Αγαπητή Σταυρούλα,
Με συγκίνηση διάβασα την περιγραφή σου σχετικά με την επαφή που είχες με αδελφότητες και χριστιανικές οργανώσεις, στις κατασκηνώσεις τους, και μάλιστα με μια από τις πιο αγνές και πιστές στην παράδοση, όπως είναι η αδελφότητα «Ο Σωτήρ».
Όπως λες και εσύ, πέρασες όμορφα παρά την αυστηρότητα, εκεί.
Έχω πάει και εγώ σε χριστιανική κατασκήνωση στην εφηβική μου ηλικία, όταν ήμουν σπουδαστής και εργαζόμενος. Κατασκήνωση, με τη ΧΕΕΝ (χριστιανική ένωση εργαζομένων νέων), της αδελφότητας «Η Ζωή», στην Βραβρώνα Αττικής.
Έχω δε να παρατηρήσω ότι δεν είναι μόνο οι χριστιανικές κατασκηνώσεις χωριστές (άλλες περίοδοι για νέους και άλλες για νέες), αλλά και τα κατηχητικά σχολεία της Εκκλησίας, έχουν και αυτά ξεχωριστά τμήματα (πού είναι αυτά τα "unisex" kathxhtika sxoleia;)!
Σχετικά με το σχόλιό μου τώρα, προς την Αδελφότητα «Ο Σωτήρ» (για το γλωσσικό στα εκκλησιαστικά), το «tolmhro» όπως πολύ σωστά το αποκάλεσες, δεν έχω να σου πω τίποτε σχετικά με τις απαντήσεις πάνω σε αυτό, διότι τέτοιες δεν υπήρχαν!
Αν θεωρείται απάντηση ότι η Αδελφότητα αυτή μου ζήτησε να μη την ενοχλώ πια με μέηλ, και το ότι τα προσκείμενα σε αυτή φόρουμ με απέκλεισαν από συνομιλητή στο Ίντερνετ!

Πώς και δεν χύθηκε αίμα! Πώς και δεν είχαμε δηλαδή νέα «ευαγγελικά»!

Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 23 Νοέμβριος 2008 3:54 πμ
1 σχόλιο:
Από τα λεγόμενα του Γ. Μουστάκη:
1/ Επισκόπους θέλουμε και όχι Δεσποτάδες (μεσαιωνικούς)
2/ Θεέ και Κύριε, πως έχουν μεταβληθεί οι πρώην δεσμώτες κληρικοί, σε δεσμοφύλακες ανθρωπίνων συνειδήσεων!
3/ Δεν είναι βλασφημία, όχι να λένε οι ρασοφόροι παντός βαθμού, αλλά να εφαρμόζουν συστηματικά "καλή πραμάτεια ειν' ο Θεός και τελειωμό δεν έχει";
Ο υποσημειούμενος
Γ. Μουστάκης
Θεολόγος-Κοινωνιολόγος
Δημοσίευση σχολίου