Ο P. MICHALOPOULOS άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας
Πράγματι, «σαν σύννεφο από καιρό», όπως το λες, είναι αυτή η ξαφνική επίσκεψη σου ξανά σαν σχολιάστρια, εδώ, αγαπητή Μαρία Σταματιάδου!
Από την Πάτρα, ε, αν θυμάμαι καλά… Μας είχες αφήσει ένα σχόλιο εδώ και πολύ καιρό, για να μας πεις ότι μας εκτιμάς και εμάς, για την όλη προσπάθεια, και είχες εκφράσει παράλληλα και τον προβληματισμό σου σχετικά με την κριτική μας για τον Ιερώνυμο, για τον οποίον εσύ είχες καλύτερη ιδέα από ό,τι εγώ.
Θυμάμαι καλά;
Με εξέπληξες και πάλι λοιπόν, με την νέα σου ενεργή (με αποστολή μηνύματος) εμφάνιση σου, και μας συγκίνησαν τα λόγια σου αυτά που λες ότι «μπορεί να μην σχολιάζω αλλά σας απολαμβάνω καθημερινά!».
Μπράβο Μαρία, σε ευχαριστούμε για την καλή σου την καρδιά…
Τη φορά αυτή το κίνητρο σου δεν ήταν η έκφραση συμπάθειας για τον Ιερώνυμο αλλά για τον καλόγερο Παΐσιο…
Εντύπωση μου έκαναν τα λόγια σου: «Γνωρίζω τον παππούλη, (γράφω σε Ενεστώτα γιατί συχνά τον νιώθω ακόμη κοντά μου), και μπορώ να βεβαιώσω αυτήν την αύρα της θείας Χάριτος που δεν κρύβεται (αλλά ούτε και προβάλλεται)».
Χαίρομαι αγαπητή Μαρία που γνώρισες τον γέροντα προσωπικά, και φυσικά θα τον γνώρισες εκτός Αγίου Όρους αφού για εσάς το μέρος αυτό όπου μόναζε ο άνθρωπος αυτός, είναι άβατο για εσάς τις γυναίκες…
Εκλαμβάνω δε αυτήν την «αύρα» σαν αίσθηση (συναίσθημα) από την σχέση αυτήν – την πνευματική – που είχατε, την συγκίνηση από την επικοινωνία σας και από την αγάπη που σας σύνδεε, ακόμη δε και από το δέος που θα ένιωθες κοντά σε έναν τόσο ξακουστό γέροντα...
Ξακουστό, και, για τα όσα διέδιδαν γι αυτόν οι οπαδοί του (θαύματα – τέρατα και σημεία), ξακουστό και για τον ρόλο που ο ίδιος ο γέροντας ήθελε για τον εαυτό του, και έτσι είχε γίνει για πολλούς - ήταν - ένα είδος γκουρού…
Δεν σε παρεξηγώ! Το ίδιο αισθάνθηκα και εγώ όταν συναντήθηκα ιδιαιτέρως για λίγα μόνο δευτερόλεπτα, και μίλησα μαζί του, με έναν άλλο γέροντα (ιερωμένος αυτός), με τον π. Πορφύριο! Το ίδιο αισθάνθηκα, από το περιβάλλον με την ιερή ιστορία του, το περιβάλλον της μονής Λογγοβαρδας Πάρου… Με ενέπνεε, όταν φιλοξενήθηκα εκεί συμμετέχοντας κανονικά στο πρόγραμμα (εργασία – διακονία – ολονυχτίες) για μια ολόκληρη εβδομάδα.
Τέλος, σχετικά με την κριτική που κάνω στα έργα και λόγια του Παΐσιου, έργα και λόγια που (πιο πολύ) άλλοι του αποδίδουν, έχω να σου πω ότι η δική σου παρουσία σαν σχολιάστρια στα συγκεκριμένα θέματα (αφού γνώρισες τον γέροντα) θα είναι πραγματικά πολύτιμη.
...Και θα υπάρχει και περιθώριο να συζητήσουμε αφού εσύ δεν μοιάζεις με τους άλλους οπαδούς του που εδώ και μια πενταετία με διώκουν, που αισχρολογούν και που συμπεριφέρονται εναντίον μου σαν να έχουν τον Διάβολο μέσα τους... Μια επίθεση τους που ξεκίνησε από μια απλή απορία που εξέφρασα σε ένα κλειστό κλαμπ τους, για κάποια θέση του γέροντα. Από τότε, άρχισαν («χριστιανό»- φασίστες, εκκλησιαστικοί ομοφυλόφιλοι, κλπ) να με εγκαλούν, να με λένε αιρετικό και να ζητούν να δηλώσω δημόσια συγγνώμη που τον αμφισβήτησα σαν άγιο, έλεγαν…
Έτσι, κάθε αναφορά μου στον Παΐσιο, να ξέρεις ότι δεν είναι τυχαία, αλλά απάντηση, αφού προηγήθηκε - κατ εμού - και μια ακόμα αισχρή, φανατική, και με δολοφονικό μένος επίθεση εκ μέρους της φατρίας που τον παρουσιάζει όπως τον παρουσιάζει και προσπαθεί λυσσαλέα να τον επιβάλει σαν άγιο (ένα τέρας - ομοίωμα τους) στην εκκλησία μας…
Χαίρομαι δε που εσύ αποτελείς μια μοναδική εξαίρεση στον κανόνα!
Περιμένω λοιπόν να σχολιάσεις τα θέματα τα σχετικά που έχω αναρτήσει, υποδεικνύοντας μου και πού έχω κάνει λάθος, αν κάτι τέτοιο έχεις διαπιστώσεις κάπου.
Φιλικά,
Παναγιώτης
Υ.Γ.
Έλαβα υπόψη μου και τη νέα σου ηλεκτρονική διεύθυνση που μου έστειλες. Θα φροντίσω να ενημερώσω κατάλληλα το διευθυνσιολόγιο μου.
Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 19 Μάρτιος 2009 1:10 μμ
ΑΡΧΕΙΟ: Ο ΠΑΪΣΙΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.
Δημοσίευση : 29 Νοεμβρίου 2007
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Θαρθεί καιρός...
...Να γιατί και οι χουντικοί πρέπει να έχουν τον «άγιο» τους:
«Θα έρθει η ώρα που και οι άπιστοι άρχοντες, όχι μόνον οι πιστοί, θα καταλάβουν ότι αν δεν υπάρχει πίστη δεν μπορεί να σταθεί ο κόσμος και θα επιβάλουν κάπου να πιστεύουν, για να κρατούν τον κόσμο. Μετά από χρόνια, μια μέρα αν δεν κάνεις προσευχή, θα σε κλείνουν φυλακή! Θα δίνης λογαριασμό στον άρχοντα αν προσευχήθηκες ή όχι! ..Θα έρθουν τα πράγματα στη θέση τους.»
(Από το βιβλίο του Παΐσιου «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο»)
Ήρθε η ώρα αυτή, με τη μασονοκίνητη χούντα της 21ης Απριλίου 1967, του συνθήματος «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» όπου οι βασανιστές ανέκριναν αντιφρονούντες, χτυπώντας τους και.. βλαστημώντας τους τα Θεία: «άθεος είσαι ρε, γ.. την.. γ..τον..»!!!..
PROTASH:
Θαρθεί καιρός...
Ανοιγε ματια ψυχης, βοηθουσε κοσμο να σταθει πνευματικα ορθιος, δεν εκανε κακο σε κανεναν, εσυ τι παριστανεις μου λες? Ολη του η ζωη ηταν μια στερηση απο αυτα που ολοι τα κυνηγανε σαν τρελλοι. Αν ψαχνεις για "δημοκρατες" και πασης φυσεως "αγωνιστες", τραβα κατα κλαδικες και καναλια και ασε τον γεροντα ησυχο, δεν βοηθας τιποτε και κανεναν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΛΕΣ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕ; ...ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ (ΚΑΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ) ...
«Ανοιγε ματια ψυχης,»
ΣΤΡΑΒΩΝΕ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΣΤΟΝ (ΚΩΜΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ) ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ «Η ΚΥΡΑ ΜΑΣ Η ΜΑΜΗ»!..
«βοηθουσε κοσμο να σταθει πνευματικα ορθιος,»
ΤΟΝ ΚΟΙΜΙΖΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.
«δεν εκανε κακο σε κανεναν,»
ΕΤΣΙ ΛΕΣ;
«εσυ τι παριστανεις μου λες?»
ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΛΕΩ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ.
«Ολη του η ζωη ηταν μια στερηση απο αυτα που ολοι τα κυνηγανε σαν τρελλοι.»
ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ. Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΟΥ ΟΜΩΣ, ΚΑΛΟΠΕΡΝΟΥΣΕ!
«Αν ψαχνεις για "δημοκρατες" και πασης φυσεως "αγωνιστες",τραβα κατα κλαδικες και καναλια»
ΔΕΝ ΣΥΧΝΑΖΩ ΕΚΕΙ. ΕΣΥ;
«και ασε τον γεροντα ησυχο,»
ΛΕΣ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕ; ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ (ΚΑΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ) ΜΙΣΟΛΙΩΜΕΝΟΣ (ΣΑΝ ΤΟΝ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΑ) ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΞΕΙ;
«δεν βοηθας τιποτε και κανεναν.»
ΚΥΡΙΩΣ, ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΩ ΤΟΥΣ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ»ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
«πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»
Και η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ όλων αυτών που εκμεταλλεύονται τον γέροντα Παΐσιο είναι ότι σε υποχρεώνουν να τον πιστέψεις σαν αλάθητο σε όσα είπε ή είπαν ότι είπε, διαφορετικά σε κατατάσσουν στους αιρετικούς, αφού λένε δεν παραδέχεσαι ΟΛΕΣ τις απόψεις ενός ΑΓΙΟΥ της Εκκλησίας μας!!!
Και ποιοι τα λένε αυτά (ότι «πας μη Παΐσιακός, είναι αιρετικός»); Τα λένε κάποιες «ομάδες», λαϊκών κυρίως, ύποπτης προέλευσης (νέοι Βαβύλιδες) που εμφανίστηκαν πρόσφατα και δρουν με τις ευλογίες υψηλά ισταμένων εκκλησιαστικών προσώπων, ομάδες - σφουγγοκωλάριοι της Δεσποτοκρατίας αλλά και υποστηρικτές της ομοφυλοφιλίας στον εκκλησιαστικό χώρο!!!..
ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ, ΓΡΑΦΕΙ: «...Όπου τύχει να μιλάνε για κάτι το πνευματικό ή σε άμεση σχέση με τα πνευματικά ζητήματα θα πεταχτεί κάποιος και θα πει έτσι είπε ο γέροντας ή αλλιώς είπε ο γέροντας.
Όχι έτσι λέει το Ευαγγέλιο ή ο τάδε άγιος αλλά μόνο ο γέροντας.
Προφανώς αυτό συμβαίνει για δυο λόγους κατά τη γνώμη μου.
Υπάρχουν αυτοί που όλη τους η θεολογική σπουδή εξαντλήθηκε στην μελέτη του βίου του γ. Παΐσιου αλλά και άλλοι με ευρύτερες γνώσεις στα θεολογικά που όμως έχουν ίδιον όφελος ή απλά μια λανθάνουσα ματαιοδοξία (να εγώ που βρέθηκα εκεί και μίλησα με τον άγιο κλπ.)
Και φυσικά υπάρχει η λαχτάρα από τον πιστό κόσμο να δει επιτέλους ένα θαύμα ή έναν ζωντανό άγιο, να πιστέψει ότι αυτά που γράφουν οι βίοι των παλιών αγίων είναι αληθινά . Για να ενισχυθεί η πίστη του είναι ψυχολογικά ευκολότερο αν υπάρξει ο άγιος αυτός ΚΑΙ στις μέρες μας.
Αυτή όμως η υπερβολική βιασύνη αυτός ο καταιγισμός βιογραφιών και διδασκαλιών του γέροντα είναι σημεία συνδεδεμένα με την σύγχρονη εποχή μας.
Αν το καλοσκεφτούμε σε όλα υπάρχει μια υπερπαραγωγή και μια αντίστοιχη υπερκατανάλωση. Ότι και να σκεφτείς υπάρχει. Το παραγγέλνεις και στο φέρνουν την ίδια ή την άλλη μέρα στο σπίτι σου.
Έτσι γίνεται και στον τομέα της θρησκευτικής λογοτεχνίας σήμερα. Ο κόσμος διψάει για θαύματα και αγίους και θα τα έχει.
Θαύματα , διδαχές, τόμοι επί τόμων.
Αν διαβάσουμε όμως τα γεροντικά ή στον Ευεργεντινό διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν γεροντάδες (αβάδες) με δεκαετίες πνευματικών αγώνων στις ερήμους, με κακουχίες και στερήσεις απίστευτες για τα σημερινά δεδομένα, από τους οποίους ένα περιστατικό, ή ένα απόφθεγμα έμεινε ως καρπός ολόκληρης ζωής. Από πολλούς έμεινε μόνο το όνομα.
Θα μου πείτε άλλες εποχές τότε, οι δυνατότητες του σήμερα είναι πιο μεγάλες. Σίγουρα έχει βάση αυτό το επιχείρημα.
Δεν μπορώ να δεχτώ όμως ότι ο γέροντας τα είπε όλα σωστά και όταν έχουμε την γνώμη του σε ένα θέμα αυτό είναι και τελείωσε.
Δεν ήθελα ποτέ να εμπλακώ σε μια συζήτηση και να προσπαθώ να μειώσω την αξία του συγκεκριμένου γέροντα. Ακριβώς γιατί πολλοί άνθρωποι βοηθήθηκαν πνευματικά από αυτόν και το να διαβάζουν κάποια πράγματα σχετικά με αυτόν ή από αυτόν (?) τους τονώνει την πίστη προς τον Χριστό .
Και αυτό είναι πολύ σπουδαίο πράγμα από μόνο του.
Το να φτάνουμε όμως στο άλλο άκρο και να τον παίρνουμε ως ντε φάκτο άγιο με φέρνει αντιμέτωπο προς την συνείδησή μου.
Θα καταθέσω λοιπόν δύο γεγονότα με καλή διάθεση.
Πολλοί εμφανίζουν τον π. Παΐσιο ως διορατικό και προορατικό και αυτά τα ονομάζουν θαύματα. Άρα γι αυτούς αποτελούν τεκμήρια αγιότητας.
Πολύ καλός μου φίλος, μου μιλούσε για την αξία του γέροντα πώς τον είχε γνωρίσει και την εντύπωση που του είχε κάνει.
Σκεφτόμουν να πάω κι εγώ μια φορά μαζί του αλλά μέχρι να βρω την κατάλληλη χρονικά στιγμή αυτός εν τω μεταξύ, επειδή ήταν και άνεργος εκείνη την περίοδο μετά το πανεπιστήμιο, μπαινόβγαινε συχνά στο Άγιο Όρος και τον ξαναείδε.
Τελικά πέθανε ο π. Παΐσιος και δεν μπόρεσα να τον γνωρίσω.
Τον ρώτησα λοιπόν κάποτε αν είχαν υποπέσει στην αντίληψή του τέτοια φαινόμενα χάριτος στον γέροντα. Χαμογέλασε λοιπόν και μου είπε:
E, ας μην υπερβάλλουμε κιόλας. Έχω ακούσει κι εγώ διάφορα αλλά προσωπικά δεν μου έτυχε κάτι . Τον είχα ρωτήσει μια φορά πως τα βλέπει τα πράγματα στην ζωή μου, σχετικά με την οικογένεια τα επαγγελματικά (γιατί είχε λίγο άγχος ο φίλος μου λόγω της ανεργίας), και μου είπε «Μην στεναχωριέσαι, την επόμενη φορά που θα έρθεις να με ξαναδείς και δουλειά θα έχεις και θα είσαι παντρεμένος.»
Χωρίς να πολυλογώ, ο φίλος μου δεν τον ξαναείδε ποτέ από τότε τΟ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.ον γέροντα, γιατί άργησε να ξαναπάει και ο γέροντας στο μεταξύ είχε πεθάνει. Άργησε μάλιστα αρκετά να παντρευτεί και μάλιστα παντρεύτηκε χωρίς να έχει σταθερή δουλειά!
Ένα άλλο γεγονός ευρύτερα γνωστό είναι και το ότι ο γέροντας είχε σκάψει τον ίδιο του τον τάφο στο Άγιο Όρος για να διατηρεί τη μνήμη θανάτου.
Τελικά όμως όπως είναι γνωστό πέθανε εκτός Αγίου Όρους και φυσικά δεν τάφηκε στο σημείο που είχε ο ίδιος επιλέξει .
Φανταστείτε τι διαφήμιση θα είχε γίνει αν τελικά συνέβαιναν έτσι τα πράγματα όπως ήταν η επιθυμία του απλού γέροντα και το τι θα διαβάζαμε για το προορατικό του χάρισμα.
Αυτά.
Δυστυχώς αυτοί που φορτώνουν στις πλάτες του γέροντα μεγαλύτερο φορτίο από αυτό που μπορεί να σηκώσει πραγματικά εκείνος, μακροπρόθεσμα εκείνοι κάνουν κακό στη φήμη του».
Τετάρτη, 30 Ιουλίου 2008
Αυτή τη δεύτερη απάτη κυρίως δεν αντέχω, και διαμαρτύρομαι!
Είδατε τι ρεζιλίκι έγινε με το μισολιωμένο πτώμα του Βησσαρίωνα. Το πτώμα το οποίο εκμεταλλεύονται παρουσιάζοντάς το σαν άφθαρτο τάχα λείψανο αγίου.
Ο Παΐσιος βέβαια, είναι ακόμα θαμμένος σωματικά, αλλά κάποιοι προβοκάτορες στον εκκλησιαστικό χώρο, φρόντισαν με τα μυθεύματά τους και τον έθαψαν ΚΑΙ πνευματικά τον ταλαίπωρο γέροντα, αποδίδοντάς του ακόμα και αιρετικές διδασκαλίες, δικές τους φυσικά, που τις βάζουν στο στόμα του αγαθού γέροντα (συμπαθή και αγαπητό σε μεγάλη μερίδα των θρησκευομένων), διδασκαλίες πλάνες που τις αμπαλάρουν σαν λόγια του Παΐσιου τάχα, ώστε να μας τις πασάρουν και να τις αποδεχτούμε πιο εύκολα, γιατί μας περνάνε και για... χάνους, για ακατήχητους.
Αυτό δε το «πτώμα» (βίος και διδαχές) τάχα του Παΐσιου, που το διαφημίζει και ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, είναι πιο αποκρουστικό (και από το μισολιωμένο κορμί του άλλου ταλαίπωρου γέροντα, του Βησσαρίωνα), και είναι η πλάνη αυτή η δεύτερη, ακόμα πιο μεγάλη.
Αυτή τη δεύτερη απάτη κυρίως δεν αντέχω, και διαμαρτύρομαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου