Διαβάζω σήμερα στο ιστολόγιο «agioritikes.mnimes»:
Πρωί στο κελί του Τιμίου Σταυρού του γέροντα Παΐσιου, κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα.
Τρίτη μέρα της Σαρακοστής.
Είμαστε έξω στο σκεπαστό κι ο γέροντας βράζει γάλα στο καμινέτο, πάνω σ' ένα κούτσουρο.
Πιο εδώ είναι δυο, επισκέπτες κι αυτοί από τη Θεσσαλονίκη. Στέκονται όρθιοι, ακουμπώντας στην καστανιά. Πενηντάρηδες κι οι δυο, χλωμοί, στρυφνοί. Φαίνονται να είναι από κάποια παρεκκλησιαστική οργάνωση...
«Γέροντα Παΐσιε, είμαστε στις πρώτες μέρες της Σαρακοστής…»
Ο γέροντας σωπαίνει. Δεν απαντάει.
Πιάνει και κατεβάζει το κατσαρόλι, γιατί το γάλα έβρασε. Μετά πάει στο κελί, φέρνει έξι μικρά, παλιά, πορσελάνινα φλιτζανάκια, τα βάζει μερακλίδικα στη σειρά κι αδειάζει με προσοχή το γάλα μέσα σ' αυτά.
Περιμένει λίγο να κρυώσει, ενώ όλοι τον κοιτάζουνε με απορία, σιωπηλοί.
Ο γέροντας Παΐσιος παίρνει τα γεμάτα φλιτζανάκια ένα-ένα, τα βάζει σ' ένα ξύλινο δίσκο, τα κουβαλάει και τ' αφήνει σε απόσταση εφτά μέτρων, στο χώμα, στην άκρη ενός θάμνου.
Τ' ακουμπάει όλα εκεί, στη σειρά, έπειτα έρχεται, κάθεται δίπλα μας και αρχίζει να κάνει με το στόμα του κάτι σιγανά, παράξενα σφυρίγματα, κοιτάζοντας προς τους θάμνους.
Δεν περνούνε λίγα λεπτά, και πιο εκεί, μέσα από τα τσαλιά, βγαίνει πολύ προσεκτικά μια οχιά και ύστερα πέντε μικρά φιδάκια -τα παιδιά της.
Τα φίδια έρχονται, πλησιάζουν όλα, ένα-ένα, σέρνοντας, περνούνε δίπλα μας, πάνε σιγά-σιγά στα φλιτζανάκια, κι αρχίζουν ήρεμα να πίνουν, να ρουφούνε το πρωινό γάλα τους ...
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Πρωί στο κελί του Τιμίου Σταυρού του γέροντα Παΐσιου, κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα.
Τρίτη μέρα της Σαρακοστής.
Είμαστε έξω στο σκεπαστό κι ο γέροντας βράζει γάλα στο καμινέτο, πάνω σ' ένα κούτσουρο.
Πιο εδώ είναι δυο, επισκέπτες κι αυτοί από τη Θεσσαλονίκη. Στέκονται όρθιοι, ακουμπώντας στην καστανιά. Πενηντάρηδες κι οι δυο, χλωμοί, στρυφνοί. Φαίνονται να είναι από κάποια παρεκκλησιαστική οργάνωση...
Ο γέροντας σωπαίνει. Δεν απαντάει.
Πιάνει και κατεβάζει το κατσαρόλι, γιατί το γάλα έβρασε. Μετά πάει στο κελί, φέρνει έξι μικρά, παλιά, πορσελάνινα φλιτζανάκια, τα βάζει μερακλίδικα στη σειρά κι αδειάζει με προσοχή το γάλα μέσα σ' αυτά.
Περιμένει λίγο να κρυώσει, ενώ όλοι τον κοιτάζουνε με απορία, σιωπηλοί.
Ο γέροντας Παΐσιος παίρνει τα γεμάτα φλιτζανάκια ένα-ένα, τα βάζει σ' ένα ξύλινο δίσκο, τα κουβαλάει και τ' αφήνει σε απόσταση εφτά μέτρων, στο χώμα, στην άκρη ενός θάμνου.
Τ' ακουμπάει όλα εκεί, στη σειρά, έπειτα έρχεται, κάθεται δίπλα μας και αρχίζει να κάνει με το στόμα του κάτι σιγανά, παράξενα σφυρίγματα, κοιτάζοντας προς τους θάμνους.
Δεν περνούνε λίγα λεπτά, και πιο εκεί, μέσα από τα τσαλιά, βγαίνει πολύ προσεκτικά μια οχιά και ύστερα πέντε μικρά φιδάκια -τα παιδιά της.
Τα φίδια έρχονται, πλησιάζουν όλα, ένα-ένα, σέρνοντας, περνούνε δίπλα μας, πάνε σιγά-σιγά στα φλιτζανάκια, κι αρχίζουν ήρεμα να πίνουν, να ρουφούνε το πρωινό γάλα τους ...
ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ,
Επί ψύλλου κρεμάμενος (Κέδρος 2003)
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια. Χάρηκα που τα είπαμε! Χαίρετε! :D
ΣΧΕΤΙΚΟ:
καφεδάκι με τον Παΐσιο...
Στο σόου του, με... φίδια!
...στο αρχοντικό του στην Παναγούδα.
(περάστε κόσμε!)
.jpg)
12 σχόλια:
<> <>
Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα του βιβλίου Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ του ιερομονάχου Χριστοδούλου αγιορείτου έκδοση 1994
Ποια «παραπάνω», αγαπητέ;
Όταν στο χώρο των σχολίων βάζετε κείμενο μέσα σε τέτοια σύμβολα, αυτό χάνεται, δεν εμφανίζεται.
Για εισαγωγικά, να χρησιμοποιείτε τα άλλα σύμβολα, όπως «…» και “…”
"Μερικοί μπερδεμένοι άνθρωποι με χαλασμένο λογισμό,διέδωσαν οτι ο γέροντας είχε φίδια και τα έτρεφε στο κελί του.Ο καθένας μετά έπλεκε τη δική του ιστορία κι έφθασαν να τον κατηγορούν οτι είχε σχέση με αυτούς που ανακατεύονται με φίδια και ανήκουν στις ανατολικές θρησκείες"
"Ένας άλλος τον ρώτησε-Γέροντα,έχω μάθει οτι έχετε φίδια εδώ.Έίναι αλήθεια;Ο γέροντας αποκρίθηκε-Φίδια έχω αλλά εδω μέσα και έδειξε το στήθος του"
"Σε κάποιον άλλο που τον ρώτησε άν έχει και ταΐζει φίδια ο γέροντας είπε επιτημητικά -Εδώ στο Άγιο Όρος ήρθες απο την Αθήνα για να ρωτήσεις άν έχω φίδια;'Ε τότε τσάμπα καημένε τα εισιτήρια που έδωσες!Άν είχα λίγο γάλα στα φίδια θα το έδινα;Δέν υπάρχουν τόσα γεροντάκια να το δώσω;"
Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα του βιβλίου Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ του ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ έκδοση 1994
Δείτε σχετικά, στο τέλος της πιο πάνω ανάρτησης:
ΦΩΤΟ
καφεδάκι με τον Παΐσιο...
Στο σόου του, με... φίδια!
...στο αρχοντικό του στην Παναγούδα.
(περάστε κόσμε!)
Δευτέρα, 18 Μάρτιος 2013 20:49
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:
ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΑΛΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
http://www.agioritikovima.gr/didaches/geronta-paisiou/18271-gerontas-paio
Στη δεύτερη φωτογραφία έχει φίδι αλλά δεν το βλέπω να πίνει γάλα αν βλέπω καλά.Επίσης στη δεύτερη φωτογραφία δε βλέπω πρόσωπα καθαρά.Μήπως πρέπει να ελεγχθεί εάν είναι όντως το κελί του Παϊσίου;
Επίσης δεν θεωρώ απίθανο το φίδι απλά να ήρθε απροσκάλεστο άν ήταν ανοιχτές πόρτες και απλά να το τράβηξαν φωτογραφία.Τέλος στο
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=202523&p=3297409
γράφονται τα παρακάτω(δεν ξέρω εάν ισχύουν ας ερωτηθεί ζωολόγος)
Μέσα σε 20 γραμμές, περιγράφονται 3 απίθανα πράγματα τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τεκμηριωμένες απόψεις τις ζωολογίας, η οποία λέει:
1. Τα φίδια δεν μπορούν να τραφούν με γάλα. Δεν είναι στην διατροφή τους, δεν διαθέτουν τις κατάλληλες πρωτεάσες, όπως την λακτάση, και δεν μπορούν να διασπάσουν τις πρωτεϊνες και τα σάκχαρα του γάλακτος.
2. Τα φίδια είναι κουφά (με την ανθρώπινη έννοια). Αντιλαμβάνονται εξαιρετικά όμως τις δονήσεις του εδάφους.
3. Τα φίδια (και τα ερπετά γενικότερα) δεν είναι "καλοί γονείς", και πάλι με την ανθρώπινη έννοια. Κατά ένα τεράστιο ποσοστό, αφήνουν τα μικρά τους στην τύχη τους αμέσως μετά την γέννησή τους. Τα οποία μικρά μάλιστα, τρέχουν όπου φύγει φύγει μακριά από τα μεγάλα φίδια (γονείς συμπεριλαμβανομένων) μόλις γεννηθούν, από ένστικτο μην φαγωθούν.
Μέσα λοιπόν σε 20 γραμμές έχουμε τρεις αντιφάσεις.
1. Τα φίδια τράφηκαν με γάλα και δη τα νεογέννητα!
2. Τα φίδια "άκουσαν" τον Παϊσιο και τα περίεργα σφυρίγματά του.
3. Η μάνα οχιά είχε από κοντά τα νεογέννητα παιδιά της.
Άντε όμως, να θεωρήσουμε ότι το 1 και το 3 μπορεί σε σπάνιες περιπτώσεις να συμβούν.
Για το 2 δεν νομίζω να χωράει αμφισβήτηση.
Τώρα εάν παρόλα αυτά τα κατάφερε ο Παϊσιος ας βγάλει καθένας τα συμπεράσματά του
Θα σταθώ μόνο στην τελευταία πρόταση σας:
«Τώρα εάν παρόλα αυτά τα κατάφερε ο Παϊσιος ας βγάλει καθένας τα συμπεράσματά του.»
Και βέβαια δεν έκανε τίποτε από αυτά ο Παΐσιος, διότι ούτε Άγιος ήταν, ούτε θαυματοποιός και μάγος.
Εμείς λέμε ότι ήταν απλά ένας φιγουρατζής.
Έτσι δικαιολογούνται οι τερατολογίες των οπαδών του. Που τις ήξερε, τις καλλιεργούσε, και τις ανεχόταν.
Έριχνε αυτός μια σπόντα, όπως π.χ. «έχω και φίδια για παρέα», και οι αυτοί το μεγαλοποιούσαν και διέδιδαν τέρατα και σημεία.
Μου έλεγε χαρακτηριστικά προ ετών, η φίλη μου η κ. Πανταζοπουλου της αδελφότητας «η ΖΩΗ», η σεβαστή κυρία που εκδίδει από την αρχή το περιοδικό «η Ζωή του Παιδιού»:
«Διαδίδεται, ότι ο γέροντας σε μια συζήτηση με έναν άπιστο επισκέπτη του, για να τον κάνει πιστό, φώναξε μια σαύρα που κυκλοφορούσε στο κελί του, και την ρώτησε "υπάρχει θεός;", και εκείνη απάντησε "ναι, υπάρχει θεός!".
Όπως καταλαβαίνετε κύριε Μιχαλόπουλε, ο γέροντας απλά, θα του έδειχνε διάφορα δημιουργήματα του θεού, ό,τι είχε πρόχειρο εκεί κοντά, σαν θαυμαστά έργα, προσπαθώντας να πείσει τον συνομιλητή του.
Οι παρατρεχάμενοι του όμως, που απευθύνονται σε άτομα χαμηλής νοημοσύνης, θεώρησαν πιο εύκολο αντί για τα επιχειρήματα του γέροντα, να πλάσουν ένα τέτοιο παραμύθι. Ένα, σαν τα αναρίθμητα τόσα άλλα παρόμοια.»
Και βέβαια δεν έκανε τίποτε από αυτά ο Παΐσιος, διότι ούτε Άγιος ήταν, ούτε θαυματοποιός και μάγος...
http://xairete.blogspot.gr/2013/03/blog-post_4881.html
"Ένας άλλος τον ρώτησε-Γέροντα,έχω μάθει οτι έχετε φίδια εδώ.Έίναι αλήθεια;Ο γέροντας αποκρίθηκε-Φίδια έχω αλλά εδω μέσα και έδειξε το στήθος του"
Εάν ήταν φιγουρατζής δεν θα απαντούσε έτσι.Θα έλεγε:ναι,έχουμε κάποια φίδια και μας κάνουν παρέα
Έδειξε το στήθος του; Άνοιξε δηλαδή το ράσο του; Ξεγυμνώθηκε λίγο, κατά κάποιον τρόπο; Και τι έγινε μετά; Δεν υπήρχαν καθόλου φίδια εκεί… μέσα από τα ρούχα του; Χα!
Να είστε καλά! Καλημέρα σας! :)
Προφανώς δεν ξεγυμνώθηκε απλά το έδειξε με το χέρι του.Ίσως εννοούσε
Τα φίδια στην ψυχή του (στενοχώριες,πάθη)τα οποία αγωνιζόταν να ξεπεράσει όπως πρέπει να αγωνιζόμαστε όλοι μας
:)
Δημοσίευση σχολίου