«Θέατρο γίναμε»

Ποια κουσούρια απαιτούνται για να γίνει κάποιος μεγαλοπαπάς

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τρίτη, 19 Απριλίου 2005

«Θέατρο γίναμε» (όπως θα έλεγε και ο Απόστολος Παύλος), με όλους αυτούς τους σκανδαλοποιούς «πάπαρδους» (όπως θα τους έλεγε και ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης)! Με όλους αυτούς που παρελαύνουν μέσα από τη δημοσιογραφία τον τελευταίο καιρό. Και τι θέατρο! Θέατρο σκιών, με φιγούρες μαύρες στην ψυχή, πιο μαύρες και από το ράσο που φοράνε... Ούτε καν τον χαρακτηρισμό του «Καραγκιόζη» δεν αξίζουν! Όταν μάλιστα πέρα από τα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα (πορνεία, σοδομισμός, κλεψιά κ.λπ), έχουμε και το μέγιστο σκάνδαλο της προδοσίας της Ορθόδοξης πίστης μας... ε, τότε οι «φιγούρες» αυτές, αν και αυτοαποκαλούνται «Εκκλησία», μοιάζουν πιο πολύ στον... Χατζιαβάτη και στον Βελιγκέκα. Μοιάζουν με προβατόσχημους λύκους, ή με γερμανοτσολιάδες της πίστης, μεταμφιεσμένους σε... Ποιμενουσα και Διοικούσα, λέει, Εκκλησία!..

Παράδειγμα, η φιλοπαπική και αντι-Ορθόδοξη συμπεριφορά πολλών, όπως του Οικουμενικού Πατριάρχη, του «δικού» μας κ. Χριστοδούλου, κ.λπ...

Την Κυριακή μάλιστα (17/4/2005), ακούσαμε τον «ΣΙΑΚΩΒΟ», τον πρώην «Βορείου και Νοτίου Αμερικής» Αρχιεπίσκοπο (που πέθανε και αυτός, και θάφτηκε), να λέει σε επανάληψη εκπομπής στην ΕΤ1 (του 1993), να λέει στον αρχιμανδρίτη τότε κ. Ιγνάτιο, και μητροπολίτη σήμερα στον Βόλο, ότι για να γίνουμε καλοί οικουμενιστές, πρέπει εμείς οι Ορθόδοξοι... «να απαρνηθούμε μερικές κακές έξεις, μια από τις οποίες είναι ότι εμείς έχουμε το μονοπώλιο της Ορθόδοξης ερμηνείας του Χριστιανισμού»!..

Τι να πει κανείς, ακούγοντάς τα, όλα αυτά; Ότι για να γίνει κάποιος μεγαλο-παπάς, δεν αρκούν μόνο τα «κουσούρια» του ψεύτη του κλέφτη και του ομοφυλόφιλου, αλλά χρειάζεται και αυτό του... «καλού» Προδότη;

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος