητα. Γιατί; 

Και για να μη ξεφύγουμε από το πνεύμα της χτεσινής γιορτής, (και αφού δεν ξεχνάω και την ιδιότητα του τεχνικού) θα σας έλεγα ότι φταίνε τα ΦΩΤΑ μας, που δεν λειτουργούν πάντοτε σωστά. Είπαμε ότι η γιορτή των Θεοφανίων λέγεται και «Φώτα»…. Το αυτοκίνητο κινείται με ασφάλεια, όταν λειτουργούν καλά τα Φώτα του. 

Και έχει ανάγκη από τέσσερα Φώτα: Από τα πίσω, από τα μπροστινά, από τα μακρινά, αλλά κυρίως από τα Φώτα του δρόμου, που πρέπει να είναι άπλετα. Συμφωνείτε; Για τη σωστή λοιπόν πορεία στη ζωή, για την ασφαλή μας διαβίωση και συμβίωση, χρειαζόμαστε Φώτα. «Σήμερα τα Φώτα και οι φωτισμοί»!
Σας φαίνεται παράξενο που μιλάω για τέσσερα Φώτα; Θα μου πείτε ότι στον Ιορδάνη έχουμε τη φανέρωση Τριών Φώτων, την προσκύνηση δηλαδή της Αγίας Τριάδος, της Τρισηλίου Θεότητος. Σαν χριστιανός, θα πιστεύετε ότι «Φως ο Πατήρ, Φως ο Λόγος, Φως και το Άγιον Πνεύμα». Προσκυνούμε τα τρία Φώτα της Υπερουσίου Τριάδος. Για την πορεία μας όμως χρειαζόμαστε τα τέσσερα Φώτα της πνευματικής ζωής. 
Το πρώτο φως είναι ο Χριστός. Ο ίδιος διακήρυξε «Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Όποιος με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι (της πλάνης και της αμαρτίας), αλλά θα έχει μέσα του το φως της ζωής (το ζωηφόρο και πνευματικό φως που προέρχεται από την αληθινή ζωή, το Θεό)». Βέβαια, το Φως του Χριστού, φίλε μου, έλαμψε στον Ιορδάνη, αλλά πάντοτε υπήρχε αυτό το Φως. «Είναι το φως το αληθινό, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο». Στα μάτια όμως των ανθρώπων, ήταν κρυμμένο. Το φως της Θεότητας του Ιησού ήταν κρυμμένο «υπό τον μόδιον» της ανθρώπινης φύσης, πίσω από τη σκηνή της σάρκωσης. Έβλεπαν ανθρώπινη μορφή. Στον Ιορδάνη, κατά τη βάπτιση του Ιησού, αποκαλύφτηκε το Φως της Θεότητας του σαρκωμένου Λόγου.
Ο διακόπτης, που λειτούργησε και άστραψε το φως του θεανδρικού Προσώπου του Ιησού, ονομάζεται «πλήρωμα». Ήρθε δηλαδή η ώρα να φωτιστεί ο κόσμος. Και η ξεχωριστή λάμψη, που κατέπληξε στον Ιορδάνη, ονομάζεται «χάρις». Ακούσαμε στην εκκλησία το «επεφάνει η χάρις του Θεού». Χάρη, δεν είναι μόνο εκείνο που μεταδίδει ο Χριστός, αλλά εκείνο που είναι. Ο Χριστός είναι η ΧΑΡΗ. Μας έκανε ο Θεός τη μεγάλη χάρη να έλθει ο Ίδιος στη γη. Χάρη ο Χριστός, διότι πάνω Του έχει όλη την ουράνια χάρη. Είναι ο Θεός ο αληθινός. 
Ο σιωπηλός Ιορδάνης κηρύττει μεγαλοφωνότατα τη Θεότητα του Χριστού. Όλους τους ανθρώπους δέχεται στα ρείθρα (τα αυλάκια) του. Τον Ιησού καθόλου δεν μπόρεσε να Τον κρατήσει στην υγρή αγκαλιά του. Ούτε λεπτό. Μόλις μπήκε ο Ιησούς, αμέσως βγήκε από τα νερά του. «Ανέβη ευθύς από του ύδατος». Στο νερό παραμένει ό,τι έχει βαρύτητα. Οι άνθρωποι που ήσαν φορτωμένοι με το βάρος της αμαρτίας, βυθίζονταν στο νερό του Ιορδάνη. Ο Χριστός ήταν ο μόνος, που πάνω Του δεν έχει φορτίο προσωπικών αμαρτημάτων, τη βαρύτητα του κακού. Γι΄ αυτό δεν παρέμεινε βυθισμένος στο νερό. Παρατηρήθηκε άμεση «άνωση», λόγω της αναμαρτησίας Του. Είναι όμως φίλε μου, και για τους ανθρώπους «χάρη» ο Ιησούς Χριστός. 

Και η χάρη, είναι το δεύτερο φως των «Φώτων». Για τον εαυτό Του η χάρη, είναι απόδειξη της Θεότητάς Του. Για μας, είναι η λυτρωτική χάρη. «Επεφάνει η χάρις του Θεού, η σωτήριος πάσιν ανθρώποις».
Και το όνομά Του; Ιησούς! Σημαίνει: Ο Θεός είναι ο Σωτήρας. Όνομα που όπως ξέρετε δεν το έλαβε κατά το βάπτισμα (το είχε ήδη πάρει προτού γεννηθεί, αφού το είχε αποκαλύψει ο άγγελος στον Ιωσήφ, όταν του εξηγούσε το μυστήριο της κυοφορίας της Παρθένου: «και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν, αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών»). Κατά το βάπτισμα λοιπόν δεν έλαβε όνομα. Έδειξε με το όνομα το ρόλο Του, που δεν είναι άλλος, παρά η σωτηρία μας από τις αμαρτίες και το θάνατο. Αυτό, πριν από τη Βάπτιση λίγοι το γνώριζαν. Κατά τη Βάπτιση το πληροφορούνται όλοι. Μαθαίνουν τη σωτήρια αποστολή Του από τους τρεις μάρτυρες: Πρώτος ο Ιωάννης. Τον συνιστά. Τον δείχνει και λέει στον καθένα: «Ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Δεύτερος μάρτυρας το Πνεύμα το Άγιο, που κατέβηκε σαν λευκό περιστέρι. Δηλώνεται η λευκότητα του Χριστού, η αναμαρτησία Του. Και επισημαίνεται, ότι ο αμαρτωλός άνθρωπος λευκαίνεται δια του Ιησού Χριστού. Από κοράκι, γίνεται λευκό περιστέρι της χάριτος. Τρίτος μάρτυρας ο Πατέρας, ο ομοούσιος με τον Υιό. Η φωνή Του από τα ουράνια επισφραγίζει την ειδική αποστολή του Υιού στον κόσμο: «Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα».
Σωτήρια χάρη ο Χριστός. Δεν έγινε με μαγικό, ούτε με ανώδυνο τρόπο. Στα Θεοφάνια ο περισσότερος λαός, σαν να ζητάει κατά μαγικό τρόπο τον αγιασμό. Νομίζουν, ότι, αν πιουν λίγο ευλογημένο νερό, που ονομάζεται Αγιασμός, αγιάζονται… Άλλοι νομίζουν, πως αν περάσουν τα νερά του Ιορδάνη, καθαρίζονται… Άλλοι νομίζουν, ότι, αν προσκυνήσουν απλώς ένα κομμάτι από το τίμιο Ξύλο, σώζονται! Τι γίνεται; 
Το νερό, φίλε μου, ευλογείται στην ακολουθία του Αγιασμού, και ο Ιορδάνης είναι ένα ιστορικό ποτάμι, και ο Σταυρός είναι το τίμιο Ξύλο, αλλά όλα αυτά δεν μπορούν να ωφελήσουν (και μάλιστα να σώσουν και να αγιάσουν), κατά μαγικό τρόπο, χωρίς τη θυσία του «εγώ», την ελεύθερη επιλογή και υποταγή.
ΝΑ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΣΩΤΗΡΕΣ – ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥΣ – ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣ κλπ, για να απαντήσουμε στο αρχικό μας ερώτημα. 
Η σωτήρια χάρη, στοίχισε στο Χριστό. "Έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, ίνα λυτρώσηται ημάς από πάσης ανομίας και καθαρίση εαυτώ λαόν περιούσιον."
Φαντασθείτε κ. Πητ, να σας έλεγαν: «Για να πάρεις λίγο αγιασμό στο ποτηράκι σου, πρέπει να κόψεις ένα από τα δάχτυλά σου!». Θα ζητούσατε εσείς, εγώ, ο καθένας μας, τόσο επίμονα το αγιασμένο νερό; Ο Χριστός έκανε κάτι απείρως θυσιαστικώτερο. Για να μας χαρίσει σε μας την κάθαρση της ύπαρξής μας, τον αληθινό αγιασμό μας, παρέδωσε τον εαυτό Του στο Σταυρό. Ο άνθρωπος μόνος του, με κανένα νόμισμα δεν μπορεί να αγοράσει την υγεία του. Πολύ περισσότερο να ξοφλήσει τις αμαρτίες του, να εξαφανίσει τον εφιάλτη του Θανάτου, να εξασφαλίσει τη σωτηρία του, να αποκτήσει την αιώνια ζωή. Ένα είναι το νόμισμα για την εξαγορά μας από την αμαρτία και το θάνατο. Ονομάζεται ΕΛΕΟΣ! Παγκόσμιο νόμισμα. Για όλους τους ανθρώπους. Καταργεί όλα τα θρησκευτικά νομίσματα. «Κατά τον αυτού έλεον έσωσεν ημάς δια λουτρού παλιγγενεσίας». Στην Εκκλησία είμαστε για τη σωτήρια χάρη. Εκείνος μας τη δίνει με τη θυσία Του. Εμείς την εισπράττουμε ΟΧΙ ΚΑΤΑ ΜΑΓΙΚΟ ΤΡΟΠΟ. Ο Χριστός ρίχνει φως στα προηγούμενα της ζωής μας. 
Το τρίτο φως των «Φώτων» είναι η μετάνοια. Είναι, θα λέγαμε, τα πίσω Φώτα. Φωτίζει η μετάνοια το παρελθόν. Με το φως της μετάνοιας σβήνει το παρελθόν της σκοτεινής ζωής μας. «Επεφάνη η χάρις, η παιδεύουσα ημάς, ίνα αρνησάμενοι την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας». Μας παιδαγωγεί, μας ασκεί η χάρη. Μας εκπαιδεύει: Να αρνηθούμε την πλάνη, να δεχτούμε την πίστη. Να αρνηθούμε την αμαρτία, να βαδίσουμε τη νέα «εν Χριστώ» ζωή… Αλλά ο Χριστός δεν είναι μόνο άρνηση. Είναι και θέση. 
Και εδώ είναι το τέταρτο φως των «Φώτων». Είναι το φως της νέας ζωής, οι μπροστινοί, θα λέγαμε, προβολείς του αυτοκινήτου της ζωής μας. «Ίνα σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς ζήσωμεν εν τω νυν αιώνι». Ο Θεός είναι τρισυπόστατος. Ο άνθρωπος τρισδιάστατος. Η μία διάσταση το βάθος. «Σωφρόνως». Να ζήσουμε εσωτερικά με σωφροσύνη. Η άλλη το πλάτος. «Δικαίως». Να συμπεριφερόμαστε δίκαια στους άλλους. Η τρίτη το ύψος. «Ευσεβώς». Η σχέση μας με το Θεό και η ένωσή μας μαζί Του συντελείται με την ευσέβεια.

Αγαπητέ κ. Πήτ,
Η αγιασμένη ζωή μέσα στη χάρη της Εκκλησίας, μας χαρίζει και τα άλλα «Φώτα». Είναι τα Φώτα του «ουρανού». Ζούμε «προσδεχόμενοι την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού».-
Σας χαιρετώ, φιλικά και εγκάρδια.

Για την καταγραφή των Ορθόδοξων θέσεων:

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
(Πηγή πληροφοριών,
Ορθ. Περ. «Ιωάννης ο Βαπτιστής», Τεύχος Ιανουαρ. 2004)

Δεν υπάρχουν σχόλια: