Αντιδράσεις από την παρουσίαση βιβλίου

Κυριακή, 2 Νοέμβριος 2008, 21:48
Από:

"Γ Γ" diaha5859@yahoo.gr

Προς:

michalopoulos_p@yahoo.gr

Κύριε Μιχαλόπουλε σας στέλνω ένα σχόλιο με την παράκληση να το δημοσιεύσετε.

Ευχαριστώ

Αντιδράσεις από την παρουσίαση βιβλίου

Το Σαββάτο 1 Νοεμβρίου 2008, ώρα 07:00 μ.μ. στο Ξενοδοχείο «Πάτρας Παλλάς» στην Πάτρα παρουσιάστηκε το βιβλίο : «Η Πατερική στάση στους θεολογικούς διαλόγους και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος», του θεολόγου κ. Παναγιώτη Σημάτη.

Μέρες νωρίτερα υπήρξαν από μερικά ΜΜΕ των Πατρών (Κόσμος Πατρών κ.λ.π.) και διάφορους κύκλους( μπλογκ κ.λ.π. ) αντιδράσεις και διαμαρτυρίες, γιατί γίνεται η παρουσίαση ενόψει του ερχομού του Πατριάρχη και ότι η εκδήλωση αυτή αποτελεί προσβολή προς το πρόσωπό του.

Ας παραβλέψουμε το θεολογικό μέρος του βιβλίου, όπου ο συγγραφέας παρουσιάζει τις θέσεις των Πατέρων της Εκκλησίας μας για το πώς πρέπει να γίνονται αυτοί οι διάλογοι. Η παρουσίαση ενός βιβλίου είναι ακραίο γεγονός;

Αποδίδεται τιμή στον Πατριάρχη και το εμπερίστατο Φανάρι, αλλά ορισμένες θέσεις του και ενέργειές του δεν συμβαδίζουν με την δογματική της εκκλησίας. Υπάρχει διάσταση ερμηνείας. Απαγορεύεται αυτό να ειπωθεί; Απαγορεύεται να παρουσιαστεί σε μια πολιτιστική εκδήλωση;

Στο όνομα της Δημοκρατίας τάχα, κατηγορούν τους μη συμφωνούντες μαζί τους, ως ακραίους και φανατικούς. Αυτό είναι χούντα στον ύψιστο βαθμό. Πρέπει να συμφωνεί κάποιος 100% με όλα τα τεκταινόμενα του Πατριάρχη, του Επισκόπου, του Πρωθυπουργού, του αρχηγού του κόμματος που ανήκει, του προέδρου και του προπονητή της ομάδος που είναι οπαδός και να μη λέει την άποψή του; Άλλωστε τα τελούμενα δημόσια κρίνονται και δημόσια αφού η κριτική είναι κατ’ εξοχήν δημοκρατική ενέργεια.

Στο κάτω κάτω της γραφής και εσφαλμένη να είναι η άποψή του , είναι δικαίωμά του να την καταθέσει. Το αλάθητο μόνο ο Πάπας το έχει. Δεν το μπορεί;

Αυτό κι αν είναι απολυταρχία .

Τελικά οι γνώμες των πολλών θα ληφθούν υπ’ όψιν. Λες και η γνώμη μερικών θα κάνει κακό στον Πατριάρχη που έχει την αποδοχή όλων των κομμάτων και των οργανισμών όχι μόνο πανελληνίως . Τι φοβούνται; Κι αν το βιβλίο λέει ανακρίβειες, ας τις υποδείξουν και ας τις αντικρούσουν με επιχειρήματα και να μη καταφεύγουν σε ύβρεις και ειρωνείες.

Επομένως οι διαφωνούντες φαίνεται ότι είχαν άλλους λόγους να αντιδρούν και είναι ξένοι με το πνεύμα της ελευθερίας που κυριαρχεί στην Ορθοδοξία που λέει : «όστις θέλει ελθείν» .

Μάλλον κυριαρχούνται από το παπικό πνεύμα που θέλει να κάνουν τυφλή υπακοή στον Πάπα, ως αλάθητος που είναι. Εδώ όμως είναι Ορθοδοξία (ελεύθερη βούληση) και Δημοκρατία (πολυφωνία).

Δ.Κ.