Panagiotis Michalopoulos
Ρωτώ τον θεσσαλονικιό φίλο μου -στο facebook, τον ψάλτη κ. Στέλιο Ζαχαρίου:
Ποιος και πότε ανακάλυψε την ψαλτική; Ποια η σκοπιμότητα της;
Γιατί να τραγουδάμε τα κείμενα αντί να τα εκφωνούμε διαβάζοντας τα, απλά; Πώς ήταν οι ιερές ακολουθίες στην πρώτη Εκκλησία, στην αποστολική Εκκλησία, στην διωκόμενη Εκκλησία των κατακομβών; Υπήρχαν και τότε ψάλτες, και μάλιστα επαγγελματίες;
Υπήρχαν και τότε ιερείς μισθοφόροι; Υπήρχαν κεριά, λιβάνια, και καντήλια, με λατρευτικό χαρακτήρα; Πλήρωναν οι πιστοί για τα μυστήρια;
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10212020836589324&set=a.4053042297519.156207.1625894565&type=3&theater
ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Panagiotis Michalopoulos
Ρωτώ τον θεσσαλονικιό φίλο μου -στο facebook, τον ψάλτη κ. Στέλιο Ζαχαρίου: Ποιος και πότε ανακάλυψε την ψαλτική; Ποια η σκοπιμότητα της; Γιατί να τραγουδάμε τα κείμενα αντί να τα εκφωνούμε διαβάζοντας τα, απλά; Πώς ήταν οι ιερές ακολουθίες στην πρώτη Εκκλησία, στην αποστολική Εκκλησία, στην διωκόμενη Εκκλησία των κατακομβών; Υπήρχαν και τότε ψάλτες, και μάλιστα επαγγελματίες; Υπήρχαν και τότε ιερείς μισθοφόροι; Υπήρχαν κεριά, λιβάνια, και καντήλια, με λατρευτικό χαρακτήρα; Πλήρωναν οι πιστοί για τα μυστήρια;
Στέλιος Ζαχαρίου
Κύριε Μιχαλόπουλε μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα σας,μόνο στο πρώτο σκέλος που έχει σχέση με την Ιστορία της ψαλτικής τέχνης,την μουσική επένδυση όλων των ιερών κειμένων της Ορθόδοξης εκκλησίας μας,καθώς και για την λατρευτική σκοπιμότά της.Το δεύτερο σκέλος δυστηχώς δεν μπορώ να σας το απαντήσω γιτί δεν είμαι ειδικός και ουδέποτε ασχολήθηκα με μισθούς Ιερέων και συναδέλφων Ιεροψαλτών μέσα στον οίκο του Θεού.
Panagiotis Michalopoulos
Κύριε Ζαχαρίου, σας ευχαριστώ πολύ για αυτήν την απάντηση σας, και περιμένω με ενδιαφέρον να μάθω από σας, έστω και αυτό… Δηλαδή, ποια είναι η λατρευτική σκοπιμότητα της ψαλτικής, και από ποτέ, από ποιους, και με ποιο σκεπτικό προέκυψε αυτή η σκοπιμότητα.
Σας ευχαριστώ και πάλι!
Akis Triantafillidis
ΚΥΡΙΕ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΕ,
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΥΜΝΩΝ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.
ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕΛΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΜΕΛΩΔΟΥΣ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΥΣ Μ.Χ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΟΙΣΤΡΟ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
ΟΤΑΝ ΨΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΒΟΥΡΚΩΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΕΛΟΠΟΙΟΙ ΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ Η ΧΡΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΥΦΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΓΗ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΟΣΟ ΠΟΙΟ ΠΟΛΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ. ΕΞΑΛΛΟΥ, "ΑΔΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΨΑΛΛΟΝΤΕΣ". "ΨΑΛΛΩ ΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ". "ΑΙΝΕΙΤΕ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΤΥΜΠΑΝΩ ΚΑΙ ΧΟΡΩ".
ΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΦΡΑΣΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.
ΣΥΓΚΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙ ΜΟΥ.
(ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ ΑΠΟ ΛΑΚΩΝΙΑ)
Panagiotis Michalopoulos
Καλημέρα, αγαπητέ Άκη!
Σε ευχαριστώ για την απάντηση και για το τόσο επιμελημένο σου σχόλιο.
1. Εγώ όμως δεν είπα για «τραγούδι των ύμνων», αλλά είπα ακριβώς: «Γιατί να τραγουδάμε τα κείμενα αντί να τα εκφωνούμε διαβάζοντας τα, απλά;».
Και βλέπουμε ότι ακόμα και τα αναγνώσματα στη θ. λειτουργία (η ευαγγελική και η αποστολική περικοπή), δεν αναγιγνώσκονται, αλλά... ψάλλονταΙ! Και μακάρι να ήταν και ένα τραγούδι από τα γνωστά μας, -ελαφρό ή λαϊκό ή και δημοτικό -της εποχής μας, που έχει και μια ορθοφωνία και είναι και σε γλώσσα κατανοητή.
Εδώ -στην εκκλησία, έχουμε αρχαία ελληνικά, έχουμε λαρυγγισμούς ή ψάλσιμο με τη μύτη -για να μην κουράζονται αυτοί που ψέλνουν, έχουμε και ύφος αμανέ ή καντάδας, ανάλογα με την καταγωγή του ψάλτη, κλπ, κλπ!
2. Και δεν ξέρω αν αυτά γίνονταν «από αρχαιότατων χρόνων»...
Αν ο Κύριος είχε φτιάξει και καμιά χορωδία με τους μαθητές του, και έδιναν παραστάσεις, σε διάφορες εκδηλώσεις…
Όπως π.χ. τότε που πέταξε τους έμπορους από το ναό, ή όταν ανάσταινε τον Λάζαρο, ή όταν έμπαινε θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ, ή όταν προσευχόταν στο όρος των ελαιών… Και -γιατί όχι, ακόμα και όταν μιλούσε με τον ληστή στο σταυρό... Και τέλος, όταν πετιόταν (σύμφωνα με τη σχετική αγιογραφία) αναστημένος από τον τάφο, φορώντας εκείνο το κουρέλι σεντόνι, κρατώντας μια σημαία και ευλογώντας σαν ελληνορθόδοξος παπάς –μητροπολίτης, με το «δάχτυλο»!
Akis Triantafillidis
Η ΑΠΟΨΙ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΑ Θ. ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ.
ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΤΩΝ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ Κ. ΠΡΙΓΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ ΜΕ ΔΥΟ ΑΛΛΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΑΙ ΔΙΔΑΧΘΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΑ "Δ.ΜΗΤΡΟΥ", "Γ.ΣΥΡΚΑΣ".
ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ ΝΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ.
Panagiotis Michalopoulos
Σύμφωνοι, φίλτατε, αλλά…
Τι έκαναν όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι, οι άρχοντες, οι πρωτοψάλτες κλπ, οι πάσης φύσεως τιτλούχοι -με τη μεγάλη ψαλτική στολή (και με τον ανάλογο μισθό, με τα τυχερά του, φαντάζομαι)…
Τι έκαναν, για το ορθόδοξο ύφος, εκτός από το μουσικό;
Τι έκαναν όταν για λόγους μουσικού μέτρου (όπως μου λένε) προτιμούν το πλαστό, το «Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον Ημάς», από το ορθόδοξο, το… «Πρέσβευε, Υπέρ Ημών»;
Τι έκαναν, όταν στην υμνολογία έμπαιναν ένα σωρό αιρετικά τροπάρια; Όταν πολλές γιορτές και οι σχετικοί ύμνοι τους, έχουν σαν βάση τους τα λεγόμενα απόκρυφα ευαγγέλια, τα πλαστά, τα ψευδή, τα ψευδεπίγραφα, αυτά που η ίδια η Εκκλησία τα έχει απορρίξει ως σκέτη λέρα και απάτη; Ε;
Aggelos Diamantopoulos
Κ. Panagiotis Michalopoulos,
τι ζητατε εσεις σε αυτο το ποστ.
Εσεις εχετε ποσταρει σαν "κωλογερους" τον Αγιο Παϊσιο και τον Αγιο Πορφυριο...
και σαν Εκκλησια του "κωλου" την Ελλαδικη Εκκλησια.
Τι ζητατε και τι ρωτατε;
δεν πατε να συναναστραφειτε τους ομοιους σας και αφηστε μας εμας να ακουμε τον Πριγγο και οτι μας αρεσει!!
Μιχαλης Γουδας
Πες τα φιλτατε Αγγελε.
Panagiotis Michalopoulos
Καλημέρα σας, αγαπητέ μου κ. Άγγελε!
Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να μου απαντήσετε -και εσείς, έστω και έτσι, αφού έχουμε ελευθερία έκφρασης.
Αλλά φίλτατε, δεν βρίσκομαι σε κάποια δική σας σελίδα για να μπορείτε να με διώξετε.
Βρίσκομαι σε σελίδα φίλου μου, που έχει την καλοσύνη και μου απαντάει, και όπου επίσης φίλος του φίλου μου κάνει διάλογο μαζί μου.
Καλημέρα σας!
Panagiotis Michalopoulos προς Μιχαλης Γουδας
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΟΥΔΑ!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10212020836589324&set=a.4053042297519.156207.1625894565&type=3&theater
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Στέλιος Ζαχαρίου
Η Βυζαντινή μουσική είναι η εξέλιξη και καλλιέργεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής.Είναι η μουσική της ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που μεταφράζεται κι απαρτίζεται αποκλειστικά από ελληνικά κείμενα ως μελωδία. Είναι η μόνη μουσική στην παγκόσμια ιστορία με αδιάκοπη μελωδική παράδοση 1500 χρόνων”). “Οι αρχαίοι ύμνοι, ειδικά όπως διασώθηκαν στο Άγιον Όρος,φέρουν μια καταλληλότητα και ομορφιά, την οποία δεν μπορούν να φθάσουν άλλες μεταγενέστερες συνθέσεις”. Είναι αναμφίβολα ένα από τα ελάχιστα υπερχιλιετή μνημεία του παγκόσμιου πολιτισμού, μια πανδαισία μουσικών χρωματισμών, η οποία έχει πλέον την δυνατότητα να ενσαρκώσει με χαρακτηριστικό τρόπο οποιοδήποτε ανθρώπινο συναίσθημα (χαρά, λύπη, χαρμολύπη, δέος, κατάνυξη).
Η Βυζαντινή μουσική είναι το αιώνιο τραγούδι της Ελληνικής ανατολής που συνδέεται με την παραδοσιακή μουσική η οποία αποτελείται από τα δημοτικά τραγούδια τα οποία σε συνδυασμό με την Εκκλησιαστική μουσική αποτελούν την έκφραση του συναισθηματικού κόσμου του λαού,αποκτώντας συναισθηματικό χαρακτήρα με την εξέλιξη του πολιτισμού, χωρίς να πάψει να είναι κτήμα ολόκληρου του Ελληνικού λαού. Είναι το μουσικό είδος που συσπειρώνει όλους τους Έλληνες σε κάθε αντάμωμα και το είδος που έπαιξε σημαντικό ρόλο όταν η Ελλάδα υπέφερε από τις βαρβαρότητες των Τούρκων, των Βουλγάρων, των Αλβανών και μεταγενέστερα των Γερμανών και των Ιταλών,εμψυχώνοντας τα γενναία παλικάρια του μετώπου να πολεμήσουν με γενναιοδωρία, έχοντας πρότυπο με τους ύμνους που έψαλλαν, την σκέπη της Παναγίας και με το δημοτικό τραγούδι τον παλμό που ωθούσε δύναμη και θάρρος για να σταθούν απέναντι στους πολέμιους κατακτητές με λεβεντιά και αξιοπρέπεια. Μέσα σ’ αυτήν την παράδοση είναι καταγεγραμμένη και σφραγισμένη η Ελληνική αυθεντικότητα, τα όσα βίωσε στα πέτρινα χρόνια της σκλαβιάς, της πείνας, του πόνου αλλά κυρίως της Ελευθερίας και της χαράς στέλνοντας μήνυμα σε όλους τους λαούς ότι η Ελλάδα ζει μέσα από τους ύμνους και τα τραγούδια της.
Panagiotis Michalopoulos
Θυμάμαι φίλτατε, παλιά, τότε που σπούδαζα και εγώ βυζαντινή μουσική σε μια εκκλησιαστική ενοριακή σχολή εδώ στην –Άνω Γλυφάδα, -πριν από καμιά ντουζίνα χρόνια… Τότε που ο σεβαστός καθηγητής μου -και ψάλτης στον Άγιο Τρύφωνα, βλέποντας τη δίψα μου για μάθηση μου έδωσε να διαβάσω ένα σχετικό βιβλίο -δανικό, από τη βιβλιοθήκη του. Μου έκανε λοιπόν τότε μεγάλη εντύπωση ένα άρθρο του βιβλίου αυτού, που εξηγούσε αυτήν ακριβώς τη σκοπιμότητα της μουσικής στη λατρεία. Γι αυτό έκανα πάλι τώρα και την σχετική ερώτηση, έτσι για να θυμηθώ αυτά τα παλιά!
Θυμάμαι και εκείνη την εξήγηση. Ότι δηλαδή η Εκκλησία, οι Πατέρες, έβλεπαν λέει το εκκλησίασμα να αραιώνει, διότι οι αιρετικοί είχαν αυτήν ακριβώς τη συνήθεια, να άδουν δηλαδή και να ψάλουν ύμνους και ωδές πνευματικές στις συνάξεις της εκκλησίας τους, προσελκύονταν με τον τρόπο αυτό, περισσότερο κόσμο στις τάξεις τους.
Έτσι και εμείς τότε, οι ορθόδοξοι –για αντίπραξη, για αντιπερισπασμό, θεσπίσαμε τα ίδια!
Μου γεννήθηκε δε τότε –διαβάζοντας το βιβλίο, και η ίδια η σημερινή απορία, με αφορμή τη σχετική ανάρτηση στη σελίδα σας… Αναρωτήθηκα ξανά: Αφού ο σκοπός ήταν να μείνουμε οι πιστοί στην ορθοδοξία, και να έχουμε επίσης και αυτήν την ακουστική την τέρψη, αλλά και να διδασκόμαστε μέσα από την την ψαλτική τα διάφορα θεολογικά και αγιογραφικά νοήματα… Τότε γιατί σήμερα αυτή η ίδια η τακτική κατάντησε –σε πολλές περιπτώσεις να λειτουργεί αντίστροφα… Να γίνεται και αυτή μια ακόμα αιτία για να βαριέται ο κόσμος, να αγανακτεί και να απομακρύνεται;
Διότι και τα νανουρίσματα δεν προσφέρουν, ούτε η γλώσσα η ακαταλαβίστικη, ούτε οι κορώνες και λαρυγγισμοί επίδειξης φωνητικών ικανοτήτων, ούτε η εκφώνηση από τη μύτη για να μη κουράζεται ο ψάλτης, ούτε και οι αμανέδες ή οι καντάδες ανάλογα με την καταγωγή του ψάλτη.
Και τέλος –με την ευκαιρία αυτής της κουβέντας μας, να σας πω ακόμα ότι…
Εκείνο που σκανδαλίζει περισσότερο, είναι ο επαγγελματισμός, ο ψάλτης ο μισθωτός αλλά και αδιάφορος πνευματικά πολλές φορές! Τον βλέπουμε να χειρονομεί σαν μαέστρος πάνω στο αναλόγιο –τη Κυριακή το πρωί στη θ. λειτουργία… Και το ίδιο θεατρίνο, τον βλέπουμε μετά και σε νυχτερινά κέντρα –κοσμικά, ακολασίας, να κάνει τα βράδια –σε δεύτερη βάρδια, και τον… λαϊκό τραγουδιστή!
https://www.facebook.com/s.zaxariou/posts/1955546044701299
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου