Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Είμαστε αποφασισμένοι να βγούμε στο κλαρί ή να γίνουμε γιουσουφάκια;


Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Είμαστε αποφασισμένοι να βγούμε στο κλαρί ή να γίνουμε γιουσουφάκια;
Του Μάκη Κουρή

Χάριτες οφείλουμε στο «Focus». Σ’ εκείνον τον γερμαναρά που... εμπνεύσθηκε τον εξευτελισμό της μεγάλης μας κληρονομιάς. Του πολιτισμού μας. Που τον ζηλεύουν όλοι, γι’ αυτό και ο φθόνος. Κατάφερε να μας σηκώσει όλους από τον καναπέ.

Να κτυπήσει καμπανάκι. Ότι ο εχθρός και πάλι είναι προ των πυλών... Παράδοση απαιτεί. Με πολυβόλο το χρήμα. Και σφαίρα την πτώχευση. Με θηλιά το γκρέμισμα όσων φτιάξαμε χρόνια πριν. Από τότε που ξαναστάθηκε η Ελλάδα στα πόδια της.

Πικρή η αλήθεια. Είμαστε μόνοι μας. Καταφέραμε σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή να μην έχουμε συμμάχους. Απίστευτο κατόρθωμα. Και των χθεσινών και των σημερινών. Μόνοι μπροστά στον γκρεμό. Δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι το ριζικό μας. Όπως και η δύναμη που αντλείς απ’ αυτό... Φτάνει να ξέρεις τι θέλεις. Και να χωνέψεις τι μπορεί να χάσεις. Και σήμερα κινδυνεύει η αξιοπρέπειά σου και η τιμή σου. Αλλά και ό,τι έχεις. Αυτό που αγωνίσθηκες να φτιάξεις. Και το μπόρεσες.

Απόφαση χρειάζεται. Έχει κόστος. Πρέπει να ξεβολευτείς... Είναι το αντίτιμο των καλών συνθηκών ζωής που πετύχαμε. Χαλώντας παραπάνω απ’ αυτά που βγάζαμε. Και δηλώναμε λιγότερα. Και φθάσαμε να έχουμε αναλογικά ανά εκατό κατοίκους τα περισσότερα Καγιέν, την ώρα που έχουμε το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν χρέος στον κόσμο.

Τώρα είναι η ώρα της αλήθειας. Της επιλογής. Να υποταχθείς, να σκύψεις το κεφάλι, να γίνεις γιουσουφάκι των ισχυρών (κατ’ όνομα) συνεταίρων μας, ή να βγεις στο κλαρί; Και να ματώσεις, ακόμα και να πεινάσεις. Με στόχο έναν. Να μείνεις όρθιος. Και με άγγιχτο το φυλαχτό που παρέλαβες. Και πρέπει αναλλοίωτο να παραδώσεις στους επόμενους.
Πολύ δύσκολα Έλληνας θα διαλέξει την πρώτη επιλογή... Θα τον κατατρέχουν οι Ερινύες...

Σ’ αυτήν την επιλογή, μερίδιο της απόφασης έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Που έπρεπε από τον πρώτο μήνα να είχε δώσει το σύνθημα της μάχης. Ας το κάνει έστω και τώρα. Δύσκολος θα είναι ο αγώνας, με τρικυμίες και θύελλες πολλές. Όμως υπάρχει ελπίδα να σωθούμε με τις μικρότερες απώλειες.

Τα ψέματα τελειώνουν... Τώρα πρέπει να δώσουμε τη δική μας απάντηση σε όλους εκείνους που βρήκαν να βγάλουν το ανθελληνικό άχτι τους. Κι αυτό είναι που μας θεριεύει...

Δεν ζητιανεύουμε τον οίκτο κανενός. Απαιτούμε. Αυτά που μας χρωστάνε... Και όχι μόνο οι Γερμανοί. Όλες οι χώρες-μέλη της ΕΕ που αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Και τους ζούμε...

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=51076&colid=3&dt=2010-02-28

Δεν υπάρχουν σχόλια: