ΔΙΑΒΑΖΩ: Κανένα θρησκευτικό σκάνδαλο δεν «τάραξε» τόσο το παπικό ποίμνιο της Δύσης όσο το γνωστό ως αυτό «που αγγίζει τον Πάπα Βενέδικτο»...

Όπως μαθαίνω:

Κατά την τελευταία δεκαετία, οι αποκαλύψεις σεξουαλικών σκανδάλων στην ιρλανδική και στην αμερικανική παπική εκκλησία ήταν τόσες και τέτοιες που δεν εντυπωσίαζαν πλέον κανένα. Χωρίς υπερβολή, δεν επηρέαζαν τη μεταφυσική και δογματική αντίληψη των δυτικών.

Λίγο πιο πρόσφατα, το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τα ιερατικά σκάνδαλα των Παπικών ανακινήθηκε λόγω της είδησης πως και η γερμανική εκκλησία είναι αντιμέτωπη με σκάνδαλα τέτοια και δη παιδοφιλικά.

Ωστόσο, κανένα θρησκευτικό σκάνδαλο δεν «τάραξε» τόσο το παπικό ποίμνιο της Δύσης όσο το γνωστό ως αυτό «που αγγίζει τον Πάπα Βενέδικτο»:

Κατηγορείται ότι επέτρεψε, ενώ ήταν "αρχιεπίσκοπος" Μονάχου, το 1980, σε παιδόφιλο 'ιερέα" να επιστρέψει στα καθήκοντά του.

Και δεύτερον ότι ως επικεφαλής του Συμβουλίου για το Δόγμα της Πίστεως του Βατικανού, στη δεκαετία του 1990, δεν αποσχημάτισε "ιερέα" του Ουισκόνσιν, ο οποίος κακοποιούσε κωφά παιδιά, πριν από 30 χρόνια.

Η "εκκλησιαστική" δικαιοσύνη ανέλαβε το «ξεκαθάρισμα», η «παποφοβία» είναι όμως -ιστορικό- πια γεγονός και πολλοί μιλούν -καλοπροαίρετα και μη- για μια «ιστορική στιγμή κατά την οποία θα πρέπει ο "Καθολικισμός" να διακριθεί από το Βατικανό και τον Πάπα».

Καθώς όμως «οι Πάπες δεν παραιτούνται», όπως έγραψαν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» σε ένα μάλλον συμπαθητικό για το Βατικανό άρθρο τους, το ζήτημα είναι ναι μεν η νομική διερεύνηση του θέματος, αλλά η θεολογική εκκρεμότητα της «κάθαρσης» από τον Βενέδικτο 16ο.
Δυστυχώς, ο "Ποντίφικας" δυσκολεύεται να αποδείξει και να καταδείξει τη διάθεσή του για κάθαρση στο εκκλησιαστικό περιβάλλον και να εξηγήσει στο ποίμνιο ότι «δεν πρέπει να συνδέεται και να εξευτελίζεται μια θρησκεία εξαιτίας της εγκληματικής συμπεριφοράς συγκεκριμένου αριθμού ανάξιων ιερέων».

Οι συγκυρίες δεν τον ευνοούν και αυτές είναι οι εξής:

Πρώτον, το πρόβλημα που επί χρόνια νεκρανασταίνεται και που δεν τολμά η Παπική Εκκλησία να θέσει, αυτό της αγαμίας των παπικών "ιερέων".

Δεύτερον, η παγιωμένη αντίληψη ότι η αμερικανική "εκκλησία" δείχνει εδώ και χρόνια μηδενική ανοχή σε τέτοια ζητήματα σε αντίθεση με το Βατικανό «που τώρα ξεκινάει».

Τρίτον, φαίνεται πως το Βατικανό αδυνατεί να ανακοινώσει στους πιστούς και μη, τη διαπίστωση του δρα Φίλιπ Τζέκινς, ειδικευμένου στην Ιστορία των Θρησκειών και συγγραφέα του βιβλίου «παιδόφιλοι και ιερωμένοι»:

Ως και τη δεκαετία του 1970, η ομοφυλοφιλία εμπεριείχε την παιδοφιλία. Ήταν «δεδομένο» ότι όταν γινόταν λόγος για ομοφυλόφιλους ιερείς, αυτοί είχαν σχέσεις ή κακοποιούσαν πάντα νεαρά αγόρια. Από το 1990 παρατηρούμε ότι η κοινωνική και νομική αντίληψη των δυτικών κοινωνιών αλλάζει και όσο η ομοφυλοφιλία «νομιμοποιείται», η παιδοφιλία διακρίνεται και αντιμετωπίζεται με αυστηρότητα», υποστηρίζει ο Τζεκινς, συνοψίζοντας:

Σήμερα, δεν συσχετίζουμε την παιδεραστία με την ομοφυλοφιλία, «τότε» όμως δεν ήταν έτσι, ενώ τονίζει πως «η μόνη σοβαρή επιστημονική στατιστική μελέτη για τα ιερατικά σκάνδαλα είναι αυτή του John Jay του College of Criminal Justice της Νέας Υόρκης το 2004 που βάζει τα νούμερα και τα πράγματα στη θέση τους, χωρίς γενικεύσεις.

«Θρησκευτικός πόλεμος» από τα ιερατικά σκάνδαλα

Στα μπλογκ έχει ξεκινήσει, ωστόσο, θρησκευτικός πόλεμος, τόσο μεταξύ Παπικών όσο και μεταξύ ενθέων και αντικληρικαλιστών.

Άλλοι βλέπουν μια «συνειδητή καταδίωξη των Χριστιανών της Ευρώπης και των Ρωμαιοκαθολικών και των Ορθοδόξων», άλλοι μιλούν για την αναγκαιότητα να αποδεχθεί ο Χριστιανισμός πως μπορεί κάποιος να ’ναι πιστός και γκέι (μπλογκ Cathogay), ...

...άλλοι βρίσκουν πως «η αναψηλάφηση πραγμάτων ήδη γνωστών αποσκοπεί στη διάλυση του κοινωνικού ιστού που είθισται η Εκκλησία ως θεσμός και «κοινότητα» να συγκρατεί» και άλλοι μιλούν για «το φαρισαϊσμό και την ασχετοσύνη των Μέσων και την επικοινωνιακή ανεπάρκεια του Βατικανού» (μπλογκ Nystagmus).

Πηγή: Απογευματινή

...άλλοι βρίσκουν πως «η αναψηλάφηση πραγμάτων ήδη γνωστών αποσκοπεί στη διάλυση του κοινωνικού ιστού που είθισται η Εκκλησία ως θεσμός και «κοινότητα» να συγκρατεί»