Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ... Το «Άγιο Φως», ...διαχρονικά

Τρίτη, 09 Ιουνίου 2009

Το «Άγιο Φως», ...διαχρονικά


ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ MHXANOYΡΓΙΕΣ ΑΦΗΣ «ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ»

Από ιερείς αρχαίων ναών την Αρχαιότητα, από καθολικές καλόγριες τον Μεσαίωνα, μέχρι τον τάφο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ σήμερα

Το «Άγιο Φως» δεν ήταν πρωτότυπη ιδέα των ορθοδόξων ρωμιών ιεραρχών. Υπάρχουν αναφορές προγενέστερων αφών «Αγίων Φώτων» από καθολικές καλόγριες στη Γαλλία, αλλά κι από ιερείς αρχαίων ναών, που πλούτιζαν μετερχόμενοι παρόμοιων πρακτικών.


Το «Άγιο Φως» της αγίας Ραδεγόνδης


Η Ραδεγόνδη, σύζυγος του βασιλιά της Γαλλίας Κλοταίρου, αγία της Καθολικής Εκκλησίας, έκτισε το 569 μ.Χ. στην πόλη Πικταύϊο (Poitiers) μοναστήρι καλογριών, στο οποίο και μόνασε. Επιθυμούσα να καταστήσει το μοναστήρι αξιοσέβαστο, το στόλισε με πολλά τεμάχια πτωμάτων αγίων (λείψανα), μετακομισμένα από την Ανατολή. Από τον τότε αυτοκράτορα Ιουστίνο έλαβε δώρο μέρος του τιμίου ξύλου. Δεν αρκέστηκε όμως σε αυτά η Ραδεγόνδη, αλλά θέλησε να γίνονται και θαύματα στο μοναστήρι της. Ένα από αυτά ήταν το «Άγιο Φως», το οποίο όμως δεν άναβε Μ. Σάββατο αλλά Μ. Παρασκευή.

Παρόμοιο με το «θαύμα του Αγίου Φωτός» γινόταν, όχι στην Ιερουσαλήμ από ορθόδοξους πατριάρχες, ούτε το Μ. Σάββατο, αλλά από καθολικές καλόγριες κατά τη Μ. Παρασκευή σε μοναστήρι της Γαλλίας, ύστερα από ιδέα της εικονιζόμενης -με το δικό της «Άγιο Φως» αγίας Ραδεγόνδης, όταν «ουδέ τόνομα ακόμη του Αγίου Φωτός εγνωρίζετο εις την Ιερουσαλήμ ουδ’ εις όλην την Ανατολήν». («Διάλογος περί του Αγίου Φωτός», από τα «Άπαντα» του Αδ. Κοραή του Γ. Βαλέτα, εκδόσεις «Δωρικός».)


«Άγιο Φως» σε ναό της Αφροδίτης

Ακόμη παλαιότερη μηχανουργία του Αγίου Φωτός διασώζεται από τον Ρωμαίο ιστορικό του ε΄αι. μ.Χ. Ζώσιμο. (Ο Ζώσιμος υποστήριζε, ότι η παρακμή της αυτοκρατορίας ήλθε λόγω τιμωρίας των θεών, επειδή οι άνθρωποι εγκατέλειψαν την αρχαία εθνική θρησκεία.) Στο Πρώτο Βιβλίο (κεφ. 58) της «Νέας Ιστορίας» του ο Ζώσιμος ιστορεί με ευλάβεια (ως εθνικός) φαινόμενο σε ναό της Αφροδίτης κοντά στην Ηλιούπολη της Συρίας, όπου εμφανιζόταν πυρ στον αέρα, πότε σφαιροειδές, πότε δε σε σχήμα λαμπάδας. Αναφέρει επίσης, ότι οι ιερείς θησαύριζαν με το χρυσάφι, το ασήμι και τα υφάσματα, που έφερναν οι επισκέπτες του ναού.


«Άγιο Φως» σε ναούς της Λυδίας

Αλλά και ο Παυσανίας στα «Περιηγητικά» του (Βιβλ. 5, 27.5) κάνει λόγο για ναούς της Λυδίας, όπου οι ιερείς άναβαν τα ξύλα για τις θυσίες με αόρατο πυρ. Υπήρχε οίκημα με βωμό με τέφρα, στο οποίο, αφού έβαζε ξύλα και τιάρα στο κεφάλι, έμπαινε ο ιερέας, κι αφού έκανε επίκληση στους θεούς, άναβε χωρίς χρήση πυρός τα ξύλα με περιφανή φλόγα.

Από αυτές τις μηχανουργίες των ιερέων με τις αφές των διαφόρων «Αγίων Φώτων» θα κρατήσω τον χαρακτηρισμό του Παυσανία, πως όλα αυτά τα τεχνάσματα είναι «βάρβαρα και ουδαμώς συνετά Έλλησιν».


(Πηγή: γειτονικό μπλογκ)



Πέμπτη, 6 Νοέμβριος 2008

Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ, ΓΡΑΦΕΙ:

Παπικής έμπνευσης, το «θαύμα» με το Αγιο Φως!!!..


Η ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ, ΓΡΑΦΕΙ:

Οι λατίνοι κληρικοί άρχισαν να αποκτούν δύναμη στην Αγία Γη στα χρόνια της παντοκρατορίας του Καρλομάγνου. Σύμφωνα με το ιστορικό του Αγίου Φωτός που καταγράφει το 1711 ο ιησουίτης μισιονάριος Ντε Μπερμάντ στον καθολικό Επίσκοπο της Τουλούζης, «ο εξομολογητής του Μποντουέν του Α', δεύτερου βασιλιά της Ιερουσαλήμ, το Μεγάλο Σάββατο, παραμονή του Πάσχα, ο Θεός θέλοντας να τιμήσει τον τάφο του Ιησού και να αναθερμάνει την πίστη των χριστιανών έστειλε από τον ουρανό μια φλόγα που κατέβηκε στον Αγιο Τάφο και άναψε όλα τα καντίλια που, σύμφωνα με τα εκκλησιαστικά έθιμα, ήταν σβηστά από τη Μεγάλη Παρασκευή».

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, ο Πάπας Ουρβανός ο Β' επικαλέστηκε, μεταξύ άλλων, το Αγιο Φως και το θαύμα στην προσπάθειά του να πείσει τους βασιλείς και τους πρίγκιπες της Ευρώπης να απελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους.

Σύμφωνα με τον Ντε Μπερμάντ, κατά τη διάρκεια της βασιλείας των σταυροφόρων «ο ζήλος των πριγκίπων της χριστιανοσύνης είχε υποχωρήσει και η ευλάβεια των καθολικών είχε εκφυλισθεί. Και ενώ οι καθολικοί παραδέχονται ότι το θαύμα δεν γίνεται πια, οι σχισματικοί (σ.σ.: οι Ορθόδοξοι) βρήκαν την ευκαιρία να το διαιωνίσουν». Ετσι «παπάδες και Πατριάρχες εκμεταλλεύονται την ευπιστία του ποιμνίου που προσμένει την άγια ουράνια φλόγα τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου. Εφτά - οχτώ χιλιάδες πιστοί, ερεθισμένοι από την περιέργεια, συρρέουν στην Ιερουσαλήμ για να παρακολουθήσουν το θέαμα. Αυτό το πλήθος αποτελεί σημαντική πηγή πόρων για τους σχισματικούς Ελληνες που εξασφαλίζουν την επιβίωση τους και την κανονική καταβολή των φόρων στους Τούρκους».

Το ΒΗΜΑ, 27/04/2008


Πέμπτη, 08 Απριλίου 2010

Άγιο Φως: Περισσότερα περί της απάτης...



Τετάρτη, 07 Απριλίου 2010

Τελετή αφής Αγίου Φωτός. Φέτος - Ιεροσόλυμα.: Προστέθηκε – σε όλα τα άλλα - και το «θαύμα» να… κατουριούνται (και όχι μόνο) επάνω τους οι προσκυνητές!



http://xairete.blogspot.com/2010/04/blog-post_7588.html

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Περισσότερα περί της απάτης:

Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Ρώσου ορθόδοξου αρχιμανδρίτη (και επιστήμονα) Πορφύριου, που εκδόθηκε σε οκτάτομο βιβλίο με τον τίτλο «Το βιβλίο της ύπαρξης μου»: «Ένας ιεροδιάκονος που κατάφερε να μπει στο ιερό του Τάφου, την περίοδο κατά την οποία θεωρείτο, ότι το Φως κατεβαίνει από τον ουρανό, διαπίστωσε με τρόμο ότι το Άγιο Φως προήρχετο από ένα καντήλι, το οποίο ποτέ δεν σβήνει. Μου το είπε ο ίδιος σήμερα». («Το βιβλίο της ύπαρξης μου» Τόμος:1, σελ. 671)
Ο Πορφύριος επίσης, στο ίδιο βιβλίο, αναφέρει ένα περιστατικό, το οποίο διηγήθηκε σ’ αυτόν ο μητροπολίτης Ιεροσολύμων. Σύμφωνα με τη διήγηση, όταν ο στρατιωτικός διοικητής της Αιγύπτου Ιμπραήμ Πασάς (ναι! ο γνωστός μας από την Ελληνική Επανάσταση στο Μωριά) βρισκόταν στα Ιεροσόλυμα, ζήτησε να του επιτραπεί η είσοδος στο ναό, προκειμένου να επιβεβαιώσει ο ίδιος της αυθεντικότητα του «θαύματος» και δήλωσε, ότι αν όντως επρόκειτο για θαύμα τότε θα έκανε μια μεγάλη δωρεά στο ταμείο της εκκλησίας, διαφορετικά, εάν επρόκειτο για απάτη, θα απεκάλυπτε την απάτη αυτή σε όλη την Ευρώπη και θα προέβαινε σε κατάσχεση όλης της περιουσίας του Πανάγιου τάφου, η οποία είχε συγκεντρωθεί από δωρεές και τάματα των πιστών όλα αυτά τα χρόνια!
Σύμφωνα πάντα με τον Προφύριο, ο Μιχαήλ, Μητροποπολίτης Πέτρας, ο Δανιήλ μητροπολίτης της Ναζαρετ, και ο Διονύσιος επίσκοπος Φιλαδέλφειας (έτσι λεγόταν τότε το Αμμάν), ζήτησαν αμέσως συνάντηση με τον Ιμπραήμ, προκειμένου να έλθουν σε κάποια συμφωνία. Στη συνάντηση αυτή, ο Μιχαήλ παραδέχτηκε την απάτη της αφής του φωτός από αναμμένο καντήλι και ζήτησε από τον Ιμπραήμ να μην επιχειρήσει να αποκαλύψει το μυστικό και να μην ανακατεύεται με τα της Εκκλησίας, διότι κάτι τέτοιο θα …δυσαρεστούσε τον Τσάρο Νικόλαο της Ρωσίας, με απρόβλεπτες για τον Ιμπραήμ πολιτικές και στρατιωτικές συνέπειες! Ενόψει του πιο πάνω εκβιασμού, ο Ιμπραήμ θεώρησε σκόπιμο να «θάψει» το όλο θέμα… Και συνεχίζει ο Πορφύριος:
«…ο μητροπολίτης πρόσθεσε ότι μόνο από το Θεό τον ίδιο περιμένουμε συγχώρεση για το ψέμα αυτό, διότι σε περίπτωση που το αποκαλύπταμε στους πιστούς ζητώντας απ’ αυτούς συγχώρεση, είναι βέβαιο ότι οι πιστοί θα μας διαμέλιζαν εκεί έξω στην είσοδο του ναού!» («Το βιβλίο της ύπαρξης μου» Τόμος 3, σελ. 299-301).

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Άγιο Φως: Περισσότερα περί της απάτης...

http://xairete.blogspot.com/2010/04/blog-post_195.html