Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος τιμωρεί αυθαίρετα μοναχές

Φιλορθόδοξος Ένωσις Κοσμάς Φλαμιάτος
Έδρα: Βασ. Ηρακλείου 30, 546 24 Θεσσαλονίκη, Τηλ. 697-2176314, E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr,
Αλληλογραφία: Τ.Θ. 135, 421 00 Τρίκαλα
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ EΝΩΣΕΩΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΙΕΡΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ EΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ EΛΛΑΔΟΣ

Σκληρή, αντικανονική και αυθαίρετη τιμωρία επέβαλε
ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος σε 20 μοναχές

Θα μας συγχωρήσετε, να γράψουμε –ως παθόντες*– τα παρακάτω, εκδηλώνοντας την ελάχιστη συμπαράστασή μας προς τις διωκόμενες μοναχές, και να παρακαλέσουμε την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος να επιστήσει την προσοχή στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, ο οποίος με τις αντορθόδοξες και ετσιθελικές του ενέργειες δημιουργεί προβλήματα στην Μητρόπολή του, που εκθέτουν την Εκκλησία του Χριστού, δείχνοντας ότι αντιλαμβάνεται την Εκκλησία ως τσιφλίκι του, στο οποίο μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Να σημειώσουμε ένα παράδειγμα: έχει περάσει ένας χρόνος περίπου από τότε, που ο εν λόγω Μητροπολίτης παραχώρησε Ορθόδοξο Ιερό Ναό σε Παπικούς, παρά την αντίδραση των πιστών της Καλαμάτας, που του υπενθύμισαν ότι αυτό απαγορεύεται από τους Ι. Κανόνες της Εκκλησίας (παραδόξως, η Ι. Σύνοδος γι’ αυτή του την ενέργεια ακόμα …σιωπά!).

1. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, λοιπόν, τιμώρησε αυθαίρετα και δεσποτικά είκοσι περίπου μοναχές της Ι. Μονής Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Καλαμάτας, με το επιτίμιο της ακοινωνησίας, χωρίς να τηρήσει τη διαδικασία που ορίζουν οι Ι. Κανόνες και είναι υποχρεωτική σε μια δημοκρατική κοινωνία: δηλαδή, χωρίς να συντάξει κατηγορητήριο, να το ανακοινώσει στις μοναχές, να τις καλέσει σε απολογία, να γίνει η δίκη από το αρμόδιο όργανο, κ.λπ. Τις τιμώρησε αναφέροντας έτσι, γενικά και αόριστα, ότι οι μοναχές υπέπεσαν σε ανυπακοή και επέδειξαν απρεπή συμπεριφορά προς τους ιερείς.
Οι μοναχές, όμως, από τη μεριά τους υποστηρίζουν πως τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Αντιθέτως καταγγέλλουν, όπως πληροφορηθήκαμε, ότι ο Δεσπότης ήθελε να επιβάλει –σε συνεννόηση με την ηγουμένη– απόφαση που δεν αποδέχτηκαν ούτε το ηγουμενοσυμβούλιο, ούτε οι 21 (από τις 24) μοναχές που διαθέτει το μοναστήρι. Αυτό έφερε διχασμό στην Αδελφότητα.
Μετά το γεγονός αυτό ο ιερέας, που είχε διορίσει πρόσφατα ο Μητροπολίτης στο Μοναστήρι (και ο οποίος, μάλιστα, δεν είναι ο εξομολόγος των μοναζουσών), καθώς κοινωνούσε μοναχή έλεγε: «Σε κοινωνώ αναξίως», προσβάλλοντας έτσι την προσωπικότητά της. Επίσης, ό ίδιος, μοιράζοντας το αντίδωρο σε κάποιες μοναχές έλεγε: «Άνθρακας (να αποβεί) για σένα το αντίδωρο»! Τελευταία δε την 28ην Οκτωβρίου, αρνήθηκε να κοινωνήσει μοναχή λέγοντάς της εις επήκοον των παρευρισκομένων πιστών ότι είναι ανάξια να κοινωνήσει(!) όπως αναφέρει και ο τοπικός Τύπος (30/10/09). Δηλαδή, πρωτάκουστα πράγματα, αν αποδειχτούν αληθινές οι καταγγελίες.
Αντί, λοιπόν, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας να θεραπεύσει την κατάσταση, να εξετάσει αν έχουν ούτως τα πράγματα –ποια ήταν η ευθύνη της ηγουμένης, των μοναζουσών, του ιερέως, το ενδεχόμενο να έχει και ο ίδιος μερίδιο ευθύνης– επέβαλε αυθαίρετα την σκληρή αυτή ποινή, που βέβαια δεν είχε κανένα δικαίωμα να επιβάλει χωρίς τις προβλεπόμενες διαδικασίες, αφού το επιτίμιο δεν είχε σχέση με εξομολόγησή τους σ’ αυτόν, δεν επεβλήθη κατόπιν εξομολογήσεως κάποιου αμαρτήματος ως μέσον θεραπευτικό, αλλ’ ως τιμωρία.
Ο δρόμος που επέλεξε ο Μητροπολίτης, το μόνο που επέτυχε είναι να προσβάλλει τις προσωπικότητες των μοναζουσών, να δυσφημίσει το μοναστήρι, να προσθέσει νέα προβλήματα στην Διοίκηση της Εκκλησίας και να φέρει σε δύσκολη θέση τους συνεπισκόπους του, οι οποίοι (αν λάβουμε υπ’ όψιν κάποιες παρόμοιες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος) θα πάρουν το μέρος του ή θα προσπαθήσουν να συγκαλύψουν το γεγονός, δυσφημώντας για άλλη μια φορά την Εκκλησία, ως προς τον τρόπο απονομής δικαιοσύνης.
Αυτή, βέβαια, είναι η μία όψη του νομίσματος, σημαντική για το συγκεκριμένο μοναστήρι και τον τρόπο διοικήσεως της Εκκλησίας από τους Επισκόπους, που φαντάζει, όμως, ως παρωνυχίδα. Γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά, που ασφαλώς δεν θα την εκθέσουν οι μοναχές. Και ποια είναι αυτή;

2. Ο Μητροπολίτης τιμώρησε τις μοναχές όπως τουλάχιστον δείχνουν τα πράγματα άδικα, αλλά οπωσδήποτε αντι-κανονικά, για κάποια αόριστη και αδιερεύνητη ανυπακοή.
Όμως ο ίδιος, πριν μερικές μέρες, στην Κύπρο –όπου εστάλη ως εκπρόσωπός μας (δηλαδή όλων των μελών της Εκκλησίας της Ελλάδος) – διέπραξε συγκεκριμένη ανυπακοή και μεγάλο Κανονικό παράπτωμα. Παρέβη Ιερούς Κανόνες Οικουμενικών Συνόδων, αλλά και την πρόσφατη «Οδηγία» (14/10/09) της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Παρευρεθείς στην Μικτή Επιτροπή του Θεολο-γικού Διαλόγου στην Πάφο, συμμετέσχε σε διαδικασία που απαγορεύουν οι Ι. Κανόνες και που ειδικά του απαγόρευσε η ίδια η Ιεραρχία που τον έστειλε: αποδέχτηκε την διαδικασία των συμπροσευχών και συμπροσευχήθηκε με αιρετικούς καρδινάλιους και Ουνίτες.
Αν οι Οικουμενιστές Επίσκοποι και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας γράφουν τους Ιερούς Κανόνες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους για θέματα σοβαρά, όταν δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του την Ιεραρχία της Εκκλησίας που σαφώς του υπέδειξε να μη συμπροσευχηθεί, γιατί θα σεβαστεί είκοσι μοναχές και το κοινό αίσθημα των πιστών και θα δείξει δικαιοσύνη, πατρική αγάπη και ποιμαντική μέριμνα;
Περιμένουμε την δέουσα και επιβαλλόμενη αντίδραση των Ιεραρχών και των πιστών γι’ αυτές τις αντικανονικές ενέργειες του Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου. Θα υπάρξει;

Για την Φιλορθόδοξη Ένωσι «Κοσμάς Φλαμιάτος»
ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
ο Γραμματέας Σημάτης Παναγιώτης

(*) Ο Γραμματέας της Ενώσεώς μας, επειδή αρθρογράφησε κατά των αντορθόδοξων και οικουμενιστικών από-ψεων και ενεργειών του Μητροπολίτη Καλαβρύτων είχε δεχθεί προ ετών παρόμοιο επιτίμιο από τον επιχώριο Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο, ο οποίος προσπάθησε να παραχωρήσει Ορθόδοξο Ιερό Ναό σε Παπικούς και αποδέχεται την οικουμενιστικής εμπνεύσεως «γραμμή», πως το filioque δεν αποτελεί αιρετική δοξασία, ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, αλλ’ είναι Εκκλησία με μυστήρια, και άλλες τέτοιου είδους οικουμενιστικές θέσεις.