1. Η κοινωνία, μας έριξε πλέον στον βούρκο της απαξίωσης. Εννοώ την ορθόδοξη ελληνική κοινωνία που δεν μας εκτιμά πια, εμάς τους επισκόπους.
2. Το ειδικό μας βάρος έχασε την πυκνότητά του.
3. Το πέρασμά μας αφήνει πίσω μας ένα συγκαταβατικό μειδίαμα.
4. Μας βλέπουν σαν αναπόσπαστο μέρος του διεφθαρμένου κράτους καθώς συναγελαζόμαστε με άρχοντες και μεγιστάνες και κατά συνέπεια θεωρούμαστε συμμέτοχοι των πράξεών τους.
5. Διαπιστώνουμε στα μάτια των επίσημων συνομιλητών μας την ανοχή και στα μάτια των απλών ανθρώπων την υποψία.
6. Δίπλα μας υπάρχει ένας κόσμος ολόκληρος νέων επιστημόνων, τεχνοκρατών, ανερχόμενων επιχειρηματιών, που δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με μας.
7. Με την αδυναμία μας να αποτινάξουμε τον βυζαντινισμό (μίτρες, λιτανείες, ξύλινη γλώσσα, ραγδαίες υποκλίσεις, ατέλειωτα χειροφιλήματα, φήμες, προσφωνήσεις), με τη φοβία μας….
Όλα αυτά αποδεικνύουν την απιστία μας στη δραστικότητα της Πίστεως.
Πηγή: www.paron.gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου