Παρασκευή 15 Αυγούστου 2008

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
15 Αυγούστου
ΤΡΟΠΑΡΙΟΝ
Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει, τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ
Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον.

ΣΧΕΤΙΚΟ:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Σίγουρα εθελοτυφλούμε, όταν λέμε ότι «λατρεύουμε» (σαν... «θεόν μετά τον θεό»!) την Παναγία... Όταν ειδωλοποιούμε μια εικόνα της, σκεπασμένη με... χάντρες, λίρες, δαχτυλίδια κλπ, και πιστεύουμε ότι αυτή (ένα μαύρο από τα χρόνια ξύλο, καρβουνιασμένο, μια άμορφη μουτζούρα επιχρυσωμένη) είναι η θαυματουργή, και όχι η ίδια η Παναγία που εικονίζεται σε κάθε εικόνα της... «...Εθελοτυφλούμε μάλλον!» ... Όταν ένας μητροπολίτης κλαίει και οδύρεται μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης, και δηλώνει ότι... «του κλέψανε την Παναγία του», ότι... «του κλέψανε την ελπίδα» (του παγκαριού του;) οι ληστές, και κινητοποιεί ένα ολόκληρο κράτος για την ανεύρεσή της παρά το ότι θεωρείται... «θαυματουργή», και θα μπορούσε να επιστρέψει μόνη της... ...Εθελοτυφλούμε - Εθελοτυφλούμε!.. ...«Βοηθήστε στραβοί» (όσοι ανήμποροι) «τον ανοιχτομάτη» (του εκκλησιαστικού μπεζαχτά)... «Βοήθαμε φτωχέ» λαέ - ποίμνιο, εμένα τον χρυσοστόλιστο «ποιμένα» σου για... «να μη σου μοιάσω!»... ΑΜΗΗΗΗΗΝ..."
http://leipsana.blogspot.com/2008/07/blog-post_7539.html

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Xronia polla k. Panagiwth na eisai kala k h Panagia mazi sou.
Molis gurisame ap thn ekklhsia k eipa na perasw ap thn selida sou gia na sou euxh8w:)
Exw k gw Maries sthn oikogeneia
(korh, mama, anhpsies).

Aurio feugoume gia Florida, gia mia evdomada!

P. MICHALOPOULOS είπε...

Σταυρούλα, ΧΑΙΡΕΤΕ! :-)

Μόλις κάθισα να πιω το απογευματινό μου καφεδάκι, και άνοιξα τον υπολογιστή μου για να τον απολαύσω καλύτερα, ελέγχοντας την αλληλογραφία μου.

Όταν έφτιαχνα τον καφέ, νωρίτερα, κοίταξα και το ρολόι και υπολόγισα ότι θα είναι η ώρα που τέλειωσε η λειτουργία στην Αμερική όπου είναι και η καλή μας συνεργάτης η Σταυρούλα. Και δεν έπεσα έξω! Το πρώτο μήνυμα που βρήκα, ήταν από το ιστολόγιό μου (το «χαίρετε») ότι έχω μια αίτηση έγκρισης για καταγραφή σχολίου από την Σταυρούλα, την οποία αίτηση βέβαια έσπευσα να εγκρίνω, και μετά έκατσα να διαβάσω το δημοσιευμένο σχόλιο…

Σε ευχαριστώ Σταυρούλα για τις ευχές σου. Χρόνια πολλά και σε σένα, να είναι η Παναγιά μαζί σας, σε όλη την κατ’ οίκον εκκλησία - την οικογένεια σου!

Χρόνια πολλά για την ονομαστική τους εορτή στην κόρη σου, στην μητέρα σου και στις ανιψιές σου!

Καλό ταξίδι σου εύχομαι, καλά να περάσετε την εβδομάδα αυτή στην Φλόριδα, και με το καλό να επιστρέψετε να τα ξαναπούμε, συν Θεώ!

:-)