Πέρυσι ακριβώς τέτοια εποχή, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος, επικεφαλής ομάδας ιεραρχών, περνούσε το κατώφλι του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη και προχωρούσε στα ενδότερα του Βατικανού. Με την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο, ο Χριστόδουλος συναντήθηκε με τον πάπα.
Δώδεκα μήνες μετά, ο αρχιεπίσκοπος περνάει τις πιο δύσκολες ώρες της ζωής του. Κι εδώ φαίνεται να ισχύει με τον πιο τρανό τρόπο αυτό που λένε οι ίδιοι οι κληρικοί, αλλά μάλλον δεν συνειδητοποιούν: «Όταν ο Θεός ακούει τα σχέδια των ανθρώπων, γελά».
Στην οδό Εθνάρχου Μακαρίου 5 στο Ψυχικό, η αρχιεπισκοπική κατοικία είναι βυθισμένη σε μια πένθιμη σιωπή. Απ' έξω τηλεοπτικά συνεργεία επί 24ώρου βάσεως.
Δημοσιογράφοι που τουρτουρίζουν στο πεζοδρόμιο, κληρικοί που μπαινοβγαίνουν μέσα στο σπίτι με βαριά βήματα, το σκυλάκι του αρχιεπισκόπου που βγαίνει αραιά και πού για βόλτα, ο φρουρός στο κουβούκλιό του που χτυπάει τα πόδια του στο έδαφος για να μην παγώσει και οι άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του αρχιεπισκόπου που περιφέρονται με άδειο βλέμμα, γύρω γύρω από την κατοικία του.
Κανένας δεν φαίνεται να θυμάται τις μέρες δόξας του παρελθόντος.
Οι θεράποντες ιατροί πλέον δεν κρύβουν τα λόγια τους. Η ελπίδα, αν και πεθαίνει τελευταία, δεν μπορεί να κρατηθεί πλέον στα πόδια της. Η επίσκεψη του Ανδρέα Τζάκη ήταν, απλώς, μια παρηγοριά για τον Χριστόδουλο.
(πηγή: Ελευθεροτυπία)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου