Η Κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Νεκταρίου: Πράγματα, που θυμίζουν ξενόφερτα θρησκευτικά θρίλερ με ζόμπι (Halloween), και όχι βέβαια θρησκεία –αληθινή πίστη τής Εκκλησίας του Χριστού!

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο χρήστης Άγιος Νεκτάριος κοινοποιησε...
(2 ώρες πριν)
Η Κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Νεκταρίου

ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos 
Εκείνο –ρε παιδιά, εκείνο που δεν καταλαβαίνω εγώ, είναι το γιατί αφού ο ίδιος ο Άγιος (σύμφωνα με τη βιογραφία του) διάλεξε τον τάφο του, εκεί στην Αίγινα -στο γυναικείο μοναστήρι, και αφού εκεί αρχικά τον έθαψαν… Γιατί μετά τον ξέθαψαν και μοίρασαν τα κόκαλα του, από εδώ και από εκεί; Γιατί έφτιαξαν ένα μεγάλο κουτί στο μοναστήρι (πάνω φωτο) για να βάλουν εκεί το κρανίο του και το δεξί του χέρι; 
Γιατί άφησαν άδειο τον τάφο, και τώρα διαδίδουν ότι ο τάφος στοίχειωσε και ότι ακούγονται λέει και βαριά τα βήματα του αγίου από μέσα από τον τάφο; Ή τον ακούνε λέει να χτυπάει με την ποιμαντική του ράβδο -μέσα από τον άδειο τάφο… Ή και να λιβανίζει ακόμα -μέσα στον τάφο, και αλλά τέτοια Γκραν Γκινιόλ πράγματα; 
Πράγματα, που θυμίζουν ξενόφερτα θρησκευτικά θρίλερ με ζόμπι (Halloween), και όχι βέβαια θρησκεία –αληθινή πίστη τής Εκκλησίας του Χριστού! Ε;
https://www.facebook.com/agiosnektariosaiginis/posts/1489993094638599

Η ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Βίοι Αγίων
Η Κοίμηση και ο ενταφιασμός του Αγίου Νεκταρίου
[…] Το μοναστήρι στην αιγινα, γέμισε κόσμο. Ατελείωτη μυρμηγκιά, κάθε λογίς άνθρωποι, γνωστοί, άγνωστοι, καταλαχάρηδες του βουνού, του λόγγου, της ακρογυαλιάς. Όλοι τους είχαν διάθεση να παρασταθούν, να προσευχηθούν, να ξενυκτίσουν, να κλάψουν.
Σ” όλο τούτο το πλήθος και στις καλόγρηες της αδελφότητας που έκλαιγαν σαν μικρές νεαρές κοπέλλες, ξεχώριζε η φυσιογνωμία της ηγουμένης, της οσίας Ξένης, της τυφλής. […]
Φυσικά, οι καλόγρηες, φρόντισαν και για τον ενταφιασμό. Θα τον τοποθετούσαν εκεί πλάγια στο ναό, χαμηλά στο πεύκο. Στο καταπράσινο και φουντωτό βελονόφυλλο δεντρί που τόσο αυτός καμάρωνε κι αγαπούσε. Εκεί, που κάποτε η πρώτη εκείνη γερόντισσα κάτοικος, σαν έσκαβε για να το φυτέψει, τοσοδούλι και μικράκι,άκουσε την παράδοξη φωνή : «άφισε τόπο για ένα τάφο». Ναι, τώρα όλα ξεκαθάριζαν. Ο καλός Θεός είχε προδιαλέξει τόπο για το σκήνωμα του διαλεκτού παιδιού του.
Προτού σκεπάσουν το φέρετρο για τον ενταφιασμό, όλες σχεδόν oι μαθήτριες και υποτακτικές έφεραν κι έρριξαν λεμονανθούς από τις λεμονίτσες που είχε φυτέψει ο ίδιος ο γέροντας με το χέρι του, σε διάφορες πρασιές ολόγυρα από το ναό και παράπλευρα έξω.
Από το βιβλίο του Σώτου Χονδρόπουλου: Ο άγιος του αιώνα μας -Ο όσιος Νεκτάριος Κεφαλάς- Αφηγηματική Βιογραφία. Έκδοσις Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Αγίας Τριάδος Αιγίνης. Δεύτερη Έκδοση- Διορθωμένη. Σελ. 269-274.
http://agios-nektarios.net/vioi-agion/kimisi-entafiasmos-tou-agiou-nektariou/