Αύριο: Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Η Αποστολική περικοπή:

Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί. γέγραπται γαρ: απολώ την σοφίαν των σοφών, και την σύνεσιν των συνετών αθετήσω. που σοφός; που γραμματεύς; που συζητητής του αιώνος τούτου; ουχί εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου; επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας. επειδή και Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρίαν, αυτοίς δε τοις κλητοίς, Ιουδαίοις τε και Έλλησι, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν·

(Α΄Κορινθίους α΄18-24)

Η Ευαγγελική περικοπή:

Και λέγει αυτοίς: ίδε ο άνθρωπος. ότε ουν είδον αυτόν οι αρχιερείς και οι υπηρέται, εκραύγασαν λέγοντες: σταύρωσον σταύρωσον αυτόν. λέγει αυτοίς ο Πιλάτος: λάβετε αυτόν υμείς και σταυρώσατε, εγώ γαρ ουχ ευρίσκω εν αυτώ αιτίαν. απεκρίθησαν αυτώ οι Ιουδαίοι: ημείς νόμον έχομεν, και κατά τον νόμον ημών οφείλει αποθανείν, ότι εαυτόν Θεού υιόν εποίησεν. Ότε ουν ήκουσεν ο Πιλάτος τούτον τον λόγον, μάλλον εφοβήθη, και εισήλθεν εις το πραιτώριαν πάλιν και λέγει τω Ιησού: πόθεν ει συ; ο δε Ιησούς απόκρισιν ουκ έδωκεν αυτώ. λέγει ουν αυτώ ο Πιλάτος: εμοί ου λαλείς; ουκ οίδας ότι εξουσίαν έχω σταυρώσαί σε και εξουσίαν έχω απολύσαί σε; απεκρίθη Ιησούς: ουκ είχες εξουσίαν ουδεμίαν κατ΄ εμού, ει μη ην σοι δεδομένον άνωθεν, δια τούτο ο παραδιδούς με σοι μείζονα αμαρτίαν έχει. ο ουν Πιλάτος ακούσας τούτον τον λόγον ήγαγεν έξω τον Ιησούν, και εκάθισεν επί του βήματος εις τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, εβραϊστί δε Γαββαθά. ην δε παρασκευή του πάσχα, ώρα δε ωσεί έκτη. και λέγει τοις Ιουδαίοις: ίδε ο βασιλεύς υμών. οι δε εκραύγασαν: άρον άρον, σταύρωσον αυτόν. λέγει αυτοίς ο Πιλάτος: τον βασιλέα υμών σταυρώσω; απεκρίθησαν οι αρχιερείς: ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα. τότε ουν παρέδωκεν αυτόν αυτοίς ίνα σταυρωθή. Παρέλαβον δε τον Ιησούν και ήγαγον, και βαστάζων τον σταυρόν αυτού εξήλθεν εις τον λεγόμενον κρανίου τόπον, ος λέγεται εβραϊστί Γολγοθά, όπου αυτόν εσταύρωσαν, και μετ΄ αυτού άλλους δύο εντεύθεν και εντεύθεν, μέσον δε τον Ιησούν. έγραψε δε και τίτλον ο Πιλάτος και έθηκεν επί του σταυρού: ην δε γεγραμμένον: Ιησούς ο Ναζωραίος ο βασιλεύς των Ιουδαίων. τούτον ουν τον τίτλον πολλοί ανέγνωσαν των Ιουδαίων, ότι εγγύς ην της πόλεως ο τόπος όπου εσταυρώθη ο Ιησούς, και ην γεγραμμένον Εβραϊστί, Ελληνιστί, Ρωμαϊστί. Οι μεν ουν στρατιώται ταύτα εποίησαν. ειστήκεισαν δε παρά τω σταυρώ του Ιησού η μήτηρ αυτού και η αδελφή της μητρός αυτού, Μαρία η του Κλωπά και Μαρία η Μαγδαληνή. Ιησούς ουν ιδών την μητέρα και τον μαθητήν παρεστώτα ον ηγάπα, λέγει τη μητρί αυτού: γύναι, ίδε ο υιός σου. είτα λέγει τω μαθητή: ιδού η μήτηρ σου. και απ΄ εκείνης της ώρας έλαβεν ο μαθητής αυτήν εις τα ίδια. Μετά τούτο ειδώς ο Ιησούς ότι πάντα ήδη τετέλεσται, ίνα τελειωθή η γραφή, λέγει: διψώ. ότε ουν έλαβε το όξος ο Ιησούς είπε, τετέλεσται, και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα.

(Ιωάννης ιθ΄6-11, 13-20, 25-28, 30)