Τελικά η παρουσίαση του έργου «Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου Παρακαταθήκη Λόγων», την οποία είχα επισημάνει σε πρόσφατο σημείωμα, δεν εξελίχθηκε σε εκδήλωση δύναμης (π.χ., προς την Αρχιεπισκοπή...) της αυθεντικής, παραδοσιακής, σκληροπυρηνικής, σαλονικιώτικης Δεξιάς.
Φυσικά, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δεν πτοήθηκε από την υποβάθμιση της εκδήλωσης. «Μετά από εκατό χρόνια θα βγει Χριστόδουλος!» ανέκραξε φωνή μεγάλη. (Ωστόσο αυτό δεν πρέπει να σας φορτώνει έγνοιες, αφού σε εκατό χρόνια ουδείς εξ ημών, αγαπητοί αναγνώστες, θα υπάρχει...)Είπε επίσης κάτι το οποίο υποψιάζομαι ότι δεν θα χαθεί. Κλείνω τα μάτια και κοιτάζω μπροστά εκατό χρόνια. Βλέπω τον απόγονο του Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδου, κάθιδρο και με ανυπόφορα διαπεραστική φωνή, να προσφέρει ουρλιάζοντας μέσω του τηλεμάρκετινγκ της εποχής το κείμενο αυτό, σε κοινή έκδοση με τον όρκο του αθηναίου πολίτη και τον όρκο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι ο όρκος του Ψωμιάδη:
«Κρατώ ως πολύτιμη παρακαταθήκη τα λόγια του και δεσμεύομαι πως, όσο μου δίνει ο Θεός δύναμη, θα στέκομαι όρθιος στις επάλξεις. Θα μείνω πιστός στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία και στους αγώνες μας. Θα παραμείνω πιστός σε αυτά που δίδαξε. Αντίσταση και ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει. Για να υπερασπιστούμε ό,τι κινδυνεύει».
Μου αρέσει να φαντάζομαι ότι την ώρα που εξεστόμιζε τους φοβερούς αυτούς λόγους ακουμπούσε το χέρι στο βιβλίο που παρουσίαζε ώστε η σκηνή να επενδύεται με τη δέουσα συμβολικότητα...
Κλείνοντας, να υπενθυμίσω απλώς (διότι εκτενή παρουσίαση δημοσίευσα στη χθεσινή στήλη) ότι απόψε ο αγαπημένος σας Παναγιώτης Ψωμιάδης εμφανίζεται live στον χώρο μπροστά από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη.
(Το ΒΗΜΑ, 22/06/2008)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου