Χ.

ΔΙΑΒΑΖΩ:

[...] ...ΑΛΛΑ το Άγιον Όρος είναι η ομίχλη (που πνίγει τις Καρυές την παραμονή των Χριστουγέννων), είναι η ατελείωτη βροχή, είναι το χώμα που μυρίζει, είναι οι βασιλικοί στις γλάστρες που οργιάζουν, είναι το μοσχολίβανο κι ένα μικρό κεράκι μπροστά στην εικόνα του Αξιον Εστί.

Είναι ένας γέροντας που περπατάει μέσα στις λάσπες με τρύπια από τη φτώχεια παπούτσια, είναι ένα τριαντάφυλλο που βλέπεις από το παράθυρο του δωματίου που σου παραχώρησαν για τρεις νύχτες - όσες ορίζει το διαμονητήριο. Είναι η αλμύρα που ανασαίνεις τα μαύρα μεσάνυχτα, οι ψίθυροι της θάλασσας, οι γλάροι που κάνουν κάθετη εφόρμηση (σαν Mirage) στις βάρκες που ξεψαρίζουν για τον επιούσιο.

...ΜΠΟΡΕΙ με το Internet να παραβιάζονται πλέον ανοιχτές θύρες στα μοναστήρια (με chat και Facebook) και η Παναγία η... Vodafone (με SMS και MMS) να μηδενίζει τις αποστάσεις από τον έξω κόσμο, μπορεί τα Cherokee και τα άλλα τζιπ να ξεκουράζουν πια τα άλογα και τα γαϊδουράκια του Ακάκιου, μπορεί τα δορυφορικά πιάτα της Nova να σερβίρουν αγώνες του Champions League (κάθε Τρίτη και Τετάρτη) λίγο πριν αρχίσει ο όρθρος, όμως στη Λαϊκή Δημοκρατία της Παναγίας (που ίδρυσαν οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες) πάντα θα υπάρχει κάποιος σαϊτεμένος σε κάποιο ασκηταριό (ψηλά στα Καρούλια) που θα χαιρετάει τα F-16 που περνάνε για τη Λήμνο και θα φωνάζει δακρυσμένος στον σατανά (και σε ό,τι αυτός εκπροσωπεί) «Απεταξάμην»! Κρατώντας σφιχτά το κομποσκοίνι του...

Χ.
www.espressonews.gr