Τετάρτη, 29 Απριλίου 2015
Ερώτηση: Αν είναι πράγματι «μητέρα θεού» -όπως την αποκαλείτε, τότε δεν συμπεραίνεται αυτόματα, ότι είναι... «θεά» και η ίδια;
Xristos Sideris
εμ τι ειναι ρε
Panagiotis Michalopoulos
Εγώ λέω ότι σύμφωνα με την πίστη μας, ο θεός είναι αγέννητος, άναρχος! Ο πατέρας, ο γιος, και το άγιο πνεύμα!
Η Παναγία, δεν γέννησε κανένα από τα πρόσωπα αυτά της αγίας τριάδας, για να δικαιούται να τη λέμε Θεοτόκο!
Γέννησε τον Χριστό, που είναι η ενσάρκωση του θεού λόγου, του Γιου δηλαδη. Γι αυτό είναι λάθος αυτό που λέει η αφίσα κάτω δεξιά: «Ιησούς Χριστός, ο υιός και λόγος του θεού». O Ιησούς Χριστός, είναι η ενσάρκωση του υιού και λόγου του θεού, ενσάρκωση που έγινε από την Παναγία η οποία συνέλαβε με πνεύμα άγιο!
Άρα η Παναγία είναι χριστοτόκος, γέννησε τον θεάνθρωπο Ιησού, και αυτή είναι η σωστή ονομασία της: Χριστοτόκος.
εμ τι ειναι ρε
Panagiotis Michalopoulos
Εγώ λέω ότι σύμφωνα με την πίστη μας, ο θεός είναι αγέννητος, άναρχος! Ο πατέρας, ο γιος, και το άγιο πνεύμα!
Η Παναγία, δεν γέννησε κανένα από τα πρόσωπα αυτά της αγίας τριάδας, για να δικαιούται να τη λέμε Θεοτόκο!
Γέννησε τον Χριστό, που είναι η ενσάρκωση του θεού λόγου, του Γιου δηλαδη. Γι αυτό είναι λάθος αυτό που λέει η αφίσα κάτω δεξιά: «Ιησούς Χριστός, ο υιός και λόγος του θεού». O Ιησούς Χριστός, είναι η ενσάρκωση του υιού και λόγου του θεού, ενσάρκωση που έγινε από την Παναγία η οποία συνέλαβε με πνεύμα άγιο!
Άρα η Παναγία είναι χριστοτόκος, γέννησε τον θεάνθρωπο Ιησού, και αυτή είναι η σωστή ονομασία της: Χριστοτόκος.
Ναι κ Παναγιωτη ξερουμε η Παναγια μεσιτευει δεν σωζει αλλα "Χριστοτοκος¨ δεν πευτεις σε αιρεση? Οχι γτ συμφωνα με το σκεπτικο σου θα πρεπει ν ανακαλεσουμε οτι εχουμε μαθει μεχρι σημερα. Χωρια τοσους υμνους...απο που ν αρχισω.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Αν κάποιος νομίζει ότι είναι αιρετική η σκέψη αυτή, να μου το πει, να με διορθώσει, και ευχαρίστως –αν πειστώ, τότε να ανακαλέσω αμέσως και να ζητήσω συγγνώμη.
Εκτός κι αν συμβαίνει το αντίθετο, αν δηλαδη έχουμε πράγματι διδαχτεί και κάποια αιρετικά πράγματα μέχρι τώρα, αν πράγματι και αυτοί οι ύμνοι που λες, δεν είναι και τόσο ορθόδοξοι αλλά περισσότερο παπικοί, κλπ.
Εγώ αυτή τη σκέψη την έκανα τώρα, αβίαστα, και αυτό το «Χριστοτόκος» το είπα για πρώτη φόρα τώρα, διότι έτσι μου βγήκε. Λάθος λέτε ότι κάνω;
Λέω: Τι γέννησε η Παναγία αφού συνέλαβε με πνεύμα άγιο; Έναν θεό γέννησε; Έναν άνθρωπο; Ή έναν θεάνθρωπο; Τον Χριστό γέννησε, που είναι και τέλειος θεός και τέλειος άνθρωπος.
Αν κάποιοι τη λένε Θεοτόκο, τότε νομίζω ότι πέφτουν στην αίρεση των κοπτών, των μονοφυσιτών, αυτών που δέχονται μόνο τη θεία φύση του Χριστού, η οποία –όπως ισχυρίζονται απορρόφησε την ανθρώπινη! Αυτό είναι το ένα άκρο!
Το άλλο άκρο είναι ότι η Παναγία γέννησε απλά έναν άνθρωπο μόνο, αφού όπως σκωπτικά σχολιάζουν όταν παρατηρούν τις παπικές αγιογραφίες, «συνέλαβε, αφού μύρισε τον κρίνο», -με ότι αυτό υπονοεί.
Αιρετικό λοιπόν το ένα –αυτό που κάνει την Παναγία θεά, και βλάσφημο το άλλο, που την κάνει πόρνη και μοιχαλίδα…
Και τι μας μένει λοιπόν; Δεν μας μένει το «Χριστοτόκος»; Τι πιο απλό, τι πιο φυσικό, τι πιο θεολογικό, τι πιο αγιογραφικό;
stavroula είπε...
οκ
Καλη συνεχεια στο Σαββατοκυριακο
P. MICHALOPOULOS είπε...
Καληνύχτα Σταυρούλα!
Καλό ξημέρωμα Κυριακής, για εμάς!
Χαίρετε! :-)
http://xairete.blogspot.gr/2015/04/blog-post_524.html
.jpg)
22 σχόλια:
Ο ΚΠόλεως Νεστόριος κήρυττε, ότι η Παναγία γέννησε Χριστό και όχι Θεό και ως εκ τούτου πρέπει να λέγεται Χριστοτόκος και όχι Θεοτόκος.
Με αφορμή αυτό συγκλήθηκε το 431 στην Έφεσο η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία δογμάτισε, ότι η Παναγία γέννησε, όχι μόνον άνθρωπο, αλλά ΚΑΙ Θεό, γι' αυτό πρέπει να ονομάζεται Θεοτόκος και καταδίκασε, ως αίρεση τον Νεστοριανισμό, ο οποίος πίστευε και πιστεύει ακόμη (Συροϊακωβίτες), ότι ο Χριστός είναι μόνον άνθρωπος, που θεώθηκε, αλλά όχι Θεός, αντίθετα από τους Μονοφυσίτες, που θεωρούν, ότι ο Χριστός είναι μόνο Θεός και όχι άνθρωπος (η ανθρώπινη φύση απορροφήθηκε από την θεία).
ΙΚ
Συνοψίζοντας δηλαδη, φίλτατε κ. Καρδάση…
1. Έχουμε μια αίρεση, τον Νεστοριανισμό, ο οποίος ονομάζει «Χριστοτόκο» την Παναγία. Άρα είχε δίκιο η Σταυρούλα που μου έλεγε ότι με αυτό (με το να μου αρέσει αυτός ο ορισμός) πέφτω σε αίρεση. Σωστά;
Και λέτε, ότι Νεστοριανοί είναι και οι σημερινοί Συροϊακωβίτες που πιστεύουν ότι ο Χριστός είναι μόνον άνθρωπος, που θεώθηκε, αλλά όχι Θεός!
Βέβαια εγώ με τον όρο «Χριστοτόκος», δεν αρνήθηκα την εξ αρχής θεότητα του Χριστού! Φαίνεται όμως ότι κάποιοι (και αυτοί είμαστε εμείς οι ορθόδοξοι) αρνούνται ότι η Παναγία γέννησε Χριστό, αλλά δέχονται ότι γέννησε απλά έναν Μανώλη, που στα εβραϊκά σημαίνει «ο θεός είναι μαζί μας»!!! (Τσίριον! –Μανώλης! Ακούγαμε στο «ένα βότσαλο στη λίμνη»)
2. Έλεγα στη συζήτηση με την Σταυρούλα ότι το ένα άκρο του ορισμού «Θεοτόκος», είναι οι Μονοφυσίτες. Μας επιβεβαιώνετε, λοιπόν τώρα κι εσείς, ότι αυτοί πράγματι θεωρούν, ότι ο Χριστός είναι μόνο Θεός και όχι άνθρωπος, ότι η ανθρώπινη φύση απορροφήθηκε από την θεία. Καλά τα θυμόμουν δηλαδη από τα θρησκευτικά με τον κ. Ηλία Μπαραμπούτη, στη Σιβιτανίδειο! Χα!
3. Παρά λοιπόν το ότι η ορθοδοξία, μοιάζει να είναι πιο κοντά σε αυτούς τους λεγόμενους Μονοφυσίτες (οι Κόπτες είναι αυτοί ή οι Αρμένιοι;), έχει ένα πείσμα (όπως καταλαβαίνω σήμερα από το σχόλιο σας) να αποκαλεί την Παναγία «Θεοτόκο», σαν μια κόντρα γεροντικής άνοιας εκ μέρους της, με τον Νεστοριανισμό, κόντρα δηλαδη με τον όρο «Χριστοτόκος»!
4. Λέτε λοιπόν και υποστηρίζετε -εσείς που ξέρετε καλύτερα -σαν εκκλησιολογος και ιστορικός που είστε, ότι το 431 στην Έφεσο η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, δογμάτισε, ότι η Παναγία γέννησε, όχι μόνον άνθρωπο, αλλά ΚΑΙ Θεό, γι' αυτό πρέπει να ονομάζεται Θεοτόκος. Άλλωστε και ο Θωμάς (να το θυμηθούμε και αυτό) αναφώνησε -όταν είδε αναστημένο τον Χριστό: «ο Κύριος μου, και ο θεός μου»! Σωστά;
5. Υποστηρίζετε λοιπόν ότι είναι σωστός ο ορισμός «Θεοτόκος», και αιρετικός ο ορισμός «Χριστοτόκος», και ότι επομένως στο διάλογο μου με τη Σταυρούλα (μορφωμένη και εκείνη σαν εσάς, πανεπιστημιακός και όχι του δημοτικού σχολείου όπως εγώ), εκείνη είχε το δίκιο -αν και έκλεισε διακριτικά η κοπέλα με ένα «o.k», και δεν με κατήχησε περισσότερο.
Έτσι δεν είναι;
ΥΓ
Να ζητήσω λοιπόν εδώ και τώρα συγγνώμη για την «πλάνη» μου; Και να προσέρχομαι κανονικά -από τώρα και στο έξης, στις συνάξεις της «ορθόδοξης» εκκλησίας, και να συμμετέχω άφοβα κι εγώ στις ακολουθίες της, πεπεισμένος ότι δεν θα είμαι αιρετικός; Ακόμα και όταν ψέλνω μαζί με τον Δεσπότη, το… «Υπεραγία Θεοτόκε, Σώσον ημάς»!
Προπονούμαι δε από τώρα, με…
«Εννέα σωτήριες ευχές στην Παναγία»
Διαβάζω:
Κυριακή, 08 Φεβρουάριος 2015 21:35
Ανάρτηση από Desk Tilegrafima.gr
Πρώτη ευχή
Παναγία Θεοτόκε Παρθένε βασιλεύουσα, Κάλλος Ουράνιο, την πίστη ημών ευφραίνουσα, η Υψηλοτέρα των Ουρανών, το ύδωρ της ζωής, η Δυναστεία των αγαθών, Ζωοδότειρα, Ηγεμονίς, Άνθος εύοσμον, του Δημιουργού των πάντων Θεού εικόνα έμψυχη, χαράς πηγή συμβάντων, Δόξα των Αγγέλων, η αείρρυτος η υμνωδία.
Η Ασύγκριτος, Θεού οσμή και ευωδία, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Ζωηφόρε, της Τριάδος της Αγίας Ευλογία, Δύναμις Θεία, νόσων ιατρός, Γιάτρισσα Αγία. Ο λόγος και το έλεος της άπειρης Αγάπης του Θεού, Πεσόντων ανάκληση, Όπλο σωτηρίας κάθε αμαρτωλού, η φοβερή κατάπτωση του εχθρού, Δύναμις Αγία. Λυτήριον λύπης, Διάδωσμα πιστών και Θεραπεία.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Δεύτερη ευχή
Ουρανών Υψηλοτέρα, Άγιον Ρόδον το Αμάραντον, Δεομένη Μήτηρ των πιστών, Άνθος χαράς ακράδαντον, Άρμα λαμπρόν βασιλικόν της Τρισηλίου Αρχής.
Ανακαίνιση του Κόσμου, στολή ουσίας κτιστής. Η Δέσποινα πάντων ημών, η παρισταμένη τω Θεώ, Όμμα αθέατων θεωριών, το παλάτιο το αγαθό, Ίαση ωκεία, Γοργοϋπήκοε, φοβερή βροντή Θεία, Πορταΐτισσα, και Δύναμις ασθενούντων, η παραμυθία, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Η λυχνία η φωτοφόρος, Μυριώνυμη Ουρανών. Η λύτηρα των νόσων, σωτηρία των Χριστιανών. Βρύση ιαμάτων, Φως θαυμάτων, αθώωση ενόχων. Πρεσβεία θερμή, Θεόνυμφε, Ευλογημένη Κόρη. Άρτος ζωής, Ξίφος δίστομο, Ελπίδα μόνη.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Τρίτη ευχή
Θεοτόκε κραυγάζομέν Σε, γενού τροφός ζωής εις πάντας τους επικαλουμένους Σε, Σιών στοργής, Ψυχοσώστρια, Αγαθή χειμερία των δεινών, Ελευθερώτρια, Απαλλαγή πειρασμών και συμφορών.
Κυοφορία Αγνή χαράς, το καθάρσιον λυτήριον. Καταργήσασα φθορέα φρενών, δαιμόνων αμυντήριον, Άρμα Ουράνιον, Θεού φόβος καταχθονίων, Φαρμακολύτρια, τέλος κατάρας, ζωής ταμείον, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Η Ρύτειρα των δόλων, Στήριγμα των αθλοφόρων. Το Τείχος το Ακαταμάχητον, η εξάλειψη δαιμόνων, Κραταιή πασών των δαιμόνων ράβδος φοβερή, Πλύση μιαρών, και πάσης ασθενείας συντριβή, Ζώσα Υπέρλαμπρη χαρά, Υπερτέρα ουρανών. Αρχή θαυματουργίας, επίσκεψις των ασθενών.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Τέταρτη ευχή
Ελεούσα, Παναγία, νοερών Χάρις, πορφυρή, Στάχυ ολόχρυσο Θεϊκό, καρποφορία Θεϊκή.
Η καθάρια καθέδρα, Κόρη η πολυώνυμη, Κυρία Θεόστεφτη, Θεοχωρία, μετάνοια φωτόνυμη, Αγαθή, νουθεσία αόρατος, θυμίαμα σωφροσύνης, Εφτάφωτη λυχνία, βασιλεία εύοσμη αγιοσύνης, Λαμπρό οχύρωμα, αδιάσειστο Όρος Θείον, Κατοικητήριον του Χριστού, Αγνότητα Αγίων, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Άφθαρτη χαρά της οικουμένης, Σοφία μυστική, Πύρινη στήλη ουρανού, πέλαγος στοργής, άχραντη τιμή, Ουράνια Θεοφιλία, σάλπισμα Αγγέλων κραταιόν, Τιμιωτέρα ανωτέρων στρατευμάτων φοβερών, Άθλος των δικαίων, Άρρητος περιουσία αγαθών, Άνθος Ευαγγελίου, Γη επαγγελίας, Επιστασία Θείων Βουλών.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Πέμπτη ευχή
Θεομήτωρ, Θεοκυήτωρ, Δέσποινα Μαρία, Θεοτόκε, δροσοσταλιά Θεού η Αγία, Άρωμα παρθενίας της Θείας Δημιουργίας.
Ευλογία Αρετής, Φως της Αληθείας. Αμβροσία Ουράνια, Χρυσαφένια, αστέρων ποίημα, Έαρ παντοδυναμίας, Αγάπης κυρίαρχον κύημα, η γλυκιά φωνή, Μεσιτεία η Αγαθή, φρόνημα ευσεβείας, Χορηγία εύλαλη αληθινή, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Ο ποθητός λιμήν, κάθε πόνου η γαλήνη, αρρώστων η πνοή, παρηγοριάς γλυκιά σαγήνη, μυστική Ουράνια ευτυχία, ψυχών αθανασία, Χάρις Αγία του Θεού, Παραδείσου μαρτυρία, Ασύλληπτος Θεουργία, Ειρήνης και Αγάπης η λατρεία, Υπεράγαθη, του Κόσμου Κάλλος, Μητέρα Παναγία.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Έκτη ευχή
Παναγία Μήτηρ του Ιησού, Ηλίου η αχτίδα, Πόθος και αγωνία του Κόσμου η ελπίδα, Μυστική βοήθεια σε κάθε δύσκολη πορεία, Λυτρωτικό ξεκίνημα ζωής, Υπερκόσμια θεωρία, Ακοίμητη κανδήλα, Λυχνία Εκκλησιών το Φως, Πολιτεία απαθείας, εξίλασμα πάντων, δικαίων ο ναός, Σοφία Ακήρατη, Ακένωτη πηγή, χώρα Θεού, Αρχή και τέλος, Νύμφη Ανύμφευτη Ιησού Χριστού, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Άσπιλον δάκρυ ανάπαυσης ανθρώπων πονεμένων, Παράκληση αφανής, Δώρον θαυμάτων αγιασμένων, Επίγνωση Αληθείας, Αποστόλων ο φωτεινός ο φάρος, Ανείπωτη ωραιότης, Αγίασμα ομορφιά και κάλλος, η νίκη της ζωής, το φτερούγισμα Αγγέλων, Ανάπλαση πιστών, Ανάπαυση πόνων φέρουσα.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Έβδομη ευχή
Πάνσεμνη, Κεχαριτωμένη, Θεόν φέρουσα η Ευλογημένη, ενδιαίτημα Αγίου Πνεύματος, η Λευκοφορεμένη, Θαύμα δείξασα αρρήτως, χαρίτων θάλασσα, Ζωής ύδωρ, Δυναστεία αγαθών, Ηγεμονίς και Γιάτρισσα, Μύρον εύοσμον του Δημιουργού των πάντων, Θεού εικόνα έμψυχη χαράς, πηγή συμβάντων, Κρουνός διάλυσης οδύνων, κολυμβήθρα της ζωής, Θεοτόκε, κιβωτός των πιστών, Υπέρμαχος η Αρραγής, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Ανόρθωση των ανθρώπων, αμυντήριο των εχθρών, Αστραπή καταλάμπουσα, προσαγωγή παντοίων αγαθών. Δυνάμενη πάντα, δαιμόνων θρήνος και οδυρμός, Τείχος Απροσμάχητον, θάλψοις βασάνοις, Νικοποιός, Θεοτίμητη, Δόξα Αγίων, οχύρωμα συνεκτικόν, Παντοκρατόρισσα, προστασία φοβερή, σωρός καλών.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Όγδοη ευχή
Ευαγγελίστρια, η Παναμώμητος, άβυσσος της ευσπλαχνίας, η Διαζώσουσα, η Δαιμονοκαθαιρέτης, πλούτος ευεργεσίας, Πανυπερούσιον φως, κεραυνός δαιμόνων, και ευφροσύνη, Βάτε φλογοφόρε, σκήπτρο εξουσίας, Ζωήρητη μυρσίνη, Μεσίτρια ευλογημένη, Θείο εγκαλλώπισμα αϊδίου Φωτός, Εγγυήτρια ανέλαβε της ψυχής μας ελπίς και ιατρός, επάκουσε την δέηση ημών της Εκκλησίας Δομήτωρ, θεραπεία των αμαρτωλών, Παναγία Συ η Αντιλήπτωρ, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Δοχείον Θείον, Ηλιόμορφη, Κηδεμών και βοηθός, Ισχύς και συντριμμός, Κρίνο εύοσμο, κόσμου αρωγός, Αΐδια ωδή των ευσεβών, Αμαρτωλών η σωτηρία, Αγγέλων η Κυρία, Τράπεζα Θεϊκή, Πορφύρα Αγία, Παρρησία προς Θεόν, θέωση θνητών, καταφύγιον Ιερόν, θέαμα φλογερόν, αφάνισις πονηρίας, βέλος το πικρόν.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Ένατη ευχή
Θεόνυμφη λαμπάδα, τον Ήλιον φέρουσα Χριστόν, Όχημα του Λόγου, Άστρον άδυτον, εγκαλλώπισμα πιστών, Ουράνεια κλεις, Ίαμα και Ίλεως, Δέηση ζωής, Λυτήριον λύπης, φόβον καταργήσασα, χρυσοφαής, Αγνότης Μακαρία, Γέφυρα αιώνιας σωτηρίας, Ύμνος Ασωμάτων, γεγεννημένη νήψις γαλουχίας, Μυριώνυμη, και Μυριώχαρη, άϋλη, Μυροβλύτισσα, Οδηγήτρια, Γρηγορούσα, κόρη Μεσοπαντίτισσα, βοήθησον τον/την δούλον/ην σου (τάδε).
Κυριώνυμη Παναγία, Ναέ Θεού, ακατάλυτος, Ουρανώσασα τον χουν, Όμβρος ζωοδότης άλυτος, Όνομα πολυπόθητον, Σκήνωμα οχυρώσασα απόρθητον, Στήριγμα ευσεβών, σκεύος Ιερόν αλώβητον, Αγίας Τριάδος δώρημα το τέλειον παρρησίας, η Χάρις νοερών, παρισταμένη τω Θεώ, φλοξ αθανασίας.
Η Δόξα πάσα, η Αρχαγγελιώτισσα, το Άξιον Εστί. Η Γνώση της Σοφίας, Μήτηρ του Ιησού, Παραδείσου η Αρχή.
Συγγνώμη παιδιά!«Παιδιά», εννοώ εσάς κ. Καρδάση, και Σταυρούλα, και Επισκέπτη μας…Συγγνώμη, αν δεν κατάλαβα καλά αν εμείς οι ορθόδοξοι έχουμε ή όχι καμιά διαφορά με τους παπικούς, ως προς στην θεοποίηση της Παναγίας!Εμείς οι «ορθόδοξοι», που την Παναγία την αποκαλούμε… «θεόν μετά τον θεό»!Συγγνώμη!
Καλό μήνα, Χριστός Ανέστη. Εφόσον θυμηθήκατε τον επισκέπτη, ας συμμετέχει κι αυτός στη συζήτηση, υπενθυμίζοντας την πάγια τοποθέτησή του ότι η Εκκλησία οφείλει να συμφωνεί στα πάντα με την Αγία Γραφή, την Καινή, τη νέα διαθήκη του Θεού και όσα ισχύοντα εκ της Π.Δ. Αρμοδιότητα και υποχρέωση της Εκκλησίας είναι να παραδίδει από γενιά σε γενιά αναλλοίωτα τα γνήσια βιβλία της Κ.Δ. και Π.Δ. (κανόνας - κείμενο) και να τα εφαρμόζει με την σωστή ερμηνεία (όταν απαιτείται ερμηνεία). Κάθε διαφοροποίηση της εκκλησίας από την Αγία Γραφή, δεν αποδεικνύει δήθεν ανωτερότητα της Εκκλησίας έναντι της Αγίας Γραφής αλλά εκτροπή (κοινώς τα κάνει σκ@τ@).΄Υπό αυτό το πρίσμα υπάρχει και το χωρίον Τιτ. 3,8 που αν το εφαρμόζαμε, κι εμείς και οι ανά τους αιώνας διαλεγόμενοι θα ήμασταν όλοι πιο ενωμένοι, διότι κάποιες συζητήσεις ίσως είναι ανωφελείς και μάταιες (όχι υποχρεωτικά αυτή περί "θεοτόκου").
Κάποιες σκέψεις ως προς τον όρο "θεοτόκος": Κατά τη στιγμή της γέννησης ενός βρέφους απο κάθε γυναίκα δεν δημιουργείται το μωρό, απλά γεννιέται, μετά από 9 μηνών εγκυμοσύνη. Με τη συνδρομή μάλιστα της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης, γυναίκες μπορούν να δανείσουν τη μήτρα τους σε έμβρυα άλλων γονέων.
Ας υποθέσουμε ότι η κα Αλέκα και ο κος Γιώργος δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν λόγω κάποιας πάθησης της μήτρας της κας Αλέκας ή ασυμβατότητας. Οι γιατροί, παίρνουν ένα ωάριο προερχόμενο από της ωοθήκες της κας Αλέκας και ένα σπερματοζωάριο προερχόμενο από τους όρχεις του κου Γιώργου, γονιμοποιούν σε δοκιμαστικό σωλήνα το ωάριο της Αλέκας με το σπερματοζωάριο του Γιώργου και έπειτα, εμφυτεύουν το γονιμοποιημένο ωάριο στη μήτρα μιας άλλης, λεγομένης αναδόχου γυναίκας, της κυρίας Μαρίας, η οποία έτσι αρχίζει να εγκυμονεί ένα ξένο έμβρυο, και σε εννέα μήνες γεννάει ένα βρέφος, τον Νίκο.
Η Μαρία γέννησε τον Νίκο που είναι γνήσιο παιδί του Γιώργου και της Αλέκας, διότι στο DNA του έχει γονίδια από τον πατέρα του, τον Γιώργο και από την μητέρα του την Αλέκα, και όχι από την Μαρία, η οποία όμως τον γέννησε, κι έτσι η Μαρία είναι ανάδοχος μητέρα του Νίκου.
Ο Χριστός είναι θεός και άνθρωπος, τέλειος θεός και τέλειος άνθρωπος. Ως θεός, προϋπήρχε του Σύμπαντος το οποίο αυτός Δημιούργησε ως Είς της Αγίας Τριάδος. Ως άνθρωπος, θεάνθρωπος, συνελήφθη εκ Πνεύματος Αγίου από την Μαρία.
Από τη στιγμή εκείνη, της συλλήψεως, στο έμβρυο, συνυπήρχε η θεότητα, γι΄αυτό και σκίρτησε το βρέφος ο Ιωάννης ο βαπτιστής όταν συναντήθηκαν οι μητέρες τους. Επί 9 μήνες η Παναγία κυοφόρησε ως έμβρυο το Χριστό, που ήταν θεός και άνθρωπος. Όταν γέννησε η Παναγία τον Χριστό, γέννησε ένα βρέφος που ήταν θεός και άνθρωπος, θεάνθρωπος, ως άνθρωπος μεν "δανείστηκε" το αίμα της σαρκός της μητρός του, ως θεός όμως δεν δημιουργήθηκε από την Παναγία, αλλά όπως είπαμε, προϋπήρχε προ πάντων των αιώνων.
Καλό μήνα! Αληθώς Ανέστη!
Ευχαριστούμε για την επίσκεψη και για το σχόλιο τον αγαπητό Επισκέπτη, που πάντα τον θυμόμαστε…
Συνοψίζουμε λοιπόν ξανά, και λέμε:
1. Επομένως, αφού η Παναγία δεν γέννησε τον θεό (αφού ο θεός προϋπήρχε), και έτσι δεν είναι σωστό αυτό το «Θεοτόκος» που της έδωσαν σαν τίτλο…
2. Αφού δεν γέννησε έναν απλό άνθρωπο τον Χριστόν, άρα είναι αιρετικό και το «Χριστοτόκος», όταν αυτό -σαν παρατσούκλι, αρνείται την θεότητα του Χριστού…
3. Και αφού γέννησε έναν θεάνθρωπο, τον Κύριο μας τον Ιησού Χριστό…
Τότε, το πιο σωστό θα ήταν να ονομάζεται «Χριστο-θεανθρωπο-γεννήτρια»! Σωστά;
ΥΓ. 1
Βέβαια αυτό είναι και κάπως δύσκολο στην προφορά, και έτσι θεωρείται ως πιο βολικό το «Θεοτόκος», αυτός ο ορισμός που βγήκε σε εκείνη τη Σύνοδο -μετά από την κόντρα με το «Χριστοτόκος», όπως μας είπε ο κ. Καρδάσης.
Αλλά έτσι, χάριν ευκολίας, επικράτησε και το άλλο το ξένο κι αυτό με την αγία γραφή, εκείνο το Υπεραγία Θεοτόκε… «σώσον ημάς»! Διότι οι ψαλτάδες μας, όπως μας έχει πει ο αγαπητός Επισκέπτης, δυσκολεύονταν μουσικά στο να πουν το σωστό, το «πρέσβευε υπέρ ημών»!
ΥΓ. 2
Κι έτσι, ήρθε και έδεσε η «ορθόδοξη» αιρετική κομπόστα: Και βασίλισσα η Παναγία, υψηλότερη και από τον θεό στον ουρανό –κατά την υμνολογία της Εκκλησίας, και θεά («θεόν μετά τον θεό» την αποκαλούμε θεολογικά), και επομένως και Σωτήρας η ίδια, κατά το... «σώσον ημάς»!, Σωτήρας ή Σωτήρα, -αντ’αυτού… του μωρού "ανήμπορου" Χριστού!
Και Βασιλομήτωρ βέβαια (Μπρρρ –Φρειδερίκη θυμίζει αυτό), που κρατάει αγκαλιά τον μικρό βασιλέα Χριστό!
Συνέχεια:
Με βάση το προηγούμενο σχόλιο, το "θεοτόκος" είναι αποδεκτό, με την έννοια ότι η Παναγία γέννησε το Χριστό που είναι και άνθρωπος και θεός. Αλλά δεν δημιούργησε το θεό, ούτε είναι μητέρα του τριαδικού θεού, είναι μητέρα του θεανθρώπου Ιησού. Θαύμα Μέγα, το ότι στην Τριαδική θεότητα, συμμετέχει πλέον και η ανθρώπινη φύση. Πατήρ, Πνεύμα Άγιον και Υιός που είναι θεός και άνθρωπος.
Στα υπόλοιπα:
Η δική μου τοποθέτηση κύριε Παναγιώτη είναι ναι, οι "ορθόδοξοι" παπίζουμε και ειδωλολατρεύουμε από κάποια εποχή και μετά, όχι μόνο στο θέμα της Παναγίας, αυτή είναι η απάντησή μου, εφόσον με θυμηθήκατε (επισκέπτης). Στοιχεία της πολυθεϊστικής ειδωλολατρείας παρεισέφρυσαν επί Βυζαντίου στην Ορθοδοξία, όταν μαζικά ειδωλολάτρες έγιναν τυπικά αλλά όχι ουσιαστικά χριστιανοί, τη Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (υποταγή και τη συνύπαρξη με τους καθολικούς, την ουνία και τη νοοτροπία της, μέχρι και τις σύγχρονες οικουμενιστικές κινήσεις).
Όταν ορθόδοξοι κηρύττουν από άμβωνος για εν σώματι μετάσταση της Παναγίας, κατ΄εμέ αιρετίζουν. Αν είχαν συμβεί τέτοια πράγματα, αν οι γονείς της λεγόταν Ιωακείμ και Άννα, αν είχε συμβεί σύναξη αποστόλων στο χωρίο Γεθσημανή, αν η Παναγία μεθίστατο εν σώματι στον ουρανό και μάλιστα πετούσε τη ζώνη της στους αποστόλους, αυτά θα τα ανέφεραν τα Ευαγγέλια, οι Πράξεις των Αποστόλων ή κάποια Επιστολή, δεν είναι ασήμαντα γεγονότα ώστε να αποσιωπηθούν στην Καινή Διαθήκη.
Συμφωνούμε απόλυτα!
Δημοσίευση σχολίου