ΕΠΙΚΑΙΡΟ

Δευτέρα, 24 Μαρτίου 2003

Κύριε Διευθυντά,

Φοβούμαι ότι ο επώνυμος δεινός επιστολογράφος σας, δεν θα πάρει απάντηση από την «επίσημη εκκλησία» στο ερώτημα του για το θέμα των ασχημιών που παρατηρούνται με τα καρναβάλια, στην αρχή του Τριωδίου.

Φοβούμαι ότι θα τεθεί από τους επικριτές μας, και πάλι θέμα εκκλησίας – μαγαζιού». Πότε; Όταν κατά το τέλος του Τριωδίου, το Πάσχα, κάποιοι από μας, θα δώσουμε πάλι την εικόνα χριστιανών – μασκαράδων! Τη φορά αυτή, με τις κροτίδες τα βαρελότα τα βεγγαλικά το κάψιμο του Ιούδα, και γενικά με ό,τι είναι αντίθετο με τις Ορθόδοξες ιερές ακολουθίες και σύμφωνο με μια νέα καρναβαλική εμποροπανήγυρη...

Φοβούμαι ότι οι ντυμένοι τη φορά αυτή με το ένδυμα του «ορθόδοξου», για την περίσταση, θα ξαναγυρίσουμε την πλάτη στον Χριστό το βράδυ της Ανάστασης, υπακούοντας (μέσα σε πανδαιμόνιο θορύβου), στον ύμνο εκείνης της στιγμής που λέει… «Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήσονται οι εχθροί αυτού!».

Στο ερώτημα «πόλεμος ή ειρήνη;», όλοι τις μέρες αυτές βροντοφωνάζουμε «όχι στον πόλεμο!». Ας δοθεί το σύνθημα αυτό και για τη γιορτή του Πάσχα. Να είναι Πάσχα αγάπης, ειρηνικό, και όχι ρουκετο - πολεμικό.

Σαν Ορθόδοξος χριστιανός θα προτείνω, από τώρα, το εξής: Η ακολουθία του Πάσχα, στο μέλλον, να γίνεται πρωί. Όπως γίνεται, κόσμια και όμορφα, τα Χριστούγεννα. Και ας χάσουν τα «παγκάρια»... Πάσχα «εν τάξει», θα είναι το καλύτερο δώρο μας. Από φέτος!..

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,

ΠΑΝΑΓ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

http://xairete.blogspot.com/2009/03/blog-post_9065.html


Οργίζομαι όταν όπου πάω να εκκλησιασθώ, βλέπω ότι η μόνη φροντίδα είναι να μη χαθεί κανένας πελάτης, κανενός «γωνιακού» ή μη γωνιακού «μαγαζιού». Τέτοια, δεν μπορώ να παραδεχτώ ότι είναι η δική μου Εκκλησία, η Μία, η Αγία, η Καθολική, η Αποστολική, η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Οργίζομαι όταν η Εκκλησία μας τα ανέχεται όλα αυτά. Όταν ανέχεται και τα καρναβάλια. Όταν ανέχεται και το όργιο των κροτίδων και των πυρπολήσεων κατά την ακολουθία της Ανάστασης (όχι των δαιμόνων αλλά)… του Χριστού μας! Όταν ανέχεται και τη μετατροπή της εορτής του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου το καλοκαίρι, σε εμποροπανήγυρη. Σε πανηγύρι μάλλον προς τιμή της Σαλώμης αφού έχουμε τα σχετικά ολονύκτια πέρα για πέρα κοσμικά – άκοσμα ξεφαντώματα μπροστά στο ναό που… γιορτάζει.

Οργίζομαι όταν η Εκκλησία μας δεν υπερασπίζεται την εσωτερική της ταυτότητα, την πραγματική της εικόνα, που είναι εντελώς αντίθετη από αυτή που «δείχνουμε» σαν κλήρος και σαν λαός στη Λατρεία μας, και στις γιορτές μας.

ΠΑΝΑΓ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

http://xairete.blogspot.com/2009/03/blog-post_9065.html