Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Κι ανεβαίνοντας ξανά...

Κι ανεβαίνοντας ξανά,
πάνω στα ψηλά βουνά…
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα…

κι η καρδιά μας λαχταρά,
ν’ ανέβουμε πιο ψηλά…
σ’ όλα τα ελληνικά τα βουνά!..
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μήπως γνωρίζετε τα υπολοιπα λόγια αυτού του τραγουδιού; Μου το τραγουδουσε ο πατέρας μου μικρή και ψαχνω να το βρω για να το λεω κι εγω στον γιο μου...

11 Δεκεμβρίου 2012 στις 5:09 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Θα θυμάστε τον σκοπό… Είναι σαν εμβατήριο…
Το λέγαμε στις κατασκηνώσεις, σε πεζοπορία, σε αναβάσεις…

Τα ελάτια μας χαρίζουν
την ψηλή κορμοστασιά
και τα χιόνια της, ξεπλένουν
από της πόλης τη βρωμιά

Κι ανεβαίνοντας ξανά
πάνω στα ψηλά βουνά
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα
κι η καρδιά μας λαχταρά
ν’ ανέβουμε πιο ψηλά
πάνω στα Ελληνικά βουνά.

Βουνά ψηλά, βουνά αιώνια
παιδιά γιγάντια της γης
για στολίδια σας τα χιόνια,
χαμογέλιο η λάμψη της αυγής.

Κι ανεβαίνοντας ξανά,
πάνω στα ψηλά βουνά…
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα…
κι η καρδιά μας λαχταρά,
ν’ ανέβουμε πιο ψηλά…
σ’ όλα τα ελληνικά τα βουνά!..

11 Δεκεμβρίου 2012 στις 5:51 μ.μ.
Unknown είπε...

Την Πάρνηθα έχουμε μητέρα
και τον Όλυμπο παππού
τον Ταΰγετο πατέρα
φίλη την Τύμφη τη ναζού

6 Νοεμβρίου 2017 στις 10:23 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

:-)

6 Νοεμβρίου 2017 στις 10:48 π.μ.
Unknown είπε...

https://youtu.be/Gyly0wvguQo
Τραγουδά η Λίλυ Ιακωβίδου-Αλευρά της 3ης Ναυτοπροσκόπων

Τα ελάτια μας χαρίζουν
την ψηλή κορμοστασιά
και τα χιόνια μας ξεπλένουν
απο της πόλης την βρωμιά.

Κι ανεβαίνοντας ξανά, πάνω στα ψηλά βουνά
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα
κι η καρδιά μας λαχταρά ν' ανεβούμε πιο ψηλά
πάνω στα ελληνικά τα βουνά.

Βουνά ψηλά, βουνά αιώνια
παιδιά γιγάντια της Γής
για στολίδι έχετε χιόνια,
χαμογελό σας η λάμψη της αυγής.

Την Πάρνηθα έχετε μητέρα,
και τον ΄Ολυμπο παππού
τον Ταύγετο πατέρα
φίλη την Οίτη τη ναζού.

Η Πεντέλη είν’ αδελφή σας
κι ο τρελλός ο Υμηττός
κι οι μπαρμπάδες οι δικοί σας
ο Τυμφρηστός κι ο Παρνασσός.

Στον βουνίσιο τον αέρα,
υποκρισίες δεν χωρούν
όλοι αδέλφια, πέρα ως πέρα,
όλοι εμπρός με καρδιά προχωρούν.

3 Μαρτίου 2018 στις 8:18 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Καλημέρα σας κ. Στέφανε!
Ευχαριστώ για το σχόλιο!
Πέρασε αν θες, και, από το «χαίρετε».
Έχετε προφίλ στο facebook, να τα λέμε και εκεί;

3 Μαρτίου 2018 στις 8:49 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)