Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

Εσείς, τι θα γράφατε σαν τίτλο;


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , ,

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το μονο που σκεφθηκα ειναι
κοιταζοντας τον ουρανο
Με σκεφθηκες??????εδω ειμαι.
Και ξερης Παναγιωτη σε τι αναφαιρωμε.
Γεια σου Παναγιωτη
Να εισαι καλα
Αναστασια

10 Σεπτεμβρίου 2008 στις 4:31 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Να κοιτάμε ψηλά λοιπόν, αγαπητή εν Χριστώ αδελφή Αναστασία;

… Όπως και οι πατέρες της απροσκύνητης στην παναίρεση του Οικουμενισμού, ιεράς μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους.

Καλά κατάλαβα;

Έτσι, θα δούμε την αγάπη του Θεού να σκεπάζει σαν σύννεφο στον καύσωνα των άδικων διωγμών, να σκεπάζει τους ανθρώπους του Θεού, να τους προστατεύει από τη δολοφονική μανία προβοκατόρων ρασοφόρων που με σατανικό τρόπο αναρριχήθηκαν στα ύψιστα εκκλησιαστικά αξιώματα…

…Την ιδία ώρα που μαύρα σύννεφα καλύπτουν μια… «μεγίστη» επηρμένη και ταγμένη στον μαμμωνά γειτονική μονή, και κεραυνοί από αποκαλύψεις για σκάνδαλα πέφτουν στα κεφάλια των δήθεν μοναχών της αλλά και κατά κάποιων άλλων «πατέρων» - δήθεν πατέρων του έθνους – πολιτικάντηδων πες καλύτερα, που διαπλέκονται (πιο αισχρά δεν γίνεται) μαζί τους!..

Καλά κατάλαβα;

Ή μήπως εννοείς εκείνον τον ταλαίπωρο, που και αυτός αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα από φευδαδέλφους και ψευτοπατέρες, από μακρινούς και από «κοντινούς» του, και από άλλες σκοτεινές δυνάμεις;
…Εκείνον τον ταλαίπωρο, λέω, που έχει και αυτός πάντα την σκέπη του Θεού για βοήθεια και παρηγοριά, εκείνον που το δράμα του περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα στο ιστολόγιο με τον τίτλο «οικογενειακός»;
http://oikogeneiakos.blogspot.com/

Είναι και τα δυο θέματα, άξια δημόσιας προβολής διότι έτσι προκαλείται η φωνή του λαού, έτσι ακολουθεί και οι οργή του Θεού που πέφτει σαν κεραυνός…

10 Σεπτεμβρίου 2008 στις 5:33 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

God's Love to His Creation(?)

or maybe a lil prayer!

God give me the serenity to accept
the things that I cannot change...
courage to change the things that
I CAN and the wisdom to know the
DIFFERENCE!

O k. Panagiwths mas voh8aei na doume thn diafora:)

12 Σεπτεμβρίου 2008 στις 4:09 π.μ.
Αικατερίνη Προκοπίου είπε...

Για εμένα είναι μια πουπουλένια καρδιά, κάτασπρη από αγνότητα, διάφανη αγάπη Χριστού που προσπαθεί να φτάσει στον καθένα από εμάς που τολμά να κοιτάξει προς τον ουρανό και να δει δίχως παρωπίδες - να δει καθάρια τι υπάρχει εκεί -
"ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ"!!!!

(Ίσως δεν θάπρεπε να γράφω εδώ, γιατί εγώ είμαι παιδί Χριστού στην εφηβία των γερόντων - σε λίγες μέρες ξεκινώ τα 55 μου χρόνια ζωής!)

Καλή συνέχεια με ξάστερο, διάφανο ουρανό και καθαρή, κάτασπρη και διάφανη καρδιά μικρού παιδιού-Χριστού για όλους!

20 Οκτωβρίου 2013 στις 9:24 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)