Σχόλια στο θέμα περί Γιανναρά

Σχόλια στο θέμα:

«Θανατοψυχίτης», αιρετικός ο κ. Γιανναράς;

nina p

τι να πεις...το οτι ειναι θεολογος επιβαρυνει περισσοτερο τη θεση του....
ντροπη...
την καλημερα μου..

Παναγιώτης:
Καλή σου μέρα, αγαπητή Νίνα! :-)
Να είσαι καλά και εσύ, και όλοι στο όμορφο νησί σου, στη Ρόδο μας.
Τα σέβη μου! :-)

Ρ.Τ.
Ο κ. Γιανναράς, με τόσα που έχει κάνει στη ζωή του, δεν αποτελούν έκπληξη πλέον αυτά που γράφει. Όσο για το "θεολόγος" (παρόλο που το συγκεκριμένο άρθρο είναι κοινωνικοπολιτικό) όλοι ξέρετε ότι έχει γεμίσει ο τόπος μας από αθεολόγητους θεολόγους... Επίσης όταν κάποιος είναι επιστήμονας, δοσμένος σ' αυτήν την επιστήμη (π.χ. Θεολογία) όλη του η ζωή , τα λεγόμενά του και τα γραφόμενά του κινούνται γύρω απ' αυτήν (π.χ. την Εκκλησία, τον Χριστό και την Σωτηρία μας). Όταν κάποιος γράφει ή κάνει κάτι ξεχνώντας την ιδιότητά του μάλλον θυμίζει διπλοπρόσωπο άνθρωπο.

Παναγιώτης:
Γιανναράς: «Αν έχει νόημα η λέξη «κόλαση», σίγουρα σημαίνει τον βασανισμό να ζει κανείς τη μία και μοναδική ζωή του σε κοινωνία που κυριαρχούν η συμβατικότητα, τα προσχήματα, ο αμοραλισμός.».
Ένας θεολόγος μιλάει για κόλαση, και βάζει τη λέξη σε εισαγωγικά! Αναφέρεται σε «μια και μοναδική ζωή» του ανθρώπου και δεν βάζει τη φράση αυτή σε εισαγωγικά.

Παναγιώτης:

Χρήστος Γιανναράς Προς ένα νέο Οικουμενισμό:
«Οραματίζομαι έναν οικουμενισμό που οι απαρχές του θα ορίζονται από το γεγονός ότι ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ θα ομολογήσει τις δικές της ΑΣΤΟΧΙΕΣ. Εάν ξεκινήσουμε από μια τέτοια εξομολόγηση των ιστορικών μας ΛΑΘΩΝ, είναι πιθανόν ότι στο τέλος θα καταφέρουμε να παραδώσουμε τον εαυτό μας ο ένας στον άλλον.».
(Περιοδικό «Επίγνωση». Τεύχος 88. Άνοιξη 2004.)
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ; ΣΕ ΠΙΑ ΛΑΘΕΜΕΝΗ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» ΑΝΗΚΕΙ Ο (ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ) «ΘΕΟΛΟΓΟΣ»;

Πρεσβύτερος Σταύρος Τρικαλιώτης, εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Αττικής:
Έκπληξη και θλίψη ένιωσα καθώς διάβαζα το τελευταίο βιβλίο του κ. Χρήστου Γιανναρά «Ενάντια στη θρησκεία» (εκδ. Ίκαρος, Δεκέμβριος 2006).
Ο κ. Χρήστος Γιανναράς είναι γνωστός από το παρελθόν για τις θέσεις του περί προγαμιαίων σχέσεων, θέσεις αντίθετες με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Ο κ. Γ. είναι κάτι μεταξύ θεολογούντος φιλοσόφου και φιλοσοφούντος θεολόγου. Χρησιμοποιεί έναν θελκτικό λόγο, σε πολλά σημεία κρυπτογραφικό και δίσημο και έχει καταφέρει για αρκετές δεκαετίες να θαυμάζεται από πολλούς ανθρώπους, που ανήκουν σε "εκκλησιαστικά περιβάλλοντα" αρεσκόμενα σε τέτοιου είδους κουλτουριάρικες διατυπώσεις του "εκκλησιαστικού γεγονότος". Στον κύκλο του ανήκουν νεωτερίζοντες κληρικοί, φιλοσοφούντες θεολόγοι, μορφωμένοι άνθρωποι με υπερβατικές αναζητήσεις και "ανοικτό πνεύμα", ακόμη και νέοι, που δυστυχώς επηρεάζονται από τις περί ηθικής απόψεις του. Στον κύκλο του δεν ανήκουν απλοί άνθρωποι του λαού, που ευτυχώς γι' αυτούς, δεν τον καταλαβαίνουν.
(Πηγή: «Ορθόδοξος Τύπος» 13-20-27/4/2007 & 4/5/2007)

Παναγιώτης:
Ο Χρ. Γιανναράς κάποτε είπε: «Αιρετικοί είμαστε όλοι. Σκοπός είναι να μη γίνουμε αιρεσιάρχες!».
Και θα εννοούσε ως αιρετικούς τους νέο - ορθόδοξους, νέο - Νικολαΐτες... τύπου μητροπολίτη Ζακύνθου «Χρυσόστομου».
Αλλά αν ένας διάσημος όπως αυτός (ο Χρ. Γιανναράς) αν είναι ΚΑΙ αιρετικός, δεν θα είναι ήδη ΚΑΙ ένας τέλειος αιρεσιάρχης;;;

(από το εξαφανισμένο μου μπλογκ, τα "χαιρετίσματα')