1. «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ» (σ.σ. μιλάμε για τον κατελθόντα Χριστό) 2. «ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ’ αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον.» (σ.σ. μιλάμε για τον κατελθόντα Χριστό) 3. «Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.» (σ.σ. μιλάμε ΚΑΙ ΕΔΩ, για τον κατελθόντα Χριστό???)

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

http://xairete.blogspot.gr/2016/01/blog-post_90.html

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο Αγιος Παντελεημων κοινοποίησε τη φωτογραφία της Μαρία Ιωαννίδου.
4 ώρες πριν

ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Απόστολος Παύλος! 
Ανώτατος στον βαθμό ιεροσύνης, αλλά όχι Δεσποτοκράτης! Μέγας Απόστολος του Χριστού, αλλά ταπεινός εργάτης του Ευαγγελίου Του! Καμιά σχέση με τους σημερινούς Επισκόπους -Δεσποτάδες μας! Αυτός, δεν ήταν ο σημερινός κρατικοδίαιτος κοιλαράς ρασοφόρος του «γωνιακού μαγαζιού» του οίκου εμπορίου και ανοχής, που κατ ευφημισμόν το λένε «Εκκλησία»! 
Αν και μορφωμένος, εργαζόταν ω σκηνοποιός για το ψωμί το δικό του και των συνεργατών του! Δεν φορούσε χρυσά στολίδια, σταυρούς, εγκόλπια και αυτοκρατορική στολή για άμφια. Δεν φορούσε στο κεφάλι του εκείνο το αδαμαντοστόλιστο καθίκι -τη μίτρα, δεν κρατούσε χρυσή ράβδο –δεσποτική πατερίτσα! 
Ήταν του Χριστού αυτός, και όχι του χρυσού!
Αυτή είναι η πίστη μας, αυτή του απόστολου Παύλου, αυτή και η θρησκεία μας.
Όλους τους άλλους, τους σημερινούς παλιάτσους, και καρνάβαλους, και καραγκιόζηδες -τάχα διαδόχους τού Παύλου, εμείς τους έχουμε (το λιγότερο) ...πατόκορφα χεσμένους!
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Μαρία Ιωαννίδου 
Καλή σας μέρα κ.Παναγιώτη.
Αντικειμενική η απεικόνιση της δικής πραγματικοτητας και καθ 'ολα σεβαστή συνάμα..
Δεν εχει καμιά σχέση δυστυχώς με την σημερινή αποστολική περικοπή.
Panagiotis Michalopoulos

Μαρία Ιωαννίδου
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΛΑΚΗΣ (ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α’ Α´ 15 – 17)
15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ· 16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ’ αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον. 17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
Ερμηνευτική απόδοση
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α’ Α´ 15 – 17
15 Αξιόπιστος είναι ο λόγος, που θα σου πω, και άξιος ολοψύχου και αδιστάκτου αποδοχής εκ μέρους όλων· ότι δηλαδή ο Ιησούς Χριστός ήλθεν στον κόσμον να σώση τους αμαρτωλούς, μεταξύ των οποίων πρώτος είμι εγώ. 16 Αλλά δια τούτο ακριβώς ηλεήθην, δια να δείξη ολοκάθαρα ο Ιησούς Χριστός εις εμέ, περισσότερον από οιανδήποτε άλλον, όλην την μακροθυμίαν του προς παραδειγματισμόν και ενθάρρυνσιν όλων εκείνων, που έμελλαν να πιστεύσουν εις αυτόν, δια να απολαύσουν την αιωνίαν ζωήν. 17 Εις δε τον βασιλέα και κύριον όλων των αιώνων και όλων των δημιουργημάτων, που έγιναν δια μέσου των αιώνων, στον άφθαρτον, στον αόρατον, στον ένα και μόνον πάνσοφον Θεόν, ας είναι τιμή και δόξα στους αιώνας των αιώνων·

ΣΧΕΤΙΚΟ: 
Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου 2018

1. «Γιατί ενανθρώπησε (σαρκώθηκε) ο Υιός, και όχι κάποιο από τα άλλα δυο πρόσωπα της αγίας τριάδας;» 2. Διότι… αυτός ήταν το παιδί (της παρέας), παιδί για όλες τις δουλειές, σου λένε! Ένα μεγάλο παιδί, ήταν στον ουρανό (ο Υιός του πατρός, ο μονογενής), παιδί –σου λένε παρέμεινε, ή ξαναέγινε, και σαν άνθρωπος (ο μικρός γιος, ο πρωτότοκος, της παρθένου). 3. «Ποιος ήρθε;», ρωτάμε… 4. Και η απάντηση, στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα: «ἦλθε ὀ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός.» (Λουκ. ιθ΄10). 5. Αυτός ο Υιός ήρθε: Ο… (σύμφωνα με τη θεωρία που εξετάζουμε εδώ στο μπλογκ, τις μέρες αυτές), ο… «προ Χριστού, Χριστός»! Ο «Μεγάλης Βουλής Άγγελος», αυτός ο Χριστός που προεικονιζόταν, και, από τον Μελχισεδέκ!

ΣΧΕΤΙΚΟ:

1. Πόσο μικρός –μικρούλης, τοσοδούλης, ήταν αυτός ο «ομοούσιος τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο», για τον οποίον λέμε σχετικά, στο σύμβολο της πίστεως; (Για τον «δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών», ο λόγος) 2. Πώς ήταν όταν κατέβαινε, εντελώς καθέτως, ώστε να τον έχουμε και «σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου»; 3. Πώς την οραματίστηκε -αυτήν ακριβώς τη στιγμή, ο γέροντας Παΐσιος; (δες φωτο ντοκουμέντο)