ΓΙΑΤΙ Ο Μ.ΟΜΠΑΜΑ ΔΕΧΘΗΚΕ "ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΙΣΩ"
H πρώτη "έντιμη υποχώρηση" των ΗΠΑ αλλά όχι και η τελευταία - Αλλάζουν τα δεδομένα
"Δεν του έβγαινε ούτε η πολεμική ούτε η πολιτική εξίσωση" του προέδρου του ΗΠΑ Μ. Ομπάμα.
Αυτή είναι η βασική αιτία που αποδέχθηκε στις μυστικές συνομιλίες που είχε με τον Β.Πούτιν στην Μόσχα κατά την διάρκεια της συνόδου των G-20 στην Μόσχα, να πάει σε πολιτική λύση και να αποδεχθεί "τον διεθνή έλεγχο του χημικού οπλοστασίου της Συρίας".
Μια πρόταση η οποία πρακτικα τον έβγαλε από την δύσολη θέση που τον είχε φέρει η περίφημη "κόκκινη γραμμή" περί χρήσης χημικών. Μια "κόκκινη γραμμή" που απλά θα έσερνε τις ΗΠΑ σε έναν πόλεμο πολύ χειρότερο από αυτόν του Ιράκ από τον οποίο απλά δεν θα μπορούσαν να εξέλθουν νικητές.
Το ισοζύγιο ισχύος και πολιτικής αντοχής "δεν έβγαινε" στις ΗΠΑ: Οι αντίπαλοι ήταν πολλοί και ισχυροί σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο έστω και αν στο δεύτερο δεν θα εμπλέκοντο άμεσα όλοι: Ρωσία, Ιράν, νόμιμη κυβέρνηση Συρίας, Χεζμπολάχ, Κίνα, ουσιαστικά το σιιτικό Ιράκ κλπ κλπ.
Και μια πολύ σημαντική νεότευκτη σύμμαχος της Δαμασκού: Η Αίγυπτος. Κανείς δεν μπορεί να αδιαφορήσει για το τι λέει η Αίγυπτος, η ηγέτιδα δύναμη του αραβικού κόσμου.
Από την άλλη η Χεζμπολάχ μπορεί να είναι μια ελαφρά για τα στρατιωτικά δεδομένα, οπλισμένη οργάνωση, αλλά έχει άφθονο "κρέας για τα κανόνια" για να το πούμε ωμά: φοβερό φανατισμό, καλή, για τα αραβικά δεδομένα εκπαίδευση και πάνω απ'όλα "είναι εκεί".
Όταν θα ξεκινούσε η σύγκρουση στην Συρία, απλά δεν θα σταματούσε στην Συρία. Και δίπλα ήταν η Ιορδανία όπου το χασεμιτικό βασίλειο επίσης αντιμετωπίζει πρόβλημα με τους ισλαμιστές.
Και πάνω απ' όλα το Ισραήλ: Το Τελ Αβίβ, ανεξάρτητα από την ρητορητική του δεν ήθελε και δεν θέλει να "κουνηθεί" το μπααθικό καθεστώς της Δαμασκού, με το οποίο έχει μια "έντιμη ειρήνη" από το 2003.
Το ίδιο το Γενικό Επιτελείο των ΗΠΑ, δεν ήθελε σε καμία περίπτωση εμπλοκή. Η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ εξακολουθεί να είναι μεγάλη, αλλά το Ιράκ απέδειξε ότι δεν είναι "απόλυτη", και πλέον σήμερα ένας πόλεμος είναι ακριβός. Πολύ ακριβός.
Το θέμα σίγουρα δεν τελείωσε. Έχουμε να δούμε ακόμα πολλά επεισόδια. Το αμυντικό-βιομηχανικό λόμπι των ΗΠΑ που σπρώχνει σε πόλεμο είναι πανίσχυρο και θα επανέλθει.
Η Ρωσία αναδεικνύεται σε κρίσμο παράγοντα σε μια περιοχή που απλά δεν υπήρχε όχι μόνο τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά από τον πόλεμο του 1973 και μετά. Τώρα είναι κρίσιμος παράοντας εξελίξεων.
Πάντως είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ "κάνουν πίσω". Και μάλλον δεν θα είναι η τελευταία. Οι "κόκκινες γραμμές" πλέον ξεθωριάζουν...
Τμήμα ειδήσεων defencenet. gr
.jpg)
6 σχόλια:
ΔΙΑΒΑΖΩ:
ΕΝΤΡΟΜΟΙ ΟΙ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΕΚΛΙΠΑΡΟΥΝ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ!
ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΕΥΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ…
Η συριακή αντιπολίτευση κατήγγειλε ως «πολιτικό ελιγμό» τη ρωσική πρωτοβουλία για την επιβολή διεθνούς ελέγχου επί του συριακού χημικού οπλοστασίου για την αποφυγή μίας δυτικής στρατιωτικής επιχείρησης και ζήτησε και πάλι μία «ισχυρή απάντηση» κατά του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Ασαντ.
H ρωσική πρόταση ήταν να θέσει η Δαμασκός το χημικό οπλοστάσιό της υπό διεθνή έλεγχο ώστε να αποφύγει αμερικανικό στρατιωτικό πλήγμα και στη συνέχεια να καταστρέψει τα συγκεκριμένα όπλα.
newsroom enet
Ναι μολις ειδαμε τον προεδρο στα νεα σ εκτατο δελτιο (Address to the nation)για τις τελευταιες εξελιξεις.
Ειλικρινα η ολη υποθεση μου θυμιζει μωρα παιδια να μαλωνουν, ποιος θα βγει πρωτος, τετοια νοημοσυνη.
Να καταστραφει η ανθρωποτητα απο "temper tantrums".
Αντε θα κοιμηθουμε ησυχα για λιγο καιρο, καληνυχτα.
Ναι! Τους παρουσιάζουν σαν παίχτες σε μια πολιτική «σκακιέρα»!.. Και τους βαθμολογούν λέει, ανάλογα με τις κινήσεις τους, …ποιος έρχεται πρώτος, κάθε φορά!
Παίχτες μωροί, με αντιδράσεις του τύπου «temper tantrums», που λες! Στην πλάτη της ανθρωπότητας, βέβαια, όλοι αυτοί οι ψευτο-ηγέτες, αυτά τα άθλια ανθρωπάκια!
Καληνύχτα Σταυρούλα!
Εμείς εδώ, ετοιμαζόμαστε για τον πρωινό καφέ!
Χαίρετε!
Η stavroula (από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής), είπε για τις τελευταίες εξελίξεις:
http://xairete.blogspot.gr/2013/09/stavroula.html
Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΘ. ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ
Οι εξελίξεις στο θέμα της Συρίας σε ότι αφορά την προαναγγελθείσα αμερικανική επίθεση και την «τιμωρία» του καθεστώτος Άσαντ για χρήση χημικών είναι πλέον ραγδαίες.
Η Ρωσία με επιτυχημένους διπλωματικούς ελιγμούς και με την προσωπική παρέμβαση του προέδρου Πούτιν και τις επαφές του με τον πρόεδρο Ομπάμα έχουμε πλέον μια διαφορετική πραγματικότητα. Για την αποφυγή της χρήσης στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά της Συρίας, η Ρωσία πρότεινε τον έλεγχο των Χημικών μέσων της Συρίας από την διεθνή κοινότητα, δηλαδή στην ουσία παράδοσή των στην διεθνή κοινότητα, η Συρία αποδέχτηκε και ο πρόεδρος Ομπάμα, στριμωγμένος από τους αμερικανούς γερουσιαστές, που δεν είναι βέβαιοι για το δίκαιον της επιχείρησης και αντιμέτωπος με το 70% των Αμερικανών πολιτών, που είναι αντίθετοι με την εμπλοκή των ΗΠΑ σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Συρίας, αναγκάζεται πλέον να δεχτεί, ίσως και με ανακούφιση , να δεχτεί την Ρωσική πρόταση.
Οι εξελίξεις αυτές προκάλεσαν αφενός έκπληξη στην διεθνή κοινότητα, διότι όλοι θεωρούσαν την αμερικανική επίθεση δεδομένη, αφετέρου διαγράφεται πλέον μια νέα προοπτική, ελπιδοφόρα θα λέγαμε, προς την κατεύθυνση της διπλωματικής επίλυσης του Συριακού.
http://www.analystsforchange.org/2013/09/blog-post_11.html
Σύμφωνα με τον Μπαράκ Ομπάμα, η σύζυγος του Μισέλ δεν υποστηρίζει μια πιθανή στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία.
«Tα μέλη της οικογένειάς μου, και συγκεκριμένα η Μισέλ, έχουν μια πολύ δύσπιστη προσέγγιση προς τις οποιεσδήποτε πράξεις στη Συρία, είπε στους δημοσιογράφους ο Μπαράκ Ομπάμα. Εάν ρωτήσουμε την Μισέλ αν θέλει ή όχι να ξεκινήσουμε ακόμα ένα πόλεμο, τότε θα απαντήσει «όχι».
Ωστόσο η ίδια κυρία Ομπάμα ποτέ δεν εξέφρασε δημόσια τη θέση της σχετικά με την κατάσταση στη Συρία, και όλοι φυσικά ήθελαν να μάθουν τις σκέψεις της σχετικά με τα μελλοντικά σχέδια του.. φιλοπόλεμου προέδρου. Τώρα η θέση της είναι σαφής.
defencenet.gr
Δημοσίευση σχολίου