Νίνα (3)

(Από το εξαφανισμένο ιστολόγιο μου "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ")

Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου 2007


Καλησπέρα Νίνα!

Σε ευχαριστώ που διαβάζεις το μπλογκ μου, και κατανοώ πλήρως τη σιωπή σου σε πολλά θέματά μου, και κυρίως σε αυτά που αναφέρομαι στον μακαριότατο αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλο. Τα οποία θέματα, φυσικό είναι να μη σε χαροποιούν όπως και εμένα άλλωστε δεν με χαροποιούν, αλλά με κάνουν να θλίβομαι βαθύτατα. Και επειδή θλίβομαι και επειδή πονάω την Εκκλησία μου (και την αγαπώ πέρα και πάνω από οτιδήποτε μάταιο του κόσμου τούτου, και φυσικά πάνω από κάποια πρόσωπα όσο λαμπρά και αν φαίνονται ότι είναι, ή όσο συμπαθή και αν μας είναι για τον άλφα ή βήτα λόγο) γι' αυτό λοιπόν και δεν σιωπώ, δεν βάζω το κεφάλι στη τρύπα σαν τη στρουθοκάμηλο, αλλά ανεβαίνω σε αυτό το βήμα και φωνάζω.
Το βήμα αυτό δεν είναι για να χαροποιεί, δεν είναι διασκεδαστικό αλλά πικρό τις περισσότερες φορές, πικρό σαν την αλήθεια που κάποιους ενοχλεί διότι θίγεται ο εγωισμός τους, ή διότι ελέγχονται για την αμετανοησία τους στο να σκανδαλίζουν τον πιστό λαό και να ασχημονούν πάνω στο σώμα της αγίας μας Εκκλησίας.
Βέβαια, για να είναι πιο προσιτά πολλά από τα γραφόμενα μου (για διάφορα εκκλησιαστικά θέματα), έχουν και μια γεύση (πικρού και πάλι) χιούμορ. Όπως τα δυο θέματα που ανάρτησα σήμερα, και στα οποία σε παραπέμπω όχι για να διασκεδάσεις αλλά για να κλάψεις και εσύ όπως και εγώ.

http://agiograffiti.blogspot.com/2008/08/blog-post_2489.html


Σχετικό:

«Το ν’ αποσιωπάς την αλήθεια, είναι σαν να θάβεις χρυσάφι»!!