(όλο αναμνήσεις, για περασμένες δεκαετίες)
Η μέρα πάει, ο Ήλιος πάει,
στα βουνά πέφτει η νύχτα βαθιά..
σκοτεινιάζει, κι ο Θεός μας φυλάει.
Χριστέ, στις σκηνές μαζεμένοι
μέσα στης νύχτας τη σιγή
τα παιδιά (Σου) ψάλουμε όλα
(σε Σε) στον Πλάστη,
μια προσευχή ευλαβική:
Εσύ που έπλασες τον κόσμο,
και στα πουλιά δίνεις τροφή,
φάνου σπλαχνικός στα παιδιά Σου,
κι οδήγησε τα στην αρετή..
Όλοι ερχόμαστε προς Εσένα,
την Πηγή της Αιώνιας Ζωής,
άκουσε την δέηση μας
που βγαίνει απτήν ψυχή μας...
...Συ του κόσμου, ω Λυτρωτή!
2 σχόλια:
stavroula είπε...
Pali mou 8umhses ekeines tis omorfes k a3exastes meres ths kataskhnwshs!
Eidiaitera to parapanw tragoudi htan ap ta agaphmena mou.
Shmera anoi3e to sxoleio gia tous daskalous, k pali sthn douleia olotaxws. Thn epomenh vdomada anoigei gia tous ma8htes.
Nai, htan ena euxaristo kalokairi
k xairomai pou htan to idio k gia sas. o kalos 8eos eunohse k htan
omorfo!
Euxomai kalo xeimwna gia olous.
Edw vriskomaste ston pureto twn proeklogikwn anametrhsewn, na doume ti mas etoimazoun.
26 Αύγουστος 2008 2:13 πμ
P. MICHALOPOULOS είπε...
Καλή αρχή λοιπόν, αγαπητή Σταυρούλα, καλή δύναμη, και, στην εργασία σου, εύχομαι! :-)
Πέρασε που λες, ένα όμορφο καλοκαίρι και για μένα, ένας ολόκληρος Αύγουστος - παράδεισος (μόνος στο σπίτι) με γαλήνη, ειρήνη, ησυχία, και δημιουργικότητα… Οι δικοί μου επέστρεψαν προχθές!..
Για τις εκλογές σας, τι να ευχηθώ; Ό,τι το καλύτερο! :-)
26 Αύγουστος 2008 2:37 πμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου