Με άφησαν να πεθάνω μόνος μου, αβοήθητος, έχοντες παράλληλα εξασφαλίσει –με τη φυγή- το άλλοθι ότι δεν πήγα από δικό τους χέρι...

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ: 
Σάββατο, 9 Μαρτίου 2013

Και μην ανησυχείτε! Όλα θα πάνε καλά! (ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ)

Ανώνυμος είπε...
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ;;;
ΓΙΑΤΙ ΕΒΑΛΕΣ ΤΗΝ ΠΑΛΗΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ;;;
9 Μαρτίου 2013 - 10:17 μ.μ.
 

P. MICHALOPOULOS είπε...

Μην ανησυχείτε! Είμαι πάρα πολύ καλά, και ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
Είναι συνηθισμένο να προβάλω κάποια παλιά θέματα όταν το πρόγραμμα, μου λέει ότι υπάρχει ενδιαφέρον γι αυτά, ότι πολλοί τα διαβάζουν… Όπως και αυτό το συγκεκριμένο.

Ήταν πράγματι ένας σταθμός για την υγεία μου εκείνη η περιπέτεια το καλοκαίρι του 2010, τότε που η δική μου η Τρόικα είχε κορυφώσει τις προσπάθειες της για την εξόντωση μου!
Η δημοσιοποίηση αυτή του θέματος τότε, εκ μέρους μου, ήταν ένα ακόμη ξεσκέπασμα της σπείρας…

Ο κόσμος, η αστυνομία της περιοχής όπου με έσερναν, η γειτονιά που ενημερώθηκε, όλοι αυτοί ήξεραν πια την αλήθεια, και με φόβο παρακολουθούσαν περιμένοντας ότι θα μου δώσουν κάποια στιγμή (οι δικοί μου, να πούμε) την χαριστική βολή…

Αυτό, όμως, το να πεθάνω δηλαδή στα χέρια τους, έτσι που είχαν πια εκτεθεί παντού, δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να το χρεωθούν…
Αντί λοιπόν να συνεχίσουν να μένουν μαζί μου, με καθημερινό σφυροκόπημα -που πια δεν θα ήταν αθόρυβο – μουλωχτό, διότι τώρα όλα τους ακούγονταν και έξω από το σπίτι- προτίμησαν την άτακτη φυγή…

Με άφησαν να πεθάνω μόνος μου, αβοήθητος, έχοντες παράλληλα εξασφαλίσει –με τη φυγή- το άλλοθι ότι δεν πήγα από δικό τους χέρι, από κάποιο νέο χτύπημα καράτε, αλλά από μόνος μου, από το κακό μου τάχα, δηλαδή από πίεση και καρδιά…

Το περίμεναν δε αυτό, να συμβεί γρήγορα, με δεδομένη την εικόνα την κλινική που παρουσίασα τότε! Διαψευστήκαν όμως όλες αυτές οι ελπίδες τους…

Από τότε (πέρασαν δυόμιση χρόνια), ούτε πίεση, ούτε στηθάγχη, ούτε ταχυπαλμία, ούτε τίποτε! Ούτε καν ένας πονοκέφαλος, ή ένα συνάχι, ή ένας βήχας!

Δόξα τω θεώ!
9 Μαρτίου 2013 - 10:52 μ.μ.
http://xairete.blogspot.gr/2013/03/blog-post_234.html