Τι είναι αυτά που ακούω κ. Ευγενία μας;

stavroula:

Ti mou 8umhse auto to poihma!!!
To eixame apageilei se mia ap tis e3ormhseis mas, ws
xaroumenes agwnhstries se kapoia nosokomia!
Arxes 10etias 80! Omorfes anamnhseis, idiaitera otan 8umamai
ta proswpa polwn nosuleuomenwn!
Na' ste kala.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

Και σ’ έμενα, παρόμοιες αναμνήσεις ξυπνά το ποίημα αυτό το οποίο και τραγουδούσα στα νιάτα μου, ακούγοντας την σχετική κασέτα της χορωδίας των «Χριστιανικών Μαθητικών Ομάδων», διότι τότε (δεκαετία του ’70) είχαν κιόλας μελοποιηθεί οι στοίχοι αυτοί του Βερίτη.

ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας

"«Ήταν φώτα, χίλια φώτα, μα δεν ήτανε το Φως!»":

perasmena megalia, ke thimondastan na kles, i na les.

ti orea palia, ke timimena hronia???????

AH pou ine afta ta hronia???? den nomizo na ksanagirisoun pali,.

ellinida

Ανάρτηση στο XAIRETE τη 10 Νοέμβριος 2008 11:40 μμ

Ο P. MICHALOPOULOS άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτηση

"«Ήταν φώτα, χίλια φώτα, μα δεν ήτανε το Φως!»":

Τι είναι αυτά που ακούω κ. Ευγενία μας;

Ποια παλιά χρόνια;

Ήταν τα νέα χρόνια της νιότης μας, "νέα και ωραία" χρόνια από τότε που γνωρίσαμε πιστέψαμε και αγαπήσαμε τον Ιησού Χριστό μας!

Έτσι δεν είναι;

Αν ναι, και αν έχουμε την ίδια - αμείωτη - αυτή νεανική αγάπη για τον Σωτήρα μας, τον Λυτρωτή μας, τότε ζούμε πάντα (και τώρα) μια ατέρμονη νεότητα κοντά του…

Τίποτε δεν έχει αλλάξει, τίποτε δεν έχει παλιώσει… Ούτε η πρώτη μας αγάπη για Εκείνον ούτε και εμείς οι ίδιοι!

Συμφωνείτε;

Εγώ το πιστεύω αυτό (όχι μόνο για μένα, αλλά και) για εσάς…

Άλλωστε, θυμάμαι τη φωνή σας (πρόσφατα, πριν λίγα χρόνια) στο τηλέφωνο από το Τορόντο του Καναδά, πόσο νεανική ήταν, το ίδιο (και καλλίφωνη μάλιστα), και, στα ηχητικά εκείνα ηλεκτρονικά σας μηνύματα που μου στέλνατε με τραγούδια σας σαν αυτά της ανωτέρω ανάρτησης εδώ στο ιστολόγιο αυτό…

Αυτά!

:-)

Ανάρτηση από τον P. MICHALOPOULOS στο XAIRETE τη 11 Νοέμβριος 2008 12:44 πμ