Χλιαροί, πλαδαροί, υποτονικοί, ανδράποδα των ισχυρών

20 Φεβ. 07

ΠΑΨΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΕ

Θέλω να περιγράψω την σκληρή πραγματικότητα της εκκλησιαστικής μας καταστάσεως και δεν ευρίσκω καλύτερη περιγραφή από αυτήν του θρυλικού μας Ηλία Μηνιάτη.

Λέγει ο φλογερός ιεροκήρυκας:
«Ζητώ να βρω χριστιανό, ζητώ να βρω χριστιανό, μα πουθενά δεν τον ευρίσκω. Ψάχνω και όλο ψάχνω, ψάχνω παντού, μα δεν τον ευρίσκω. Όθεν έρχομαι μέσα στο ιερό, έως μέσα στο θυσιαστήριο, εδώ ελπίζω να βρω χριστιανό, μάλιστα ένα άγιο, ένα ασκητή, ένα θαυματουργό, ένα διδάσκαλο, μα δεν τον ευρίσκω ανάμεσα σε τόσους κληρικούς, αρχιερείς, ιερείς, πατριάρχες. Εδώ ώ Θέε μου, εδώ τι βλέπω; Εδώ βλέπω εις την έπαρσιν Εωσφόρους, εις την φιλαργυρίαν Ιούδας, εις τα σκαρκικά Επικούρους, εις την αμάθειαν ζώα, εις την πονηρίαν Δαίμονας».
(Διδαχαί και Λόγοι, εκδ. «Φως»,1974,σελ 54)

Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτή την περιγραφή; Ναι, υπάρχει, μάλλον υπάρχουν κάποιοι και αυτοί είναι μόνο οι αρχιερείς. Κανένας άλλος. Οι αρχιερείς συνεχώς μας προβάλλουν το αξίωμα ότι βρίσκονται «εις τύπον και τόπον Χριστού». Και επομένως τους οφείλουμε όλοι, κληρικοί και λαϊκοί, τυφλή υπακοή.

Ας δούμε όμως ποιος ήταν ο επί γης Χριστός;
Νήστευε απόλυτα μέχρι και 40 μέρες. Προσευχόταν συνεχώς και μάλιστα «διανυκτέρευε» στην προσευχή. Έκανε θαύματα. Έβγαζε δαιμόνια. Έπαιρνε το φραγγέλιο και χτυπούσε, ήλεγχε συνεχώς αρχές και εξουσίες, πολιτικές, αρχιερατικές ιερατικές, ευσεβιστικές. Ήταν ακτήμονας. Δεν είχε «που την κεφαλήν κλίνη» (Ματθ.8,20) Φορούσε ευτελή τρίχινα ρούχα. Η δίαιτα του ήταν απλούστατη.
Το φαγητό του φτωχό και λιτό. Το ψωμί του κρίθινο. Δεν κολάκευε κανένα, δεν χαριεντίζονταν, δεν αστειολογούσε. Συγχωρούσε τους εχθρούς του, ακόμα και τους σταυρωτές του.

Και τίθεται το ερώτημα: Τι απ' όλα που αναφέραμε κάνουν οι σημερινοί επίσκοποι; ΤΙΠΟΤΑ.

Χλιαροί, πλαδαροί, υποτονικοί, ανδράποδα των ισχυρών, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς αντίλογο, λογικό στις κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον τους, προγάστορες, παχύσαρκοι, βραδυκίνητοι, καλοπερασάκηδες, τουριστικομανείς, και μέχρι αηδίας πανηγυριτζήδες. Αστειολόγοι, κωμικοτραγικοί. Η εμφάνισή τους πολυτελής και πλούσια. Ακόμα και τα ράσα τους μεταξωτά και υπέρ μεταξωτά. Τόπος της διαμονής τους τα μεγάλα μέγαρα, τα υψηλά δωμάτια και τα παλάτια. Απειλητικοί στους υφισταμένους τους, δεσπότες πραγματικοί και δικτάτορες. Τρέχουν από μητρόπολη σε μητρόπολη, από ονομαστική εορτή δεσποτάδων σε ονομαστική εορτή, από δεξίωση σε δεξίωση, φαγοπότες και φαγάδες σε λουκούλλεια γεύματα, πανταχού παρόντες και πάντα τα κοσμικά γεγονότα πληρούντες. Το μάτι τους «γαρίδα» στις ψηφιακές τηλεοράσεις. Το κήρυγμά τους «η ευσεβής φλυαρία» τις περισσότερες φορές.

http://forums.pathfinder.gr/Religion_Beliefs/Christianity/thread.html?thread=87683&id=88111